Τον ισχυρισμό πως στην περίπτωση της Ελλάδας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν έπρεπε να παρέμβει, διότι ήταν σαφές ότι η Ελλάδα έχει αδυναμία πληρωμών, διατυπώνει ο βέλγος καθηγητής Διεθνούς Οικονομίας και μέλος της Ομάδας Ανάλυσης Οικονομικής Πολιτικής (συμβουλευτικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής), Πολ ντε Γροβ, σε σημερινή συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ».

Ο βέλγος οικονομολόγος προσθέτει πως, εάν μία χώρα ή μία τράπεζα παρουσιάζει αδυναμία πληρωμών, η ΕΚΤ δεν θα πρέπει να της παρέχει ρευστότητα, αλλά να προχωρά σε αναδιάρθρωση του χρέους.

Κατά την άποψή του, όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η Ελλάδα δεν είναι Ισπανία, η οποία έχει τη δυνατότητα πληρωμών και αν κάποιος κρατήσει ισπανικά ομόλογα μέχρι τη λήξη τους, θα λάβει πίσω τα χρήματά του, ακριβώς όπως συμβαίνει και στις ΗΠΑ.

Ο ίδιος θεωρεί πως μια αναμενόμενη μείωση των βασικών επιτοκίων θα έχει ελάχιστα αποτελέσματα, διότι ήδη αυτά είναι πολύ χαμηλά και δεν θα υπάρξει καμία διαφορά με μια επιπλέον μείωση κατά μισή ποσοστιαία μονάδα, καθώς το πρόβλημα δεν βρίσκεται εκεί, αλλά στον φόβο και τον πανικό που έχουν παραλύσει τις ευρωπαϊκές χρηματαγορές.

Αυτή την παράλυση, μπορεί, όπως λέει, να την καταπολεμήσει η ΕΚΤ, θέτοντας μια κόκκινη γραμμή, την οποία πρέπει να υπερασπιστεί με όλα τα μέσα, για παράδειγμα με μια αύξηση του επιτοκίου για την Ισπανία και την Ιταλία κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες.

Ασκώντας κριτική στην πολιτική της ΕΚΤ, επισημαίνει, πως αυτή επανειλημμένα έχει ανακοινώσει ότι οι αγορές ομολόγων θα είναι περιορισμένες, τόσο από άποψη χρόνου, όσο και όγκου, στέλνοντας με αυτό τον τρόπο το μήνυμα πως δεν έχει σοβαρή πρόθεση να μειώσει τα επιτόκια για κρατικά ομόλογα- και αυτός είναι, όπως παρατηρεί, ο χειρότερος δυνατός δρόμος για να προβάλει επικοινωνιακά την πολιτική της.

Σύμφωνα με τον βέλγο οικονομολόγο, επειδή η ΕΚΤ δεν προτίθεται να επεμβαίνει απευθείας στην αγορά κρατικών ομολόγων, θα αναμένει εκ νέου, μέχρις ότου οι τράπεζες έχουν προβλήματα, για να παράσχει σε αυτές ρευστότητα, όμως αυτό καθιστά ακριβότερες τις παρεμβάσεις.

Η εκτίμησή του είναι, επιπλέον, πως και οι πόροι του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας δεν επαρκούν και κάθε φορά που αυτός θα παρεμβαίνει, θα μειώνονται τα αποθέματα του Ταμείου, τα οποία δεν επαρκούν για να στηρίξουν την Ισπανία ή την Ιταλία.

Αυτό το γνωρίζουν οι επενδυτές, που θα υπολογίσουν πότε το Ταμείο θα είναι άδειο και τότε θα πέσουν οι τιμές των ομολόγων, ενώ οι αγορές που έχουν προβλεπτικότητα θα αντιδράσουν με την πώληση των ομολόγων τους, επιταχύνοντας την κρίση. Ως εκ τούτου, ο ίδιος συμπεραίνει ότι ο ΕΜΣ δεν μπορεί να σταθεροποιήσει τις αγορές κρατικών ομολόγων.