Τη μόνιμη και οριστική λύση του εργασιακού τους προβλήματος ζητούν τα μοντέλα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, καθώς ακόμα περιμένουν την πρόσληψή τους για τα εργαστήρια ζωγραφικής, γλυπτικής και χαρακτικής της Σχολής.
Και ενώ το εμπόδιο για την πρόσληψή τους με την έγκριση του ΑΣΕΠ, φαίνεται ότι παραμερίζεται, – μετά την ευρεία δημοσιοποίηση του προβλήματος-, τα μοντέλα διεκδικούν «σταθερή δουλειά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα», έχοντας στο πλευρό τους, «τους άμεσα ενδιαφερόμενους φοιτητές αλλά και τη Διοίκηση της Σχολής», αναφέρει σε σημερινή του ανακοίνωση, το Σωματείο Μοντέλων της ΑΣΚΤ.
Το Σωματείο αριθμεί 29 μοντέλα, γυναίκες και άνδρες που εργάζονται ως ωρομίσθιοι αποκλειστικής και εξαρτημένης εργασίας και αποτελούν «απαραίτητο μέρος της καλλιτεχνικής δημιουργίας».
Για το θέμα του ΑΣΕΠ, που προέκυψε πρώτη φορά φέτος στον κλάδο τους, η ανακοίνωση του Σωματείου Μοντέλων της ΑΣΚΤ, αναφέρει καθαρά ότι «ο ιδιαίτερος χαρακτήρας, το είδος και το περιεχόμενο της εργασίας και της προσφοράς μας, δεν δικαιολογεί την υπαγωγή του κλάδου στις διαδικασίες του ΑΣΕΠ».
Ακόμα, συνεχίζει η ανακοίνωση, «την θέση του νόμου 2190/1994, η οποία δεν περιέλαβε και δεν επέβαλε την πρόσληψη των εργαζομένων του κλάδου των μοντέλων μέσω διαδικασίας ΑΣΕΠ, επιβεβαίωσε σε συνέντευξη της και η υπουργός παιδείας, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι η εργασία που προσφέρουν τα μοντέλα της ΑΣΚΤ, είναι θέμα καλλιτεχνικής δημιουργίας και όχι τυπική διαδικασία».
Για την αποφυγή λανθασμένων εντυπώσεων τα μοντέλα της ΑΣΚΤ, διευκρινίζουν ότι «ίσως η ονομασία της ειδικότητάς μας, που παραπέμπει στην ”πολιτισμική” κατασκευή των γνωστών προτύπων της μόδας και της διαφήμισης, να μην επιτρέπει την αναφορά σε κατηγορία και κλάδο εργαζομένων, που μοχθούν, αγωνίζονται και συνεισφέρουν πολλαπλώς. Ιδιαιτέρως και με κοινωνική ευαισθησία αλλά και παιδαγωγική υπευθυνότητα.
«Ποζάρουμε», συνεχίζει η ανακοίνωση του Σωματείου Μοντέλων «υπό τις οδηγίες και τις κατευθύνσεις Καθηγητών και φοιτητών, βρισκόμενοι σε ακινησία επί πενταώρου βάσεως καθημερινώς και από αυτή την άποψη είναι αυτονόητο το εργασιακό και ατομικό μας δικαίωμα αλλά και προφανής η υποχρέωση της πολιτείας, να διαμορφώνονται κάθε φορά οι όροι προσφοράς της εργασίας μας ανάλογα με τη σπουδαιότητα αλλά και την ιδιαιτερότητα του έργου που επιτελούμε. Στα χαρακτηριστικά, άλλωστε αυτής της εργασίας και στη συμβολή της στην καλλιτεχνική και εκπαιδευτική δημιουργία οφείλεται η μέχρι σήμερα αδιάλειπτη προσφορά Μοντέλων στη λειτουργία και το έργο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών ήδη από το 1837».
