Πολύς λόγος γίνεται για τη δυνατότητα που θα δώσει η περαίωση που επίκειται να οριστικοποιηθεί τις επόμενες μέρες στους «φοροφυγάδες γιατρούς του Κολωνακίου» να κλείσουν τις υποθέσεις τους και να πάρουν φορολογική αμνηστία.

Το επιχείρημα είναι εντελώς λανθασμένο και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα γιατί απλώς στις περισσότερες περιπτώσεις οι γιατροί φοροφυγάδες δεν δήλωσαν το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων που έλαβαν, έχουν πολύ μικρές φορολογικές δηλώσεις και προφανώς έχουν επίσης δηλώσει πολύ μικρά έξοδα, γιατί σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν τα πολύ μικρά έσοδά τους.

Δεν υπάρχει λοιπόν κάποιο ιδιαίτερο αντικείμενο φορολογικού ελέγχου εκ των υστέρων.

Αντίστοιχες είναι οι περιπτώσεις και άλλων ελεύθερων επαγγελματιών οι οποίοι έχουν συνηθίσει να αμείβονται χωρίς να εκδίδουν αποδείξεις και παραδοσιακά δηλώνουν ένα μόνο μέρος του εισοδήματός τους.

Η περαίωση που σχεδιάζεται όμως δεν πρόκειται να δώσει αμνηστία σε όλους αυτούς για τον απλό λόγο ότι την αμνηστία την έχουν κερδίσει μόνοι τους τόσα χρόνια καθώς μέχρι σήμερα καμία κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να τους φορολογήσει.

Το θέμα είχε απασχολήσει και την κυβέρνηση Καραμανλή, η οποία τελευταία στιγμή έκανε πίσω στην επιβολή ενός νέου συστήματος φορολόγησης, τρέμοντας το πολιτικό κόστος μπροστά στο οποίο παραλύουν πάντα και τα 300 παλικάρια της εκάστοτε… Βουλής.

Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να περιοριστεί αυτό το φαινόμενο είναι η επιβολή των τεκμηρίων διαβίωσης ή ακόμη και η επιβολή ξεχωριστών τεκμηρίων ανά επαγγελματική κατηγορία. Επίσης, στις διασταυρώσεις που γίνονται σχετικά με περιουσιακά τους στοιχεία και καταθέσεις τους χρησιμοποιούνται οι διατάξεις του νόμου για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, τα πρόστιμα του οποίου φυσικό είναι να εξαιρεθούν από την όποια περαίωση.

Η περαίωση, από την άλλη μεριά, αφορά σε έναν τεράστιο όγκο εκκρεμοτήτων μεταξύ της εφορίας και των φορολογουμένων, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί σε βάθος χρόνου λόγω της πολυπλοκότητας των διατάξεων που ισχύουν και των διαφορετικών ερμηνειών που δίνονται κάθε φορά και φυσικά λόγω της νοοτροπίας της διαφθοράς που επικρατεί στον ελεγκτικό μηχανισμό και της φοροδιαφυγής που επικρατεί στους φορολογουμένους.

Η περαίωση είναι μια μοναδική ευκαιρία να βελτιωθεί δραστικά η λειτουργία των ελεγκτικών αρχών (καθώς θα μειωθεί ο όγκος των παλαιών εκκρεμοτήτων που έχουν να καλύψουν) και να γίνει μια νέα πραγματικά αρχή με ετήσιους ελέγχους -χωρίς εκκρεμείς υποθέσεις στα αρχεία- σε όλο το κύκλωμα της φορολόγησης.

Η ζημιά βέβαια είναι μεγάλη για αρκετούς από τους ελεγκτές της εφορίας, οι οποίοι κλαίνε κάθε φορά που ανακοινώνεται επερχόμενη περαίωση.

Δεν γνωρίζω ακριβώς γιατί κλαίνε… Ίσως μια εξήγηση για τη στενοχώρια τους δίνει ο πρώην συνδικαλιστής-εφοριακός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρέας Μακρυπίδης. Ιδού μια δήλωσή του που αλίευσα στο Διαδίκτυο: «Μέτρα όπως η απόφαση για την περαίωση των υποθέσεων δεν είναι στη λογική πάταξης της φοροδιαφυγής. Θα δώσουν κάποια έσοδα ευκαιριακά προκειμένου σε αυτήν τη φάση να καλύψουμε ανάγκες δημοσιονομικές, όμως αφενός μεν θα στερήσουν έσοδα (από ποιους αναρωτιέμαι εγώ) σε βάθος χρόνου στο μέλλον, αφετέρου δε θα αμβλύνουν τη φορολογική συνείδηση στους φορολογουμένους».

Το πρόβλημα κατά τον εκφραστή των εφοριακών, κ. Μακρυπίδη, είναι ότι θα χαλάσει η φορολογική συνείδηση των φορολογουμένων! Δηλαδή, αυτό που γινόταν μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει μια βαθιά και… καθολική φορολογική συνείδηση.

Ο κ. Μακρυπίδης δεν έχει καταλάβει προφανώς ότι το πρόβλημα που καλείται να λύσει η περαίωση αφορά από τη μία στην ανάγκη άμεσης είσπραξης από το κράτος σημαντικών εσόδων και από την άλλη στο ότι πρόκειται για μια διαδικασία κατά την οποία το κράτος συναλλάσσεται και τιμολογεί φόρους απευθείας με τον φορολογούμενο χωρίς τη διαμεσολάβηση των εφοριακών!

Αυτή είναι η ουσία της περαίωσης και φυσικά είναι σωστή. Όσον αφορά στο ύψος των εσόδων που θα χάσει το κράτος σε βάθος χρόνου, τα είδαμε στα έτη 2007-08-09, όπου δεν υπήρχε περαίωση.

Με κάτι τέτοιες ατυχείς δηλώσεις, λοιπόν, ο κ. Μακρυπίδης καταφέρνει να εμφανίζεται ωσάν να ανησυχεί μήπως τελειώσει το… πάρτι που έχει στηθεί στις εφορίες εδώ και χρόνια, με ευθύνη κάποιων (πολλών δυστυχώς) επιτήδειων.

Εάν το κράτος θέλει να εισπράττει περισσότερα έσοδα, πρέπει να προχωρήσει σε θεσμοθέτηση μέτρων όπως η περαίωση σε μόνιμη βάση, χρησιμοποιώντας στοιχεία που έχει στα ηλεκτρονικά του αρχεία όπως τον κύκλο εργασιών, τον αριθμό υπαλλήλων, την κερδοφορία ανά κλάδο κ.ά., αντικειμενοποιώντας τον έλεγχο και καταργώντας αυτήν την επί χρόνια αγαστή συνεργασία μεταξύ ελεγκτή και ελεγχόμενου.

Μήπως έφτασε η ώρα να σκεφτούν οι κ. Παπακωνσταντίνου, Σαχινίδης και λοιποί αστέρες του φοροεισπρακτικού επιτελείου κάποιες απλές λύσεις για να τελειώσει όλη αυτή η διαδικασία της λεχρής συναλλαγής μεταξύ εφοριακών και φορολογουμένων;

Μήπως, ας πούμε, θα ήταν λογικό και ιδιαίτερα χρήσιμο να αποφάσιζαν, λόγου χάρη, να αναγνωρίσουν όλα τα έξοδα των επιχειρήσεων χωρίς να χρειάζεται να κάνουν κάθε φορά… deal με τον κάθε ελεγκτή; Δεν θα ήταν άσχημο κι αυτό! 23% ΦΠΑ έχει κάθε είδος εξόδου. Μπορεί μεν το κράτος να τα χάνει από τη μία (λιγότερα κέρδη προς φορολόγηση), θα τα παίρνει όμως από την άλλη μέσω ΦΠΑ!

Απλά είναι τα πράγματα. Αλλά γεμίσαμε νταβατζήδες, ρε παιδιά, και δεν μας αφήνουν ούτε να σκεφτούμε καθαρά πια!

Πηγή: euro2day.gr