«Το σπουδαιότερο πράγμα που κατάφερα στην ζωή μου είναι που πολέμησα στην Κρήτη». Αυτό είπε ο Αυστραλός Frank, που πολέμησε στο νησί μας το ’40, στην κόρη του Ruth Riordan το 2002, λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 82 ετών. Του ανταποκριτή μας από το flashnews.gr στην Κρήτη Δεκατρείς λέξεις που ήταν αρκετές να αλλάξουν την ζωή της κόρης του, μια πρόταση που ξύπνησε το ενδιαφέρον της να μάθει περισσότερα για την Κρήτη, μια αναζήτηση στο χρόνο που θα ήταν αφορμή να εδραιώσει μια μεγάλη αγάπη για τον τόπο μας. «Ο πατέρας μου δεν μου είχε μιλήσει ποτέ για τον πόλεμο, οπότε δεν γνώριζα τίποτα πέρα από το ότι πολέμησε στην Ελλάδα, ότι μιλούσε λίγα Ελληνικά και λάτρευε τους Έλληνες και ιδιαίτερα τους Κρητικούς, έτσι λοιπόν ξεκίνησα την αναζήτηση μου και να βρω απαντήσεις στο ερώτημα “γιατί”». «Ακόμα μου είχε πει ότι μια οικογένεια στα Χανιά, του είχε σώσει την ζωή, ωστόσο εγώ δεν το πήρα τόσο στα σοβαρά. Ξέρετε οι άνθρωποι πολλές φορές χρησιμοποιούν αυτή την έκφραση,μερικές φορές απερίσκεπτα» 
Τα πρώτα στοιχεία
«Η πρώτη επιτυχία της αναζήτησης μου σημειώθηκε όταν γνώρισα τον Dr.Ian Frazer», ανέφερε στο Flashnews.gr, η Ρουθ. Ο Ian είναι ένας Νεοζηλανδός, συγγραφέας του βιβλίου «On the Run», που αναφέρεται στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και εξιστορεί γεγονότα, όπως εκτυλίχθηκαν στην Κρήτη. Ο ίδιος πήρε συνέντευξη από πολλούς ανθρώπους για την συγγραφή του βιβλίου, ανάμεσα τους η Ελισάβετ Σταυριανουδάκη και η Χρυσούλα Σαριδάκη, και οι δυο κόρες του Βαρδή Γεωργιακάκη από το Κουστογέρακο. «Μου είπε ότι η οικογένεια Γεωργιακάκη είχε δώσει καταφύγιο σε έναν Αυστραλό στρατιώτη με το όνομα Φρανκ στο Κουστογέρακο, και αμέσως κατάλαβα ότι επρόκειτο για τον πατέρα μου». 
Το πρώτο ταξίδι στα Χανιά και η συγκινητική γνωριμία με τις Χανιώτισες σωτήρες του πατέρα της
Ανακαλύπτοντας ότι οι δυο γυναίκες από την οικογένεια που φιλοξένησε και προστάτεψε τον πατέρα της βρίσκονταν στο Ανατολικό Σέλινο , πραγματοποίησε το πρώτο της ταξίδι στην Κρήτη, πριν από οχτώ χρόνια. Η συγκινησιακή φόρτιση ήταν πολύ μεγάλη, μας λέει η Ruth, «Πραγματικά δεν μπορώ να σας περιγράψω πώς ένιωσα συναντώντας την Χρυσούλα και την Ελισάβετ, ήταν σαν όνειρο για εμένα». Όταν μίλησε και με τις δυο, η Ruth κατάλαβε ότι ο πατέρας της δεν τις είπε μεταφορικά την φράση «Μου έσωσαν την ζωή». Η Χρυσούλα και η Ελισάβετ περιέγραψαν με κάθε λεπτομέρεια πως τον περιέθαλψαν κατά την διάρκεια του πολέμου όταν αυτός αρρώστησε λόγω κούρασης, κακής διατροφής κτλ., καταφέρνοντας να εμπορευθούν φάρμακα «κάτω από την μύτη» των Γερμανών, στη Σούγια. «Κατά κάποιο τρόπο οφείλω και εγώ την ζωή μου σε αυτές τις δυο γυναίκες, της οικογένειας Γεωργιακάκη. Ένα ταξίδι στη Κρήτη ήταν αρκετό, για να αγαπήσω την Κρήτη και τους ανθρώπους της. Οι άνθρωποι του νησιού με έκαναν να αισθάνομαι πολύ άνετα, ένιωθα σαν να είμαι Κρητικιά. Αν βέβαια μπορώ να ξεχωρίσω ένα μέρος από ολόκληρη την Κρήτη αυτό είναι το Κουστογέρακο, έχει κερδίσει την καρδιά και την ψυχή μου, χωρίς να μπορώ να εξηγήσω γιατί». 
«Η Χρυσούλα ήταν ο παιδικός έρωτας του μπαμπά μου»
Όπως μας ανέφερε η Ρουθ, η Χρυσούλα αποτελούσε τον παιδικό έρωτα του πατέρα της. Μάλιστα, ο Φρανκ επέστρεψε στην Αυστραλία το 1943, με σκοπό σύντομα να γυρίσει στην Κρήτη και να βρει την τότε αγαπημένη του, ωστόσο ο Αυστραλιακός στρατός δεν του το επέτρεψε. Τελικά τα χρόνια πέρασαν και ο Frank ερωτεύτηκε μια άλλη γυναίκα, την μητέρα της Ρουθ, με την ίδια την κόρη της να μας λέει ότι «Έμοιαζε πάρα πολύ με την Χρυσούλα, ειδικά όταν ήταν νέα». «Όταν ήμουν μικρή θυμάμαι ανάμεσα στα παλιά έγγραφα του πατέρα μου μια φωτογραφία με ένα όμορφο κορίτσι, όταν ρώτησα την μητέρα μου για την φωτογραφία, μου είπε οτι πρόκειται για ένα παλιό έρωτα του πατέρα μου». Η Ρουθ γνωρίζοντας αυτά, δεν μπορούσε να μην κάνει στην Χρυσούλα την ερώτηση σχετική ερώτηση όταν την συνάντησε, με την ίδια ωστόσο να κοιτάει ψηλά και να αρνείται να απαντήσει. Να σημειωθεί εδώ ότι η Χρυσούλα Γεωργιακάκη απεβίωσε λίγα χρόνια αργότερα. Όταν ο Φράνκ γύρισε στην πατρίδα του μια εφημερίδα της εποχής του πήρε συνέντευξη, με τον ίδιο να εξιστορεί τα γεγονότα εξηγώντας παράλληλα πως κατάφερε να επιβιώσει. Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «Ποτέ δεν συνάντησα πιο θαρραλέους και φιλόξενους ανθρώπους από τους Έλληνες, είμαι εδώ εξαιτίας αυτών». 
Η… διαφήμιση της Κρήτης στην Αυστραλία
Η αγάπη της για την Κρήτη αποτυπώνεται στην ζωγραφική της, καθώς η ίδια θεωρείται ημι-επαγγελματίας ζωγράφος. Το 2014 διοργάνωσε έκθεση στην Αυστραλία με το όνομα «Από το Κιογκλ στην Κρήτη», που περιελάμβανε εκθέματα τόσο από την μακρινή Αυστραλία όσο και από την Κρήτη. 
