Είκοσι χρόνια από την εισαγωγή του ευρώ, ο «σοφός» της γερμανικής οικονομίας, Πέτερ Μπόφινγκερ, έκανε λόγο για «όχι ολοκληρωμένο success story» και επισήμανε ότι έγιναν λάθη σε βάρος ασθενέστερων οικονομικά χωρών, όπως η Ελλάδα.

Όπως είπε o Γερμανός οικονομολόγος σε συνέντευξη στον ραδιοσταθμό DLF «στην οικονομική κρίση του 2008 έγιναν πολλά λάθη. Ένα από αυτά ήταν ότι η ΕΚΤ συνειδητοποίησε με μεγάλη καθυστέρηση πόσο βαθιά ήταν η κρίση, με αποτέλεσμα να αντιδράσει καθυστερημένα και υποτονικά. Ένα άλλο λάθος ήταν η εφαρμογή πολιτική λιτότητας στην Ευρωζώνη, με συνέπεια να υπάρχουν χώρες-μέλη που βρίσκονται σήμερα σε πολύ δεινή θέση».

Ο κ. Μπόφιγκερ εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η ΕΚΤ ξεκίνησε μόλις το 2015 το πρόγραμμα μαζικής αγοράς ομολόγων. Ενώ σε αντίθεση, άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως η Αμερικανική ή η Ιαπωνική, είχαν θέσει σε εφαρμογή αντίστοιχα προγράμματα ήδη από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008 ή το 2009.

Η Γερμανία συγκράτησε τους μισθούς εις βάρος των άλλων χωρών

Κατά την άποψη του κ. Μπόφινγκερ, μπορούν στην Ευρωζώνη να συνυπάρξουν χώρες με διαφορετικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας, αρκεί να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις. «Συχνά επικρατεί η άποψη, ότι χώρες με διαφορετική ανταγωνιστικότητα δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε μια νομισματική ένωση. Το καθοριστικό στοιχείο είναι ωστόσο, ότι οι μισθοί χωρών με διαφορετική ανταγωνιστικότητα θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν αυτή την ανισότητα. Το ίδιο ισχύει και για την παραγωγικότητα», ανέφερε.

Ο Γερμανός οικονομολόγος επισήμανε μάλιστα ότι «στα λάθη της νομισματικής ένωσης συγκαταλέγεται ότι η Γερμανία -παρά την υψηλή ανταγωνιστικότητα στη δεκαετία του 2000- κράτησε τους μισθούς χαμηλά, σαν να είχε πρόβλημα ανταγωνιστικότητας. Ως αποτέλεσμα προκάλεσε ανισότητες στον ανταγωνισμό εντός Ευρωζώνης, που ήταν προς όφελος της, αλλά εις βάρος των άλλων χωρών».

Ο «σοφός» της Γερμανικής οικονομίας προέβλεψε ότι το 2019 δεν θα είναι εύκολη χρονιά, παρά το θετικό γεγονός ότι η Ιταλία εγκαταλείπει τον δρόμο της σύγκρουσης με την Κομισιόν και επιλέγει τον συμβιβασμό. Κατά την εκτίμησή του, ωστόσο, η Γερμανία θα πρέπει να διερωτηθεί, τι μπορεί να κάνει, για να αυξηθούν οι επενδύσεις στη ζώνη του ευρώ, αλλά και να διευρυνθούν τα περιθώρια επενδύσεων στο μέλλον της νομισματικής ένωσης, προκειμένου «να διασφαλιστεί η ευημερία στην Ευρωζώνη».