«Ναϊλί εσέν καμέντσα μάνα… τι θα περάσεις από τώρα και στο εξής» ήταν οι πρώτες λέξεις που ήρθαν στο μυαλό της Κούλας Αρμουτίδου, της μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη όταν σκέφτηκε τη μάνα του 19χρονου Άλκη Μελίνα».
Όπως επεσήμανε η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ την Πέμπτη (3/2) μίλησε με τη μητέρα του Άλκη που της έκανε αίτημα φιλίας στο Facebook.
«Πήρα το αίτημα φιλίας της από νωρίς χθες το πρωί και έπεσα από τα σύννεφα» είπε συγκλονισμένη για το «άγρον χαπάρ» η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη.
Η Κούλα Αρμουτίδη θυμήθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της τον πόνο που βίωσε και βιώνει η ίδια όταν έχασε την Ελένη λέγοντας πως σε ένα βράδυ της πήραν όλη της τη ζωή.
«Δεν νεκροφίλησα το παιδί μου»
«Με είχαν χαπακώσει, ούτε νεκροφίλησα το παιδί μου, δεν θυμάμαι τίποτα από την κηδεία μόνο το άσπρο φέρετρο και ένα τεράστιο λάκκο» δήλωσε η μητέρα της Ελένης.
«Αμέσως σκέφτηκα το Γολγοθά που τη περιμένει τη μητέρα του Άλκη, Μελίνα. Σκέφτηκα την τραγωδία που θα ζήσει. Άρχισα να την παρηγορώ γιατί ξέρω τι θα περάσει από τώρα και στο εξής» τόνισε η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη.
«Μόνο σκοτάδι έχω από τότε στο μυαλό μου. Δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει καθημερινότητα, το όνειρο, η ελπίδα. Μας οδήγησαν στα τάρταρα. Σε ένα βράδυ μέσα μου τα πήρανε όλα, αυτά τα τέρατα. Αν ήμουν η μάνα του Ροδίτη ή του Αλβανού θα ντρεπόμουν να αντικρίσω το φως του ήλιου» συμπλήρωσε.
«Αν ήμουν η μάνα όλων αυτών των ανθρωπόμορφων τεράτων όπως και αυτού που αφαίρεσε η ζωή του Άλκη θα τους στραγγαλιζα με τα ίδια μου τα χέρια. Θα έλεγα σκοτώστε τα, αφανίστε τα από προσώπου γης» δήλωσε η Κούλα Αρμουτίδη.
«Τα ισόβια τα εννοώ εγώ η μάνα της Ελένης και μιλώ και για λογαριασμό όλων των μανάδων που στείλανε στον τάφο τα παιδιά τους μέσα από βασανισμούς και δολοφονίες» σημείωσε.
Η συγκινητική ανάρτηση στο Facebook
Την Τετάρτη (2/2) η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη από κοινού με τον πατέρα της δημοσίευσαν στο Facebook ένα μακροσκελές κείμενο στο οποίο αναφέρονται στη δολοφονία του 19χρονου Άλκη και εκφράζουν τη στήριξή τους στη μητέρα του.
«Αχ! Μελίνα μου. Είμαστε κι εμείς συντετριμμένοι με τη δολοφονία του παιδιού σου. Από την ώρα που συνέβη, κι εγώ και ο Γιάννης, είμαστε σε διαρκή αναστάτωση. Πονάμε μαζί σας. Λυπόμαστε από αυτήν την άνανδρη, άδικη επίθεση στο παιδί σου, που έφερε το τέλος της νιότης.
Ακόμα ένα Άνθος της ζωής έφυγε. Ένας νέος άνθρωπος που , πριν προλάβει να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, αποφάσισαν κάποιοι ψευτονταήδες – μισαλλόδοξοι – αιμοσταγείς να βάλουν μια ταφόπετρα σ’ αυτόν τον Ανθό της Νιότης.
Είθε ο Θεός να σας δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσετε να υπάρχετε. Γιατί ζωή δεν υπάρχει.
Ξαφνικά σε ρίχνουν στα τάρταρα και δεν θα μπορέσεις ποτέ να ανέβεις ψηλά για να αντικρίσεις τον Ήλιο και την ελπίδα.
Ξαφνικά σε ρίχνουν σ’ έναν μαύρο ωκεανό και κάνεις χιλιάδες προσπάθειες να ανέβεις αλλά συνεχώς βουλιάζεις, βουλιάζεις και ποτέ δε θα μπορείς ελεύθερα να κολυμπάς, να επιπλέεις – Μελίνα μου (τεμέτερον Σιμέλα), χαροκαμένη μάνα, κλάψε το παιδάκι σου, αγκάλιασέ το, φίλησέ το, νανούρισέ το, πες του ό,τι δεν πρόλαβες να του πεις κι αποχαιρέτησέ το.
Σε λίγες ώρες θα παιχτεί η τελευταία πράξη του δράματος. Ρούφηξε τα πάντα από τη μορφή του αδικοχαμένου παιδιού σου και σφήνωσέ τα, αποτύπωσέ τα σε όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου σου.
Από τώρα και στο εξής θα τον κουβαλάς τον Άλκη σου μέσα στην ψυχούλα σου και στην καρδούλα σου. Τα παιδιά μας είναι κομμάτια της ψυχής μας και της καρδιάς μας. Θα τα φυλάμε καλά και δεν θα επιτρέψουμε να τα ξανασκοτώσουν άνανδρα χέρια που θέρισαν με το δρεπάνι τα όμορφα νιάτα.
Δολοφόνοι του Άλκη, η κατάρα μας να πέσει πάνω στα κεφάλια σας. Ο άδικος χαμός αυτού του αγοριού να γίνει ο εφιάλτης σας. Μαυροντύσατε μια οικογένεια που δεν σας έφταιξε σε τίποτα.
Αγουρόπον μικρόν,
Καλόν Παράδεισον να έχεις!
Κούλα – Γιάννης».
