Μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που έχουν σχεδιαστεί για να μειώσουν το κόστος των αναδιαρθρώσεων προτείνει το ΔΝΤ περιλαμβάνοντας πιθανές αλλαγές στο πλαίσιο δανεισμού του Ταμείου και καταγράφοντας παράλληλα μια σειρά από προτάσεις για την ενίσχυση των «ρητρών συλλογικής δράσης», που περιλαμβάνονται στα περισσότερα κρατικά ομόλογα, καθώς και αλλαγή στο λεγόμενο pari passu για «ίση μεταχείριση των πιστωτών».
Στη δικαστική διαμάχη για την Αργεντινή, όπως τονίζεται, σύμφωνα με την απόφαση του Αμερικανού δικαστή, η χώρα αυτή δεν δικαιούταν να πληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τους ομολογιούχους εάν πρώτα δεν πλήρωνε τα hedge funds.
Στην έκθεση σημειώνεται ιδιαίτερα ότι «αδυναμίες» στις συμβάσεις κρατικών ομολόγων μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο προσπάθειες για ελεγχόμενη αναδιάρθρωση κρατικών χρεών και ότι το ΔΝΤ στηρίζει τη «συλλογική δράση» για την αντιμετώπιση τέτοιων αδυναμιών.
Για τις εξελίξεις με την Αργεντινή, επισημαίνεται ότι αν τα δικαστήρια σε μελλοντικό στάδιο ερμηνεύσουν γενικότερα τις αποφάσεις που είχαν ληφθεί στη Νέα Υόρκη, τότε «υπάρχει σοβαρός κίνδυνος» η διαδικασία της αναδιάρθρωσης κρατικών χρεών «να γίνει περιπλοκότερη».
Την περασμένη εβδομάδα, το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ συζήτησε την εν λόγω έκθεση και ένα σημαντικό στοιχείο αυτής της ατζέντας, υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά, είναι η «ενίσχυση του νομικού πλαισίου» που στηρίζει τη διαδικασία αναδιάρθρωσης χρέους.
Στο μεταξύ, σε μια άλλη έκθεση του ΔΝΤ επισημαίνεται ότι κατά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου στις 26 Σεπτεμβρίου συζητήθηκαν οι τρόποι που το Ταμείο αξιολογεί τους κινδύνους και παρακολουθεί τις οικονομίες, σύμφωνα με τις ανάγκες των χωρών μελών.
Μεταξύ άλλων, τονίζεται ότι «η επιτήρηση θα πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες προκλήσεις» και στην «καλύτερη παροχή συμβουλών» στον τομέα των πολιτικών ώστε να βοηθήσει τις χώρες να «οικοδομήσουν την αντοχή» και να «εξασφαλίσουν βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη». Επίσης, επισημαίνεται ότι «αυτή η καταγραφή έρχεται σε μια στιγμή που πολλές χώρες εξακολουθούν να παλεύουν με τις οδυνηρές συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης – υψηλά χρέη, υψηλή ανεργία και υποτονική ανάπτυξη».