Την ανάγκη να αλλάξει άμεσα η πολιτική από μέρους των εταίρων και δανειστών μας και να υπάρξει μία την στροφή σε αναπτυξιακές δράσεις για να σωθεί όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και ολόκληρη η Ευρωζώνη, επεσήμανε ο Κ. Μίχαλος στην ομιλία του σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο ΕΒΕΑ και διοργανώθηκε σε συνεργασία με το περιοδικό Οικονομική Επιθεώρηση και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics, με θέμα την έξοδο από την ύφεση και την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, τόνισε μεταξύ άλλων ότι η πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ελλάδα «Όχι μόνο δεν θεράπευσε τις αδυναμίες της, αλλά επιτέθηκε και στα ελάχιστα υγιή της κύτταρα.

Πως αλλιώς, πέρα από καταστροφικό, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα μείγμα πολιτικής, που…

….Εξαθλίωσε οικονομικά χιλιάδες ανθρώπους, με οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων – και παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε να μειώσει τις δαπάνες του δημοσίου τομέα

….Αύξησε σε εξοντωτικό βαθμό τους φόρους – και παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε να αυξήσει τα δημόσια έσοδα.

Πως αλλιώς, πέρα από καταστροφική, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια οικονομική πολιτική που, μετά από δύο χρόνια σκληρής λιτότητας, έφερε το έλλειμμα στα ίδια επίπεδα που ήταν το 2009;».

Ο κ. Μίχαλος τέλος, ανέφερε: «Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, πιστεύω ότι κινούμαστε σε λάθος δρόμο. Ένα δρόμο που οδηγεί σε αδιέξοδο. Γιατί όσο και να ‘κουρευτεί’ το χρέος με το PSI, όσα νέα δάνεια κι αν δοθούν στην Ελλάδα, η χώρα δεν θα μπορέσει να γίνει δημοσιονομικά βιώσιμη σε συνθήκες ύφεσης. Αντίθετα, ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται. Με τους πολίτες να υφίστανται θυσίες χωρίς αντίκρισμα, αλλά και με τους δανειστές να χάνουν τα χρήματά τους.

Και το ζήτημα αυτό αφορά όλη την Ευρώπη. Η δυσκολίες που αντιμετωπίζει πλέον και η Πορτογαλία, δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα – την οποία προσπαθούν επίμονα να παρουσιάσουν ως ξεχωριστή περίπτωση.

Το πρόβλημα είναι η συνταγή. Είναι το δόγμα της σκληρής λιτότητας που τείνει να επιβληθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα δόγμα που οδηγεί τις περιφερειακές οικονομίες σε καταστροφή, υπονομεύει την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη, δοκιμάζει τη συνοχή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και εντείνει την ανησυχία των αγορών.

Η ανάπτυξη είναι σήμερα η υπ’ αριθμόν ένα πρόκληση για όλους. Είναι το στοίχημα που θα κρίνει όχι μόνο το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, αλλά το μέλλον της ίδιας της Ευρωζώνης. Ελπίζω ότι η σημερινή συζήτηση θα αναδείξει αυτό το μήνυμα και θα οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα και προτάσεις».