Για εκμετάλλευση της μνήμης του Μάνου Καπελώνη κατηγορεί τη Χρυσή Αυγή η μητέρα του Ουρανία Σμαράγδα Καπελώνη, μέσω της εφημερίδας Real News της Κυριακής. Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία του 22χρονου και οι γονείς του αναμένουν την εκδίκαση αγωγής που έχουν καταθέσει από τον Σεπτέμβριο του 2016, ώστε να πάψει η Χρυσή Αυγή να χρησιμοποιεί την εικόνα του γιου της.
Η μητέρα του δολοφονημένου νέου σημειώνει ότι ο Μάνος έχει πέσει θύμα του μίσους που έσπειρε η Χρυσή Αυγή, ενώ τονίζει ότι την ενώνει κοινή μοίρα με τη μητέρα του Παύλου Φύσσα.
«Τέσσερα χρόνια μετά τον βίαιο θάνατο του λατρεμένου μας Μάνου, οι δολοφόνοι του παραμένουν άγνωστοι και ατιμώρητοι, ελεύθεροι να συνεχίσουν τη ζωή τους και τα εγκληματικά έργα τους. Ο Μάνος έχασε τη ζωή του λόγω της επαφής του με το κόμμα της Χρυσής Αυγής, αυτό είναι δεδομένο. Αγνός και καλοπροαίρετος νέος, φιλαλήθης και εύπιστος, γεμάτος όνειρα και ανθρωπιστικά ιδεώδη, έπεσε θύμα του πολιτικού μίσους και της μισαλλοδοξίας που έσπειραν αυτοί, στους οποίος πρόσβλεψε ως εξυγιαντές της κοινωνίας», σημειώνει και κατηγορεί τη ναζιστική οργάνωση για ευτελή προπαγάνδα.
Η κ. Καπελώνη συνεχίζει: «Σαν μάνα είμαι σίγουρη ότι αν ζούσε, με τη λογική, τον ανθρωπισμό και την ευαισθησία που διέθετε, σύντομα θα διέκοπτε κάθε σχέση με τον χώρο αυτό. Αντίθετα με την πραγματική φύση του Μάνου, αντίθετα με τη θέλησή μας ως γονιών του, ο τραγικός και άδικος θάνατός του έγινε αντικείμενο ευτελούς προπαγάνδας και πολιτικής εκμετάλλευσης. Οι πολιτικοί “φίλοι” του διεκδικούν ακόμη και ενώπιον της Δικαιοσύνης το δήθεν δικαίωμά τους στη μνήμη του. Οργανώνουν δημοσίως μνημόσυνα και συγκεντρώσεις για να τιμήσουν όχι τον αληθινό Μάνο, αλλά το ιδεολογικό κατασκεύασμα που έφτιαξαν για να εξυπηρετεί τις πολιτικές του σκοπιμότητες».
Οι δηλώσεις της μητέρας του Μάνου Καπελώνη έρχονται λίγες μέρες μετά την «τελετή μνήμης» που διοργάνωσε η Χρυσή Αυγή για τη δολοφονία του 22χρονου Μάνου και του 23χρονου Γιώργου Φουντούλη, έξω από τα γραφεία της στο Νέο Ηράκλειο την 1η Νοεμβρίου του 2013.
«Ο δικός μάς πόνος είναι βουβός και ιδιωτικός. Την ημέρα του θανάτου του κλεινόμαστε στο σπίτι, για να μην πατήσουμε την εικόνα του παιδιού μας, που γεμίζει τους δρόμους τυπωμένη σε φέιγ βολάν με πολιτικά συνθήματα. Δεν τολμάμε να πατήσουμε στο νεκροταφείο, γιατί το μνήμα είναι κατειλημμένο από τους διεκδικητές της μνήμης του, τους ίδιους που απερίσκεπτα τον έστησαν έξω από τα γραφεία τους. μπροστά στα όπλα των δολοφόνων του. Πώς να βρει γαλήνη το πνεύμα μας, όταν στη μνήμη του γιου μας γίνεται προσκλητήριο μίσους και διχασμού; Εύχομαι ο θάνατος του Μάνου μας, αντίθετα με τους σκοπούς όσων όψιμα “υιοθέτησαν” τη μνήμη του, να γίνει σύμβολο όλων των νέων ανθρώπων που ονειρεύονται έναν κόσμο αγάπης και ομόνοιας, απαλλαγμένο από μίσος και βία», λέει η μητέρα του δολοφονημένου νέου και μιλά για την «κοινή μοίρα» που έχει με τη μητέρα του Παύλου Φύσσα.
