Το σημαντικότερο «όχημα» ανάπτυξης κατά τις διαφορετικές περιόδους ακμής της Κορίνθου αποτέλεσε το λιμάνι του Λεχαίου στη μακρά ιστορική εξέλιξη της πόλης και σήμερα γίνεται μια σπουδαία προσπάθεια ώστε να αναδειχθεί.
Το πρόγραμμα Λιμένος Λεχαίου (Lechaion Harbour Project) αποτελεί μια συνεργασία της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, του SΑΧΟ-Institute, University of Copenhagen και του Ινστιτούτου της Δανίας στην Αθήνα (αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού ως αρχαιολογική σχολή) με σκοπό τη μελέτη και ανάδειξη του αρχαίου λιμένα της Κορίνθου στο Λέχαιο.
Το λιμάνι διαδραμάτισε κομβικό ρόλο της Κορίνθου, ευρισκόμενο σε απόσταση περίπου 3χλμ από την αρχαία πόλη αλλά και στραμμένο προς τη δύση.
Οι έρευνες διεξάγονται υπό την διεύθυνση του Δρ. Δ. Κουρκουμέλη και του Δρ. B. Lovén και για το έτος 2014 χρηματοδοτούνται από το Augustinus Foundation.
Κατά την περίοδο 2013-2014, το Lechaion Harbour Project αποκάλυψε και αποτύπωσε 2.750τμ καταποντισμένων λιμενικών εγκαταστάσεων, εκτεινόμενες σε 911μ ακτογραμμής. Τα παρακάτω συνοψίζουν τα σημαντικότερα αποτελέσματα μέχρι σήμερα:
1. Στην ανατολική πλευρά του αρχαίου λιμένα εντοπίστηκαν τα κατάλοιπα του διαύλου εισόδου (Entrance Channel) στο λιμάνι. Οι πλευρικοί βραχίονες της εισόδου αποτυπώθηκαν σε μήκος 43.2 μέτρων και έχουν μέγιστο σωζόμενο πλάτος 11.7 μέτρων. Το μέγιστο άνοιγμα του διαύλου έχει πλάτος 8.9 μέτρων και πιθανώς δεικνύει το μέγιστο πλάτος των πλοίων που θα μπορούσαν να εισέλθουν στο λιμάνι. Δυτικότερα του διαύλου αποτυπώθηκαν τα κατάλοιπα δύο προβλητών (Western Mole και Middle Mole). Η Μεσαία Προβλήτα έχει μήκος 35.3μ και ορατό μέγιστο πλάτος 16.1μ.και σώζεται σε ύψος τριών δόμων, ενώ η Δυτική Προβλήτα αποτυπώθηκε σε μήκος 66.5μ και έχει ορατό μέγιστο πλάτος 14.7μ. Οι δόμοι των δύο προβλητών φέρουν ίχνη από ορθογώνιους και σχήματος-Τ τόρμους που έφεραν ξύλινους γόμφους ώστε να διασφαλίζουν κάθετη σύνδεση με την ανώτερη στρώση δόμων.
2. Στην είσοδο του διαύλου εντοπίστηκαν τα κατάλοιπα οκτώ (8) ξυλοτύπων θεμελίωσης (Caissons 1-8) με γέμισμα από λίθους μικρού και μεσαίου μεγέθους αναμεμειγμένους με υδραυλικό κονίαμα. Οι δύο καλύτερα σωζόμενοι ξυλότυποι έχουν διαστάσεις 9.7μ x 4.7μ και 10.9 x 5.9μ αντίστοιχα. Ομοίως, δυτικά του διαύλου εντοπίστηκαν τα κατάλοιπα τεσσάρων (4) ακόμα ξυλοτύπων θεμελίωσης αντιστοίχου μεγέθους που πιθανώς αποτελούσαν τη θεμελίωση μιας επιπλέον προβλήτας. Η μοναδικότητα αυτών των ευρημάτων εντός του Ελλαδικού χώρου καθιστούν επιτακτική τη συνέχιση των ερευνών στην περιοχή με σκοπό τη χρονολόγηση των ξυλοτύπων και την κατανόηση της κατασκευαστικής τους λειτουργίας.
Παράλληλα, διεξήχθησαν γεωφυσικές έρευνες σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών χρησιμοποιώντας «3D parametric sub-bottom profiler». Η εφαρμογή αυτής της πρωτοποριακής τεχνολογίας για πρώτη φόρα στα πλαίσια αρχαιολογικής έρευνας στο αρχαίο λιμάνι του Λεχαίου αναμένεται να συνεισφέρει σε δύο βασικούς τομείς: η επεξεργασία των δεδομένων θα οδηγήσει σε μια λεπτομερειακή αποτύπωση της στρωματογραφίας στις περιοχές μελέτης αποδίδοντας έτσι την εξέλιξη της παράκτιας παλαιογεωγραφίας. Επιπλέον, θα παρουσιάσει στοιχεία σχετικά με αρχαία τεχνουργήματα όπως πιθανά θαμμένα τμήματα των λιμενικών εγκαταστάσεων ή θαμμένα αρχαία αντικείμενα.
Κάτοψη των καταποντισμένων καταλοίπων του διαύλου εισόδου
Καταδυόμενος αρχαιολόγος ανασκάπτει την νότιο-ανατολική πλευρά του διαύλου
Καταδυόμενος αρχαιολόγος αποτυπώνει το βορειοδυτικό τμήμα του διαύλου
