Αναπροσαρμόζεται από την 1/1/2011, σύμφωνα με το νέο ασφαλιστικό νόμο, ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων σε όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου είχαν ασφαλιστεί σε περισσότερα από ένα Ταμεία. Επίσης επαναπροσδιορίζονται οι συντάξιμες αποδοχές βάσει των οποίων υπολογίζεται το ποσό της σύνταξης και από 15/7/2010 αλλάζει ο τρόπος διακανονισμού του ποσού των συντάξεων αναπηρίας.
Με την εγκύκλιο αρ. 21 -11/3/2011 που εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας και υπογράφει ο Αναπληρωτής Υπουργός Γιώργος Κουτρουμάνης διευκρινίζεται ο τρόπος εφαρμογής του νέου συστήματος.
Διατηρείται η αρχή της απονομής της σύνταξης από τον τελευταίο οργανισμό, εφόσον ο ασφαλισμένος πραγματοποίησε στην ασφάλισή του 1.500 ημέρες ασφάλισης εκ των οποίων όμως 20 μήνες ή 500 ημέρες κατά την τελευταία πενταετία πριν τη διακοπή της απασχόλησης ή της υποβληθείσης αίτησης για την κρίση του δικαιώματος σύνταξης λόγω γήρατος.
Για την κρίση του δικαιώματος λόγω αναπηρίας ή θανάτου απαιτείται η πραγματοποίηση στην ασφάλιση του τελευταίου οργανισμού 40 μηνών ή 1000 ημερών εκ των οποίων οι 12 μήνες ή 300 ημέρες ασφάλισης θα πρέπει να αφορούν την τελευταία πενταετία πριν τη διακοπή της απασχόλησης ή την υποβολή της αίτησης.
Σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν πραγματοποίησε τον απαραίτητο αριθμό ημερών εργασίας στον τελευταίο ασφαλιστικό οργανισμό, ή τις έχει πραγματοποιήσει αλλά, δεν πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτεί η νομοθεσία του τελευταίου οργανισμού, τότε δικαιούται να ζητήσει σύνταξη αυτός ή τα μέλη της οικογένειάς του από τον οργανισμό στον οποίο πραγματοποίησε τις περισσότερες ημέρες εργασίας ή έτη ασφάλισης στον οποίον δεν περιλαμβάνεται ο τελευταίος, εφόσον υπάρχουν οι εξής προϋποθέσεις:
Ο ασφαλισμένος να συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις της νομοθεσίας του οργανισμού αυτού.
Ο ασφαλισμένος που ζητά να συνταξιοδοτηθεί λόγω γήρατος να έχει συμπληρώσει ένα από τα όρια ηλικίας που προβλέπει η νομοθεσία του τελευταίου ασφαλιστικού οργανισμού.
Ο ασφαλισμένος που ζητά να συνταξιοδοτηθεί λόγω αναπηρίας να έχει κριθεί ανάπηρος με το ποσοστό αναπηρίας που προβλέπεται από τη νομοθεσία του τελευταίου ασφαλιστικού οργανισμού.
Η σύνταξη υπολογίζεται με βάση τις προϋποθέσεις που ισχύουν στο Ταμείο που αναλαμβάνει την απονομή της σύνταξης και με συντελεστή που προσαυξάνεται αναλογικά από το 1ο ως το 45ο έτος ασφάλισης.
Ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων βελτιώνει το προηγούμενο καθεστώς, το οποίο δεν ευνοούσε όσους ήταν ασφαλισμένοι σε δύο ή περισσότερα Ταμεία και οι οποίοι έπαιρναν τελικά χαμηλότερες συντάξεις σε σχέση με όσους είχαν ασφαλιστεί σε ένα ταμείο.
Στην εγκύκλιο αναφέρονται τα κριτήρια με τα οποία ο οργανισμός που θα είναι αρμόδιος να κρίνει το συνταξιοδοτικό δικαίωμα θα εξετάσει αν ο ασφαλισμένος έχει τις προϋποθέσεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Αναλύονται οι προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση, ο τρόπος προσδιορισμού της ασφαλιστικής κλάσης και των συνολικών αποδοχών, ενώ διευκρινίζεται ότι ειδικές διατάξεις που υπάρχουν στη νομοθεσία μερικών ασφαλιστικών οργανισμών και θέτουν ειδικές προϋποθέσεις για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, δε λαμβάνονται υπόψη.
Στις προϋποθέσεις αυτές δεν περιλαμβάνονται χρονικές προϋποθέσεις που είναι θεμελιωτικές του συνταξιοδοτικού δικαιώματος της αναπηρίας και του θανάτου. Επίσης αναφέρονται παραδείγματα συγκεκριμένων περιπτώσεων διαδοχικής ασφάλισης ώστε να γίνουν κατανοητές όλες οι αλλαγές στο σύστημα της διαδοχικής ασφάλισης.
