Όταν κάτι ύποπτο συμβαίνει σε μια υπόθεση, τότε λέμε ότι «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».
Για την προέλευση της φράσης πρέπει να ξεκινήσουμε από τον Πόντο και το φαγητό «πουσίντιν», μια πολτώδη μάζα από αλεύρι, την οποία όσοι την έτρωγαν άνοιγαν στη μέση ένα λακκάκι και έβαζαν βούτυρο. Όσοι έτρωγαν πουσίντιν έπρεπε να πάρουν ένα κουτάλι και να το βουτήξουν στη μέση που ήταν το βούτυρο.
Το ίδιο έκαναν και οι Τούρκοι, οι οποίοι στη μέση του πιλαφιού τους άνοιγαν έναν λάκκο και έβαζαν βούτυρο.
Τη συνήθεια αυτή υιοθέτησαν και οι Έλληνες της ηπειρωτικής χώρας. Σε όλα τα μέρη που τρώνε φάβα, ανοίγουν ένα λάκκο και ρίχνουν μέσα λάδι, γιατί η φάβα βράζεται μόνο με το νερό της. Από εδώ βγήκε η γνωστή φράση «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».
Στην Κάρπαθο λένε μάλιστα «αυτό το φά(β)α λάκκον έχει και το λά(δ)ι καμαρώνει». Οι Ζακυνθινοί και οι Λάκωνες λένε «κάτι λάκκο έχ’ η φάβα, ρίχτε λάδι για να δείτε». Παράλληλα, υπάρχει και η παροιμία «κάτι λάκκο έχ’ η φάβα, που χαμογελά το λάδι».
