«Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ) δεν οφείλει στο Ελληνικό Δημόσιο ληξιπρόθεσμες οφειλές ούτε από ΦΠΑ, ούτε από άλλους έμμεσους φόρους, αλλά ούτε από ασφαλιστικές εισφορές» δηλώνουν στελέχη της εταιρείας, παραπέμποντας μάλιστα στη σχετική απόφαση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου του Λονδίνου, στο οποίο και είχε προσφύγει.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν τα στελέχη του ΔΑΑ, απαντώντας σε σχετικές αναφορές «για οφειλές ΦΠΑ της εταιρείας», εκκρεμούσε νομική διαφορά αναφορικά με καταλογισθέν ποσό ΦΠΑ ύψους 44 εκατ. ευρώ για την περίοδο 1998-2009, το οποίο λόγω των προσαυξήσεων, ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 163 εκατ. ευρώ και όχι των 500 ή 600 εκατ. ευρώ.
«Μάλιστα από το ποσό των 44 εκατ. ευρώ του κυρίου φόρου που καταλογίστηκε, τα 37 εκατ. ευρώ, δηλ. το 84%, αφορούν σε ποσά ΦΠΑ επί του κόστους κατασκευής του αεροδρομίου της περιόδου 1996 – 2001, ενώ οι σχετικοί καταλογισμοί ολοκληρώθηκαν το 2010 με συνέπεια την επιβολή υψηλού ποσού προσαυξήσεων. Η υπερβολικά μεγάλη καθυστέρηση, 5 ετών περίπου, ανταπόκρισης των αρμοδίων υπηρεσιών, από την έγερση του θέματος το Δεκέμβριο του 2005 μέχρι εν τέλει τον καταλογισμό του ΦΠΑ από τους ελεγκτές λόγω ακριβώς και της αμφιβολίας επιβολής του, δημιούργησε το υπερβολικά υψηλό ποσό προσαυξήσεων επί του αρχικώς καταλογισθέντος ΦΠΑ» διευκρινίζεται από τον Διεθνή Αερολιμένα.
Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών αφού κατέβαλε εμπρόθεσμα όλες τις προβλεπόμενες από το νόμο προκαταβολές, ύψους 44 εκατ. ευρώ, που βεβαιώθηκαν από την αρμόδια ΔΟΥ, προσέφυγε σχετικά με τον καταλογισμό αυτόν στα αρμόδια ελληνικά Διοικητικά Δικαστήρια, στα οποία ακόμη εκκρεμούν οι σχετικές προσφυγές.
Παράλληλα, στη βάση των σχετικών διατάξεων του κυρωτικού νόμου της Σύμβασης Ανάπτυξης Αεροδρομίου και της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την έγκριση του έργου της Κατασκευής και Λειτουργίας του Αεροδρομίου, προσέφυγε και στο αρμόδιο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο του Λονδίνου, όπως προβλέπεται στο άρθρο 44 στη Σύμβαση Ανάπτυξης Αεροδρομίου, το οποίο και προέβη στην εκδίκαση της εν λόγω διαφοράς εφαρμόζοντας ελληνικό δίκαιο.
Μια πρακτική διαδεδομένη τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς η πρόβλεψη ρητρών επίλυσης διαφορών με διαιτησία σε συμβάσεις μεγάλων κατασκευαστικών και επενδυτικών έργων, με σκοπό την ταχεία επίλυση των διαφορών.
Το συγκεκριμένο Διαιτητικό Δικαστήριο, εκδικάζοντας την εν λόγω διαφορά σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, εξέδωσε την απόφασή του στις 27.02.13, με την οποία αποφάσισε ότι ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών δεν οφείλει στο ελληνικό Δημόσιο τα ποσά του καταλογισθέντος ΦΠΑ μαζί με τα ποσά των επιβληθέντων πρόσθετων φόρων, κηρύσσοντας κατά παράβαση εκδοθείσες και τις σχετικές Πράξεις Καταλογισμού.
