Το βιογραφικό της Κριστίν Λαγκάρντ είναι γεμάτο από πρωτιές: η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ έκανε καριέρα σπάζοντας τη μία μετά την άλλη τις «γυάλινες οροφές» για τις γυναίκες. Και τώρα, ετοιμάζεται να πάρει τα ηνία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, διαδεχόμενη τον Μάριο Ντράγκι.
Ήταν η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε διευθύντρια της περίφημης, πολυεθνικής νομικής εταιρείας Baker MacKenzie, η πρώτη που ανέλαβε υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών στη Γαλλία (2007-11, επί προεδρίας Νικολά Σαρκοζί), η πρώτη που διορίστηκε, το 2011, γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Το 2018 το περιοδικό Forbes την κατέταξε στην τρίτη θέση της λίστας με τις πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο. Έναν χρόνο αργότερα, η 63χρονη Κριστίν Λαγκάρντ, μια αναγνωρίσιμη φιγούρα χάρη στα κοντά, γκρίζα μαλλιά της, το πλατύ χαμόγελο και τα ενδύματα υψηλής ραπτικής που επιλέγει, θα γίνει η πρώτη γυναίκα επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τα επόμενα οκτώ χρόνια.
Η χορτοφάγος, αθλητική (υπήρξε αθλήτρια της συγχρονισμένης κολύμβησης), αντικαπνίστρια Γαλλίδα πολιτικός χρειάστηκε πάντως να πείσει για τις ικανότητές της τους σκεπτικιστές όταν έφτασε στην Ουάσινγκτον –δεδομένου ότι δεν είναι οικονομολόγος– για να εξωραΐσει την εικόνα του ΔΝΤ στον κόσμο. Την εποχή εκείνη άλλωστε η εικόνα του Ταμείου είχε αμαυρωθεί από το σεξουαλικό σκάνδαλο του συμπατριώτης της, του Ντομινίκ Στρος-Καν, ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να διαχειριστεί τους μετασεισμούς της οικονομικής ύφεσης.
Η Λαγκάρντ είναι μητέρα δύο γιων – ο ένας ασχολείται με την εστίαση, ο άλλος είναι αρχιτέκτονας. Παντρεύτηκε και χώρισε δύο φορές, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι ζευγάρι με τον Γάλλο επιχειρηματία Ξαβιέ Ζοκαντί.
Η θητεία της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανανεώθηκε τον Ιούλιο του 2016 και υπό κανονικές συνθήκες λήγει το 2021.
Από την αρχή, ακούραστα, επικαλούμενη τις μελέτες, η Κριστίν Λαγκάρντ εξηγούσε γιατί η συμμετοχή των γυναικών είναι ουσιαστικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη. Διακινδυνεύοντας τις σχέσεις της με τους άνδρες συναδέλφους της δεν δίστασε μάλιστα να πει ότι η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση θα είχε αποφευχθεί αν η τράπεζα Lehman Brothers (Αδελφοί) λεγόταν Lehman Sisters (Αδελφές), αν δηλαδή είχε περισσότερες γυναίκες σε κορυφαίες θέσεις.
Αρκετές φορές έφερνε ως παράδειγμα τον εαυτό της: για παράδειγμα, μιλάει άπταιστα αγγλικά αλλά πρόσφατα παραδέχτηκε πως όταν ήταν έφηβη το επίπεδό της ήταν «μέτριο», κάτι απαράδεκτο για την κόρη ενός καθηγητή αγγλικής φιλολογίας. Έχει επίσης μιλήσει για τις «αποτυχίες» της, όπως ότι δύο φορές δεν κατάφερε να μπει στη γαλλική σχολή Ena ή ότι την εποχή που εργαζόταν για τη νομική εταιρεία Baker της ανακοίνωσαν πως δεν θα μπορούσε να γίνει συνεταίρος επειδή εκείνη τη χρονιά, λόγω της εγκυμοσύνης της, δεν είχε φέρει αρκετούς πελάτες στον όμιλο.
Το σχεδόν άψογο βιογραφικό της φέρει πάντως μια κηλίδα: την καταδίκη της, το 2016, από τα γαλλικά δικαστήρια για αμέλεια την εποχή που ήταν υπουργός Οικονομικών το 2008, στην υπόθεση του επιχειρηματία Μπερνάρ Ταπί. Δεν της επιβλήθηκε όμως καμία ποινή, λόγω του «διεθνούς κύρους» της.
