Μια εβδομάδα μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και την άνοδό του στην εξουσία και ακόμα δεν γνωρίζουμε αν η νέα κυβέρνηση θα κάνει μια συμφωνία με την ευρωζώνη. Για τον αναλυτή της Capital Economics, Ρότζερ Μπουτλ τα πράγματα δεν είναι ακόμα ξεκάθαρα.
Σε άρθρο του στη βρετανική Telegraph, ο γνωστός οικονομολόγος αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Τη μια στιγμή ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος λέει πως η Ελλάδα δεν ζητάει το φεγγάρι για να απαντήσει εκπρόσωπος της Ευρωζώνης πως υπάρχει χώρος για ευελιξία και την επομένη στιγμή, όντως, κάποιο στέλεχος της κυβέρνησης ζητάει το φεγγάρι και η απάντηση που παίρνει από κάποιον εταίρο ότι το χρέος είναι ιερό και απαραβίαστο. Συνεπώς πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για μια βρώμικη συμφωνία ή για μια βρώμικη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ».
Σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμη κι αν η Ελλάδα δεχόταν μια πλήρη διαγραφή χρέους και αυτό βοηθούσε να τερματιστεί η λιτότητα, πάλι θα είχε λύσει το μισό της πρόβλημα. Δίχως ανταγωνιστική οικονομία, η Ελλάδα δεν μπορεί να πετύχει πολλά και ένα μέρος της πτώσης κατά 25% του ΑΕΠ της εξηγείται ακριβώς από αυτή την έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
«Εάν οι διαπραγματεύσεις καταρρεύσουν και η Ελλάδα υπαναχωρήσει στο θέμα του χρέους, με σκοπό να μείνει στο ευρώ, πάλι δεν θα καταφέρει να το πετύχει. Η ΕΚΤ, σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν υποχρεωμένη να σταματήσει τη στήριξη προς την Τράπεζα της Ελλάδας», γράφει.
Και συμπληρώνει: «Για κάποιο διάστημα η Ελλάδα θα μπορεί να χρησιμοποιεί τα αποθεματικά της και θεωρητικά να λαμβάνει κάποια χρήματα από την εγχώρια αγορά, αλλά όλα αυτά θα είναι ψιχία σε σχέση με τα χρήματα που θα έχουν κάνει “φτερά” από τις τράπεζες. Οι τράπεζες θα απευθυνθούν στην ΕΚΤ για ενίσχυση, αλλά επειδή δεν θα μπορεί να εκδώσει ευρώ θα ξεμείνει από χρήματα. Αυτό θα οδηγούσε σε μια τραπεζική κρίση που θα επηρεάσει άμεσα τους καταθέτες. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στο Ηνωμένο Βασίλειο με την κρίση που προκάλεσε η Northern Rock μόνο που οι Άγγλοι είχαν το πλεονέκτημα ότι διαθέτουν δικό τους νόμισμα, σε αντίθεση με την Ελλάδα».
«Επομένως, για να αποφύγει μια τραπεζική κατάρρευση, η Ελλάδα θα έπρεπε να αντικαταστήσει το ευρώ με τη δραχμή ή όποιο άλλο νέο εθνικό νόμισμα», επισημαίνει.
Αναλύοντας τα, υποθετικά, νέα δεδομένα, ο Μπουτλ αναφέρει: «Το νέο νόμισμα θα έπεφτε συνεχώς, αλλά θα έδινε στην Ελλάδα μια ρεαλιστική πιθανότητα να ξεφύγει από την τρέχουσα κατάσταση. Έστω και αν οι επιπτώσεις από την απόσυρση του ευρώ θα ήταν αναμφισβήτητα δυσάρεστες στην αρχή. Θα υπήρχε μια αντανάκλαση στις τιμές των εισαγωγών, καθώς το νόμισμα θα ήταν αδύναμο».
Ο αναλυτής της Capital Economics απαριθμεί τα θετικά μιας τέτοιας εξέλιξης: Τομείς όπως η εξαγωγική βιομηχανία και ο τουρισμός θα ωφεληθούν άμεσα, θα υπάρξει περιθώριο για αύξηση της απασχόλησης, άνοδο της ανταγωνιστικότητας και μια στροφή από τις εισαγωγές στις εξαγωγές. Τα οικονομικά αποτελέσματα θα ήταν η αύξηση του ΑΕΠ, τα φορολογικά έσοδα και η μείωση των ελλειμμάτων δίχως λιτότητα. Εξαιρουμένων των τόκων, ο προϋπολογισμός είναι πλεονασματικός, όπως και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ενώ υπάρχει πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα λόγω της μεγάλης ανεργίας.
Τονίζει, ωστόσο, και τα αρνητικά: Θα υπάρξει μια μείωση των μισθών λόγω της αύξησης των τιμών των αγαθών, αλλά και άλλη που έχουν να κάνουν με τη δυσκολία στην πληρωμή συντάξεων και μισθών επομένως η κυβέρνηση που θα επωμιζόταν αυτό το φορτίο θα έπρεπε να είχε τεράστια επικοινωνιακά αποθέματα για να αντέξει την πίεση.
«Κανείς δεν γνωρίζει τι θα γίνει με την Ελλάδα και αν θα μείνει ή θα φύγει από το ευρώ. Ένα πράγμα είναι σαφές. Η Ελλάδα δεν θα έχει που να κρυφτεί αν αψηφήσει τις αρχές της Ευρωζώνης, του ΔΝΤ και των αγορών και φύγει από το ευρώ. Μετά από αυτό το χάος ουδείς να ξέρει τι θα συμβεί – οικονομικά και πολιτικά ή και τα δύο», καταλήγει.