Αειθαλής και αγέρωχος στα 93 του χρόνια, ο κ. Φώτης Πετρίδης ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία δρομέας στον 3ο Διεθνή Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο της Θεσσαλονίκης, κερδίζοντας δίκαια το θερμότερο χειροκρότημα.
Μια ζωή μέσα στον στίβο, ο γεννημένος το 1921 ερασιτέχνης αθλητής συνεχίζει και σήμερα να προπονείται σχεδόν καθημερινά στο Καυτανζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης, εκεί όπου είναι το «δεύτερο σπίτι του», όπως λέει στο «Έθνος». Αθλητής του Ηρακλή στα νιάτα του, αλλά και επί τρεις δεκαετίες συντηρητής του εθνικού σταδίου, ως υπάλληλος της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, έζησε από κοντά πολλούς από τους μεγαλύτερους Έλληνες και ξένους αθλητές. «Τους έβλεπα, «έκλεβα» τα μυστικά τους και έκανα προπόνηση μαζί τους, για τον εαυτό μου», αναφέρει. Αργότερα, έγινε μέλος του Συλλόγου Βετεράνων Στίβου και κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια σε ισάριθμους Βαλκανικούς Αγώνες.
Με τον αθλητισμό να έχει γίνει δεύτερη φύση του, ο κ. Φώτης παρέμεινε ενεργός, παίρνοντας μέρος σε λαϊκούς αγώνες, αλλά και βοηθώντας οργανωτικά τόσο την ομάδα της καρδιάς του, τον Ηρακλή, όσο και διάφορες διοργανώσεις. Στους δύο πρώτους Νυχτερινούς Ημιμαραθώνιους ήταν στην Οργανωτική Επιτροπή, μεριμνώντας για τα μετάλλια. Φέτος αποφάσισε να φορέσει φανέλα και σορτσάκι και να πάρει μέρος στον Δρόμο Υγείας και Δυναμικού Βαδίσματος των 5.000 μέτρων, στέλνοντας το δικό του μήνυμα στους 15.000 νεότερούς του συμμετέχοντες και όχι μόνο: «Η σωματική άσκηση είναι πηγή ζωής. Το περπάτημα, το τρέξιμο, η άθληση γενικά δίνει μακροζωία. Κοιτάξτε εμένα», λέει με καμάρι και εύχεται σε όλους τους αθλούμενους να εξακολουθούν να τρέχουν όταν τον φτάσουν σε ηλικία.
Ο 93χρονος έτρεξε τον αγώνα με σχετική άνεση, πετυχαίνοντας μάλιστα προσωπικό ρεκόρ και έγινε δεκτός με θερμές εκδηλώσεις χιλιάδων ανθρώπων, τόσο στην πορεία όσο και στον τερματισμό, όπου τον υποδέχτηκαν τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής και δικοί του άνθρωποι, μεταξύ αυτών τα τέσσερα εγγόνια του.
«Δεν δοκίμασα ποτέ μου τσιγάρο, δεν πίνω, είμαι λιτοδίαιτος και ασκούμαι καθημερινά», απαντά όταν τον ρωτούν για το «μυστικό», του.
