Την αντίθεσή του με ένα δεύτερο κούρεμα στο ελληνικό χρέος, εκφράζει ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, όπως προκύπτει από το δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στη γερμανική εφημερίδα Bild.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν αναγνωρίζει τις «τεράστιες προσπάθειες» των ελλήνων πολιτών, υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι «ορισμένες μεταρρυθμίσεις δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμη», ενώ ζητά από την Αθήνα να παρουσιάσει αποτελέσματα.
Ειδικότερα, σε ερώτηση εάν χάνει την εμπιστοσύνη του προς την ελληνική κυβέρνηση λόγω των καθυστερήσεων στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, ο κ. Μπαρόζο απαντά: «Τα προηγούμενα χρόνια οι Έλληνες έκαναν απίστευτα πολλά. Οι θυσίες των πολιτών είναι τεράστιες. Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι ορισμένες μεταρρυθμίσεις δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμη. Εδώ η Αθήνα θα πρέπει να παρουσιάσει αποτελέσματα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μέσω των προγραμμάτων βοήθειας για την Ελλάδα και τις άλλες υπερχρεωμένες χώρες, σταθεροποιήθηκε εμφανώς η ευρωζώνη στο σύνολό της».
«Πριν από δυο χρόνια», υπενθυμίζει ο κ. Μπαρόζο, «πολλοί ειδικοί προέβλεπαν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την κατάρρευση της ευρωζώνης. Αυτό θα ζημίωνε τους πάντες σε μεγάλο βαθμό, και τη Γερμανία. Τίποτε από όλα αυτά όμως δεν επαληθεύτηκε καθώς καταφέραμε να διαλύσουμε τις αμφιβολίες για την πολιτική βούληση των Ευρωπαίων».
Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο νέου κουρέματος, ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο επισημαίνει ότι «δεν είναι κάτι που υποστηρίζει η Κομισιόν. Αυτό θα έφερνε μόνον νέα αναστάτωση στην ευρωζώνη και ανασφάλεια στους επενδυτές. Πέραν αυτού ένα δεύτερο κούρεμα θα είχε συνέπειες και για τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης που στηρίζουν οικονομικά την Ελλάδα. Οι φορολογούμενοι στις χώρες αυτές δεν θα το δέχονταν».
Ο επικεφαλής της Κομισιόν εκτιμά πάντως ότι η ευρωζώνη δεν έχει ξεπεράσει ακόμη τον κίνδυνο. «Έχουμε λόγους να είμαστε αισιόδοξοι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. (…) Είναι όμως όπως και στην ορειβασία. Ακόμη και στην επιστροφή μπορεί να πέσεις».
O ίδιος πάντως διαβλέπει τον μεγαλύτερο κίνδυνο όχι σε οικονομικό, αλλά σε πολιτικό επίπεδο: «Όταν οι χώρες γίνονται πολιτικά ασταθείς, όταν δεν υπάρχει κυβέρνηση με ευχέρεια κινήσεων, τότε απομακρύνονται οι επενδυτές. Έτσι οδηγήθηκε, για παράδειγμα, η Ιταλία, μέσω μιας ασταθούς κυβέρνησης, στην κρίση την οποία ξεπερνά τώρα».