Ο συγγραφέας των τσιγγάνικων ιστοριών, ο Κωνσταντίνος Χηνάς, ο πρώτος Έλληνας ρομά λογοτέχνης, «έφυγε» από τη ζωή, στα 59 του χρόνια, βυθίζοντας στο πένθος την Αμαλιάδα, τη γειτονιά του στου Παπακαυκά, τους φίλους που τόσο τον αγαπούσαν.
Του ανταποκριτή μας από το patrisnews.com στην Ηλεία
Εδώ και πολλά χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας, όμως δεν το έβαζε κάτω. Με τον φίλο του Νίκο Μπατζαλή, σχεδίαζαν να αποτυπώσουν σε ένα βιβλίο το μεγάλο ταξίδι των προγόνων τους από την Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα και δη στην Αμαλιάδα, για την αναζήτηση μιας ζωής, χωρίς διωγμούς… Αυτό πριν έναν περίπου χρόνο το κατάφεραν! Το όνειρό τους, το καμάρι τους, το βιβλίο «Γκογκί – Μνήμη» κυκλοφόρησε και διαβάζεται από δεκάδες ανθρώπους.
Ο αγαπητός Ντίνος πριν από 20 περίπου μέρες κόλλησε κορονοϊό και το τελευταίο δεκαπενθήμερο νοσηλεύονταν σε κρίσιμη κατάσταση στη ΜΕΘ Covid του Νοσοκομείου Πύργου. Όλες αυτές τις μέρες πάλευε να κρατηθεί στη ζωή, όμως το χρόνιο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε επιδείνωσε την κατάστασή του και χθες «έφυγε» από τη ζωή.
Ποιος ήταν
Γεννήθηκε το 1962 στο Αίγιο. Ήταν αυτοδίδακτος. Μεγάλωσε σε δύσκολες συνθήκες καθώς έμεινε ορφανός από πατέρα στην τρυφερή ηλικία των 4 χρόνων. Ακολούθησε από νωρίς τον δρόμο της βιοπάλης προκειμένου να βοηθήσει τη χήρα μάνα του. Μεγαλώνοντας διάβαζε την Καινή Διαθήκη που ιδιαίτερα τον συγκίνησε.
Η αγάπη του για τον Θεό τον οδήγησε να μάθει βυζαντινή μουσική στην εκκλησιαστική σχολή Αγίου Τρύφωνος, προκειμένου να υμνήσει τον Θεό και Κύριο του με δάσκαλο τον κύριο Γεώργιο Παπαγεωργίου.
Επειδή πάντα είχε ανησυχίες για την άγνωστη μέχρι στιγμής ιστορία των χριστιανών τσιγγάνων που έφυγαν το 1922 από την Κωνσταντινούπολη και επειδή είχε βιωματικές εμπειρίες από τους Κωνσταντινοπολίτες παππούδες του, προσπάθησε να τις μεταφέρει από τη λήθη στο φως της ιστορίας.
Ο Κώστας Χηνάς δημιούργησε μια όμορφη οικογένεια την οποία λάτρευε και είχε αποκτήσει 4 παιδιά.
Η κηδεία του τελείται σήμερα σε αυστηρά οικογενειακό κύκλο από τον Ιερό Ναό της Αγίας Άννας Αμαλιάδας, λόγω της πανδημίας.
Η οικογένειά του ευχαριστεί το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου Πύργου για τον «αγώνα» που έδωσαν ώστε να κρατηθεί στη ζωή ο Κώστας.
