Τον συντρόφευσε όλο τον χρόνο στις κοινές τους εμφανίσεις πρώτα στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και στη συνέχεια στην περιοδεία που έκαναν σε όλη την Ελλάδα και σε κάποιες πόλεις του Εξωτερικού. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου μίλησε για τον φίλο του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα «που συνάντησε αργά και έχασε πρόωρα», καθώς ποτέ ξανά οι δυο τους δεν είχαν συνεργαστεί.
«Τον συνάντησα τελευταία φορά την Παρασκευή στη συναυλία που δώσαμε στον Βόλο. Μετά εγώ γύρισα στην Αθήνα και εκείνος πήγε με την κόρη του στο σπίτι τους στο Φτελιό. Χθες το βράδυ (σ.σ. την Κυριακή βράδυ) μιλήσαμε πάλι στο τηλέφωνο για να κανονίσουμε κάποια τελευταία θέματα για τη συναυλία στο Ηρώδειο», περιγράφει στον «Ελεύθερο Τύπο» την τελευταία φορά που συναντήθηκαν.
«Ήταν μια χαρά… Του τηλεφώνησα για να του πω να κάνουμε κάποιες αλλαγές στο πρόγραμμα και μου απάντησε “εντάξει Νικολάκη, μην αγχώνεσαι”. Του άρεσε να τα κάνει όλα την τελευταία στιγμή, χωρίς άγχος. Είχε μια ανεμελιά… Εμένα μου έκανε πολύ μεγάλο καλό ότι συνεργάστηκα μαζί του. Κέρδισα έναν φίλο πολύ αργά και τον έχασα πολύ πρόωρα. Μου έκανε καλό η ζωντάνια του, ο δυναμισμός του, το κέφι του, το χαμόγελό του, η ανεμελιά που τον χαρακτήριζε… Το να μην αγχωνόμαστε που έλεγε συνέχεια», αναφέρει ο Νίκος Πορτοκάλογλου.
«Είχε περάσει και αυτά που είχε περάσει με την καρδιά του πριν από 20 χρόνια… Αλλά ήταν προσεκτικός με τα φάρμακά του. Βέβαια επειδή η ζωή του ήταν οι συναυλίες, ίσως το παράκανε λίγο… Ήταν στα όρια… Τον θαύμαζα για την αντοχή του. Κάναμε πέντε συναυλίες σε μια εβδομάδα με ταξίδια ενδιάμεσα σε διάφορες πόλεις, κι εγώ γυρνούσα πίσω στο σπίτι εξουθενωμένος κι εκείνος έδινε και άλλες δύο συναυλίες μόνος του μετά.
Αλλά δεν έβλεπες σημάδια κόπωσης. Γενικά ήταν σε πολύ καλή φάση. Ήταν και χαρούμενος. Ήμασταν και οι δύο ήρεμοι και χαρούμενοι αλλά μου την έκανε ο Λαυρέντης. Προσπαθώ ακόμα να συνειδητοποιήσω από τις 5:30 το πρωί (σ.σ. της Δευτέρας) που με ενημέρωσαν αν είμαι ξύπνιος ή βλέπω εφιάλτη», σημειώνει ακόμη.
