Τα ελληνικά κρατικά ομόλογα «βαραίνουν» στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών και δυσκολεύουν τις επαφές μεταξύ “ντόπιων” και ξένων τραπεζιτών.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι από την επιτυχή ή μη διαχείριση του θέματος αυτού με την παρέμβαση της Κυβέρνησης θα κριθεί το χρονοδιάγραμμα εκδήλωσης επίσημου ενδιαφέροντος συμμετοχής ευρωπαϊκών κυρίως χρηματοπιστωτικών Ομίλων για ιδιωτικές κατά βάση ελληνικές τράπεζες.

Στο σημείο αυτό μπαίνει ο ρόλος του ελληνικού δημοσίου και του “μετόχου”, του ΥΠΟΙΚ το οποίο αποτελεί σε συνδυασμό με την ΕΚΤ τον μοναδικό χρηματοδότη των ελληνικών τραπεζών, μαζί με τους καταθέτες.

Η απόφαση της ΕΚΤ να περιορίσει περαιτέρω την “τιμολόγηση” των ελληνικών ομολόγων που αποδέχεται για την παροχή ρευστότητας έχει περιπλέξει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, ενώ καθοριστικό παράγοντα αποτελεί και το κατά πόσο η ΕΚΤ θα επεκτείνει πέραν του Οκτωβρίου ή όχι και με ποιές προϋποθέσεις την ισχύ των έκτακτων μέτρων παροχής ρευστότητας από τα οποία εξαρτάται η “τροφοδοσία” των ελληνικών τραπεζών.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες στελέχη της Κυβέρνησης -“όχι απαραίτητα του οικονομικού επιτελείου”- φέρονται να έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για διμερείς επαφές μεταξύ Αθήνας και της γαλλικής πρωτεύουσας προκειμένου να παράσχουν τις σχετικές διαβεβαιώσεις που θα μπορούσαν να διευκολύνουν τις διαδικασίες.

Στο σημείο αυτό οι επαφές μεταξύ ελληνικών και ξένων τραπεζών έχουν διερευνήσει προς το παρόν το ενδεχόμενο μεταβίβασης δικτύων ή μέρους δικτύων που διαθέτουν οι εγχώριες τράπεζες στα Βαλκάνια. Άλλωστε όπως παρατηρούν Έλληνες τραπεζίτες ο ρόλος του δημοσίου και στην περίπτωση αυτή θα είναι ουσιαστικός καθώς ήδη συμμετέχει στις ιδιωτικές τράπεζες είτε με την μορφή του μετόχου μέσω των προνομιούχων μετοχών του πρώτου πακέτου, είτε με την μορφή του “δανειστή” μέσω των δανείων και εγγυήσεων που έχει παράσχει με το πακέτο των 15 δισ. ευρώ (από το σύνολο των 28 δισ. ευρώ) και των 25 δισ. ευρώ εγγυήσεων που έχει δρομολογηθεί για τον Σεπτέμβριο.

Όσον αφορά τις κρατικές ή κρατικού ενδιαφέροντος τράπεζες η παρέμβαση της “τρόικας” ήταν σαφής και διαμόρφωσε τους κανόνες του παιχνιδιού θέτοντας ως προϋπόθεση τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού, γεγονός που περιορίζει σημαντικά τις δυνατότητες διαχείρισης των αποκρατικοποιήσεων σε… εθνικό επίπεδο.

Πηγή:capital.gr