Η λαϊκή παροιμία που συνοδεύει τους αγράμματους είναι «άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο».
Ως γνωστόν, το ξύλο το απελέκητο, το κούτσουρο, είναι άνευ αξίας, έτσι κι ο άνθρωπος ο αγράμματος δεν έχει καμιά αξία.
Η φράση χρησιμοποιούταν από παλιά και υπήρχε μάλιστα και πάνω στις έδρες των γραμματοδιδασκάλων.
