Οι τιμές που υποχωρούν μπορεί να είναι απλά ένα σύμπτωμα «αδιαθεσίας» της οικονομίας παρά μία αιτία για μεγάλα προβλήματα.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχουν επανειλημμένως προειδοποιήσει για τους κινδύνους μίας παρατεταμένης φάσης χαμηλού ή και αρνητικού πληθωρισμού, κίνδυνος που οδήγησε στην απόφαση για ένα άνευ προηγουμένου πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ συνολικού ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ο πληθωρισμός έγινε αρνητικός στην ευρωζώνη το Δεκέμβριο για πρώτη φορά τα τελευταία πέντε χρόνια. Αλλά αυτός δεν είναι ο αποπληθωρισμός που φοβούνται οι Κεντρικοί Τραπεζίτες και ακόμη και τα μέλη της ΕΚΤ παραδέχονται ότι η πτώση των τιμών υγρών καυσίμων θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των άλλων καταναλωτικών δαπανών.
Το μεγάλο κακό του αποπληθωρισμού, πιστεύουν πολλοί στην ΕΚΤ, είναι ότι οι καταναλωτές και οι εταιρείες θα καθυστερήσουν τις αγορές και τις επενδύσεις, επειδή περιμένουν χαμηλότερες τιμές στο μέλλον.
Σίγουρα, οι Ιταλοί μειώνουν τις κλασικές δαπάνες τους σε ένα περιβάλλον πτώσης των τιμών. Ωστόσο, υπάρχει σαφής σχέσης; Δε θα αγοράζατε ένα καναπέ ή ένα αυτοκίνητο περιμένοντας την τιμή να υποχωρήσει;
Επίσης, με τόσο χαμηλά επιτόκια, ποιες πρωτοβουλίες πρέπει να σωθούν;
Ειδικοί αναλυτές θεωρούν ότι δεν υφίσταται θέμα κατανάλωσης στην ευρωζώνη εξ αιτίας του αρνητικού πληθωρισμού, ωστόσο δεν είναι και λίγοι αυτοί που ανησυχούν.
Ανάμεσα στους λόγους ανησυχίας είναι ότι ο αρνητικός πληθωρισμός σημαίνει ότι τα πραγματικά επιτόκια είναι πάντα θετικά, δεδομένου ότι οι δανειστές δεν προσφέρουν δάνεια με επιτόκιο κάτω από το μηδέν. Αυτό βέβαια έχει αρνητικές συνέπειες στις επενδύσεις.
Δεύτερον, η πτώση των τιμών αυξάνει το πραγματικό βάρος του χρέους δυσχεραίνοντας για παράδειγμα τις προσπάθειες της Ισπανίας να σταθεροποιήσουν το χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ.
Οι αναλυτές μιλούν για ένα φαύλο κύκλο που ανησυχεί την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
