Μια σειρά επεμβάσεων που θα επαναφέρουν το Αρχαίο Θέατρο Θάσου όσο πιο κοντά γίνεται στη ρωμαϊκή του φάση, προτείνουν οι δυο μελέτες οι οποίες πήραν το «πράσινο φως» από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Συγκεκριμένα, τα μέλη και η αρμόδια Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων είπαν ομόφωνα «ναι» -ταυτόχρονα με τις παρατηρήσεις τους- στις προτάσεις των μελετών, οι οποίες αφορούν την αναστήλωση του προσκηνίου, καθώς και την τεκμηρίωση και αποκατάσταση του κοίλου, η υλοποίηση των οποίων θα οδηγήσουν το μνημείο σε μια πολύ καλύτερη κατάσταση.

Το Αρχαίο Θέατρο Θάσου, με πρώτη φάση χρήσης την ελληνιστική περίοδο και μετέπειτα τη ρωμαϊκή εποχή (όταν χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο για θεατρικές παραστάσεις αλλά και ως αρένα για θηριομαχίες και μονομαχίες), έχει υποστεί κατά καιρούς διάφορες επεμβάσεις. Η πρώτη έγινε τη δεκαετία του ’60, όταν αποκαταστάθηκαν οι πρώτες σειρές εδωλίων του κοίλου ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των παραστάσεων στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Καβάλας-Θάσου, ενώ αργότερα, τα έτη 1997-2000, υπήρξαν πιο δραστικές, όταν κόπηκαν τα δέντρα που είχαν φυτρώσει ανάμεσα στα εδώλια και εγκαταστάθηκε ο μεταλλικός φορέας, πάνω στον οποίο τοποθετήθηκαν ξύλινα καθίσματα. Το αποτέλεσμα ήταν να έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας και η αρχική μορφή του, με ανομοιομορφίες, ασυνέχειες και λάθος κλίσεις να δίνουν μια εικόνα «ακαταστασίας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε στη συνεδρίαση.

Τα παραπάνω πρόκειται να διορθωθούν, τόσο με τις δυο αυτές μελέτες, όσο και με εκείνες που έχουν ήδη περάσει από το ΚΑΣ. Πιο συγκεκριμένα, η μελέτη για το προσκήνιο προβλέπει να χρησιμοποιήσει το πλούσιο αυθεντικό υλικό (κίονες, τρίγλυφα, μετόπες, γείσα) που διασώζεται. Για παράδειγμα, θα αναστηλωθεί μεγάλο μέρος της κιονοστοιχίας και θα τοποθετηθούν τα αυθεντικά μέλη της ανοδομής τα οποία φτάνουν ως και το 90% του συνόλου, γεγονός που δίνει μεγάλες δυνατότητες τόσο ως προς τη διατήρηση του υλικού όσο και ως προς το τελικό «διδακτικό» αποτέλεσμα. Η μελέτη πέρασε με την παρατήρηση να επανέλθει η πρόταση με αντισεισμική ανάλυση. Ως προς το κοίλο, προβλέπεται να αφαιρεθεί η μεταλλική κατασκευή και να αποκατασταθούν τα εδώλια (πλην αυτών που είχαν αποκατασταθεί τη δεκαετία του ’60), με χρήση περίπου 120 μελών από αυθεντικό υλικό, ώστε να ξαναβρεί το μνημείο τη χαμένη του γεωμετρία και να διορθωθούν οι εσφαλμένες κλίσεις.

Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε και ο δήμαρχος Θάσου, Κωνσταντίνος Χατζημανουήλ, ο οποίος είπε ότι η αναστήλωση του Αρχαίου Θεάτρου αποτελεί «πόθο δυο γενεών» της Θάσου, ενώ μετέφερε τη χωρίς δεύτερη σκέψη επιθυμία των ιδιοκτητών των 13 λατομείων του νησιού να χορηγήσουν όσο θασιακό μάρμαρο απαιτούν οι επεμβάσεις. Επιπλέον, έκανε γνωστό ότι ο δήμος της Θάσου, όπως έκανε μέχρι τώρα, διαθέτει όλες τις υπηρεσίες, τα μηχανήματα και το προσωπικό του, επιστημονικό και μη, σε όποιες εργασίες θεωρηθεί αναγκαίο. «Είναι πρώτη μας προτεραιότητα. Είναι το σημαντικότερο έργο», τόνισε, εκφράζοντας τη συγκίνησή του που συμμετέχει σε αυτή την ιστορικής σημασίας συνεδρίαση, όπως τη χαρακτήρισε.

Το Αρχαίο Θέατρο Θάσου βρίσκεται μέσα σε μια φυσική κοιλότητα του λόφου της ακρόπολης, στα ανατολικά της αρχαίας πόλης. Η πρώτη αναφορά σε αυτό έγινε στα μέσα του 5ου αι. π. Χ. από τον Ιπποκράτη, ο οποίος είχε επισκεφτεί το νησί ως γιατρός μετά από σεισμό, αλλά δεν είναι γνωστό αν βρισκόταν στην ίδια θέση. Η πρώτη φάση του χρονολογείται στα τέλη του 4ου με αρχές του 3ου αι. π. Χ., ενώ κατά την ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο αλλάζει χαρακτήρα, όταν παράλληλα με τις θεατρικές παραστάσεις πραγματοποιούνται θηριομαχίες και μονομαχίες. Τον 2ο αι. μ. Χ. μετατρέπεται σε αρένα, ενώ την ίδια περίοδο ανακατασκευάζεται το κτίριο της σκηνής και το προσκήνιο με μέλη της ελληνιστικής περιόδου. Οι πρώτες συστηματικές ανασκαφές ξεκίνησαν το 1920 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, που συνεχίστηκαν το 1921, οπότε αποκαλύφθηκε το προσκήνιο, ένα μεγάλο μέρος από την ορχήστρα κι ένα πολύ μικρό από το κοίλο. Η μορφή που θα αποκατασταθεί ανήκει στη ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο.