Η συσσώρευση μη εξυπηρετούμενων δανείων, είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες που εμποδίζουν την αποκατάσταση της κανονικής λειτουργίας των τραπεζών, κρατώντας καθηλωμένα σημαντικά και πολύτιμα για την ανάπτυξη κεφάλαια.
Του Κωνσταντίνου Μίχαλου*
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το 2017 η χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα παρέμεινε σε πτωτική τροχιά, αν και με μειούμενο ρυθμό, ενώ η τάση αυτή αναμένεται να διατηρηθεί και τη φετινή χρονιά, τουλάχιστον κατά το πρώτο εξάμηνο.
Παρά την εντατικοποίηση των προσπαθειών εκ μέρους των τραπεζών, στο πλαίσιο και των στόχων που έχουν συμφωνηθεί με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το πρόβλημα παραμένει. Ο δείκτης μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων στις ελληνικές τράπεζες βρίσκεται σήμερα στο 44,6% και – βάσει στόχων – αναμένεται να φθάσει στο 35,2% στο τέλος του 2019. Ακόμη όμως και με αυτή τη μείωση, ο δείκτης θα παραμείνει σχεδόν επτά φορές υψηλότερος σε σχέση με τον ευρωπαϊκό όρο, που κινείται στα επίπεδα του 4,6%.
Στο πλαίσιο αυτό, προβάλει ως ενδεδειγμένη, δραστική λύση, η δημιουργία μιας «κακής τράπεζας» ή Bad Bank, για τη συγκέντρωση των μη εξυπηρετούμενων επιχειρηματικών δανείων. Η τράπεζα αυτή, η οποία μπορεί να συσταθεί με κρατικά και ιδιωτικά κεφάλαια, θα λειτουργεί όπως μια εταιρία διαχείρισης, στην οποία ο δανειολήπτης θα παραμένει υποχρεωμένος για την αποπληρωμή της οφειλής του. Αναλαμβάνοντας αυτό το ρόλο, θα δώσει στις τράπεζες την δυνατότητα να απελευθερωθούν από ένα τεράστιο βάρος και να εστιάσουν ξανά στη χορήγηση δανείων για την πραγματοποίηση παραγωγικών επενδύσεων και νέων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.
Η σύσταση bad bank είναι μια κίνηση η οποία θα επιταχύνει την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα, θα έχει άμεση θετική επίπτωση στην αγορά και θα ενισχύσει την πορεία ανάκαμψης και επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας. Είναι, λοιπόν, καιρός να τεθεί ξανά στην ατζέντα και να ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις.
*Ο Κωνσταντίνος Μίχαλος είναι πρόεδρος του ΕΒΕΑ και της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων της Ελλάδος
