Στον πάγο έχουν βάλει τις καλοκαιρινές διακοπές τους οι Έλληνες και οι όποιες εξορμήσεις τους στις παραλίες φαίνεται ότι και φέτος θα έχουν την μορφή μονοήμερης εκδρομής. Ακόμα και εκείνοι που επέλεγαν ως στάση ζωής την κατασκήνωση, πλέον φαίνεται να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα, έστω και αν αυτά είναι λιγότερα ως και 70%, έναντι της διαμονής τους σε κάποιο ξενοδοχείο.

Περιορισμένες φαίνεται ότι θα είναι και οι εξορμήσεις αυτών που διαθέτουν αυτοκινούμενο όχημα, αφού οι αυξημένες τιμές των καυσίμων, σε συνδυασμό με τις ανατιμήσεις στα διόδια, τα οποία και έχουν πολλαπλασιαστεί σε αριθμό, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται, καθιστούν ασύμφορη τη μετακίνησή τους.
Χαμηλή πληρότητα στα κάμπινγκ της Χαλκιδικής

Στο Νομό Χαλκιδικής λειτουργούν συνολικά 38 κάμπινγκ, εκ των οποίων τα 26 βρίσκονται στο δεύτερο πόδι στη Σιθωνία. Τα καταλύματα αυτά μπορούν να ανταποκριθούν σε 600.000 διανυκτερεύσεις τη σεζόν, ωστόσο ο συγκεκριμένος αριθμός δεν έχει καλυφθεί ποτέ, ούτε ακόμα και τις καλές εποχές, δηλαδή τη διετία από το 2005 και μετά, όπως τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Ένωσης Κάμπινγκ Χαλκιδικής, Αντώνης, Δεληδημητρίου, τονίζοντας, «δυστυχώς εν μέσω της οικονομικής κρίσης είμαστε κάθε πέρυσι και καλύτερα».

Μπορεί όπως μας είπε οι τιμές τόσο για αντίσκηνο και τροχόσπιτο, όσο και για ενοικίαση των μπάνγκαλάους να έχουν μειωθεί αισθητά από το 2008 και μετά, ενώ την ίδια στιγμή όλοι οι ιδιοκτήτες να έχουν βελτιώσει αισθητά τις συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής στους χώρους τους, εντάσσοντας μάλιστα και διάφορες δραστηριότητες στην καθημερινότητα των λουομένων που φιλοξενούν, ωστόσο «τίποτα δεν φαίνεται να είναι ικανό να παρακινήσει τους Έλληνες τουρίστες να απολαύσουν κάποιες ημέρες ξεγνοιασιάς και ξεκούρασης».

Η οικονομική δυσχέρεια που μαστίζει τον ελληνικό λαό, σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα για το αύριο, τους κρατά μακριά από οποιασδήποτε μορφής σπατάλη, η οποία μάλιστα και δεν αφορά την καθημερινή του επιβίωση.

Οπως μας εξήγησε ο κ. Δεληδημητρίου, μετά τη Σύνοδο Κορυφής και τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας, το κάμπινγκ πήγαινε «θαυμάσια», με την πληρότητα στα περισσότερα καταλύματα να φθάνει στο 90%.

Ωστόσο, αυτή η ανοδική πορεία άρχισε σταδιακά να φθίνει από το 2007 και μετά, για να φθάσουμε στο 2012, οπότε και η πληρότητα τη θερινή σεζόν, δηλαδή Μάϊο-Σεπτέμβριο, να μην υπερβαίνει το 50% στα περισσότερα κάμπινγκ της περιοχής του Νομού Χαλκιδικής.

Για φέτος, ο κ. Δεληδημητρίου περιμένει ακόμα μεγαλύτερη πτώση στην προσέλευση των επισκεπτών στα κάμπινγκ της περιοχής.

Όπως εξήγησε, αναμένει η προσέλευση Ελλήνων τουριστών να καταγραφεί μειωμένη σε ποσοστό άνω του 10%, ενώ μιλώντας για τους ξένους, σημείωσε ότι αυτοί αφορούσαν μόλις στο 15% (10% Βαλκάνιοι και 5% επισκέπτες από τη Δυτική Ευρώπη), οπότε δεν «βλέπει» να σημειώνεται και καμία σημαντική διαφοροποίηση.

«Δουλεύαμε παραδοσιακά με Έλληνες στο 85%. Μάλιστα, δεδομένων των πολλών χρόνων που δίνανε παρών στα ίδια σημεία, είχανε καταφέρει να φτιάξουν τις δικές τους καλοκαιρινές γειτονιές, οι οποίες ωστόσο τα τελευταία χρόνια όλο και αποδυναμώνονται και στις περισσότερες περιπτώσεις ερημώνουν», επεσήμανε.

Κοιμήθηκε μπροστά στον… Πύργο τον Λευκό

Για 35 χρόνια αυτός και η οικογένειά του ήταν τροχοσπιτάδες και όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γενικός γραμματέας της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινούμενων Τροχόσπιτων, Βασίλης Καρυδάκης, «έχω κοιμηθεί μαζί με την οικογένειά μου μπροστά στον Λευκό Πύργο, αλλά και σε σημείο επί της Εγνατίας Οδού στη Θεσσαλονίκη».

Μέχρι το 2002, οπότε και τελικά άνοιξε ο δρόμος στη χώρας μας και άρχισαν να δίνονται και άδειες για τα αυτοκινούμενα, οι περισσότεροι από τα 200 μέλη της λέσχης ήταν τροχοσπιτάδες.Είναι άνθρωποι που έχουν γυρίσει την Ελλάδα τουλάχιστον από δύο φορές έκαστος, και μαζί με τις οικογένειές τους, λάτρεις της φύσης και της περιπέτειας, έχουν καταφέρει να δουν σημεία της χώρας μας και να απολαύσουν διαδρομές, που οι περισσότεροι χάνουν, επειδή επιλέγουν να ταξιδέψουν με πλοίο, αεροπλάνο ή κάποιο άλλο μέσο μεταφοράς, πλήν του αυτοκινούμενου.

«Το να έχεις εξασφαλισμένη τη διαμονή και τη διατροφή σου, σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις πολλές περισσότερες ημέρες διακοπές», επεσήμανε ο κ. Καρυδάκης, προσθέτοντας ότι «δυστυχώς η οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με την αύξηση στα καύσιμα και τα διόδια, έχει αναγκάσει τους λάτρεις αυτού το εναλλακτικού τουρισμού να σηκώσουν χειρόφρενο, ενώ δεν είναι λίγοι και αυτοί που αναγκάστηκαν να πουλήσουν το αυτοκινούμενό τους».Δεν είναι τυχαίο, ότι η λέσχη προ οικονομικής κρίσης εποχή, αριθμούσε πάνω από 300 μέλη.

Ένα αυτοκινούμενο, όπως μας εξηγεί ο κ. Καρυδάκης στοιχίζει όσο ένα ι.χ αυτοκίνητο, αντίστοιχο κυβισμού, ενώ μεταξύ άλλων μας τόνισε ότι με τα εναπομείναντα μέλη της λέσχης, πυκνά συχνά οργανώνονται συναντήσεις σε διάφορα σημεία στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.