Μπορεί αυτήν την περίοδο οι μεσογειακές χώρες της Ευρώπης να βιώνουν μια αναγέννηση του αγροτικού τους τομέα, ωστόσο υπάρχει και ο φόβος από την έναρξη των διαπραγματεύσεων στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κοινή Αγροτική Πολιτική 2020-2027 και τις ήδη αναγγελθείσες αγροτικές περικοπές
Όπως αναφέρει η «Les Echo», όλο και περισσότερο ευάλωτα, απέναντι στην κλιματική αλλαγή, τα ευρωπαϊκά εδάφη φαίνεται να υφίστανται τις διπλές συνέπειες του πρωτοφανούς περιορισμού των φυσικών πόρων και της οικονομικής κρίσης. Αν και έντονα φιλοευρωπαϊστές οι λαοί της Νότιας Ευρώπης δεν κρύβουν πλέον τη δυσπιστία τους απέναντι στα όργανα λήψης αποφάσεων της Ε.Ε. για την προάσπιση των συμφερόντων τους σε μια ευρωπαϊκή γεωργική αγορά που εμφανίζεται όλο και περισσότερο ανταγωνιστική.
Σύμφωνα με όσα αναδημοσιεύει το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι πρωτοβουλίες δεν λείπουν στις περιοχές που επηρεάστηκαν άμεσα από την κρίση. Στην Ελλάδα, 59 οικογένειες επιδόθηκαν στην καλλιέργεια ροδιού και στην εμφιάλωση του χυμού του για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Στη μυθική Πελοπόννησο, αυτή η κοινωνική -νέου είδους- επιχείρηση που ιδρύθηκε το 2010, χωρίς κανένα τραπεζικό δάνειο, και από άτομα που δεν ανήκουν αναγκαστικά στον αγροτικό κόσμο, παράγει 240.000 φιάλες χυμού το χρόνο. Προϊόν συλλογικής βούλησης και ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, η επιχείρηση θα μπορούσε να παράγει σχεδόν δύο εκατομμύρια φιάλες μέχρι το 2020 και να διατηρήσει τις εξαγωγές της σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική.
Στην Ιταλία και στην Ισπανία, λαμβάνουν χώρα ανάλογες πρωτοβουλίες. Με άγνωστο ακόμα τον προϋπολογισμό της νέας ΚΑΠ 2020-2027, ο πρόεδρος της Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιουνκερ, ανακοίνωσε ήδη περικοπές για τον αγροτικό τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο, ίσως ένα μέρος της απάντησης για τη διασφάλιση της γεωργικής αναγέννησης της μεσογειακής Ευρώπης, να βρίσκεται στους γείτονές στη Νότια και Ανατολική Μεσόγειο, τονίζει η γαλλική εφημερίδα.
Η οποία καταληκτικά σημειώνει πως με κοινή κληρονομιά τη μεσογειακή διατροφή, τα κράτη-μέλη της Ένωσης για τη Μεσόγειο (UfM) θα μπορούσαν να αλλάξουν την κατάσταση, με τη δημιουργία μιας μεσογειακής γεωργικής πολιτικής.
