Την κατάργηση της δουλείας διόδου ως παράγοντα που δίνει οικοδομησιμότητα σε ένα «τυφλό» οικόπεδο ανακοίνωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξαγγέλλοντας ότι η ρύθμιση θα έρθει άμεσα στη Βουλή.

«Με βάση την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η δουλεία όπως τη γνωρίζουμε θα ανήκει στο παρελθόν», ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης μιλώντας στο συνέδριο που διοργάνωσε η «Καθημερινή». Όπως είπε, ο εξορθολογισμός της δόμησης θα επέλθει με την εκπόνηση ή την τροποποίηση των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων. «Τα τοπικά πολεοδομικά θα είναι έτοιμα σε 2-3 χρόνια από τώρα. Με αυτά θα μπορούμε να γνωρίζουμε τις αντοχές, τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, πού και τι μπορούμε να χτίσουμε. Μέχρι τότε, θα χρειαστούμε οριζόντιους κανόνες. Με γνώμονα τις αποφάσεις του ΣτΕ θα τεθούν σταδιακοί περιορισμοί στην εκτός σχεδίου», προσέθεσε, χαρακτηρίζοντας τη ρύθμιση «μεταβατική».

«Θα μπουν περιορισμοί, γιατί υπάρχουν πολλά νησιά που πρακτικά δεν έχουν οικοδομηθεί, οικισμοί που πρέπει να προστατευθούν. Πρέπει βέβαια να δώσουμε εναλλακτικές, ή οργανωμένους υποδοχείς, ή σε οικισμούς ή σε επέκτασή τους. Προτιμώ σε ένα νησί του Αιγαίου να “σπρώξω” τους ενδιαφερόμενους να αποκτήσουν ένα εξοχικό σε κάποιον οικισμό, παρά να χτίζει ο καθένας σε ένα οικόπεδο 4 στρεμμάτων, όπου θέλει, όπως θέλει», κατέληξε.

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στην εκδίκαση, την Παρασκευή, στην Ολομέλεια του ΣτΕ των προσφυγών ενάντια στα κίνητρα του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ). «Έγινε μια πολύ σημαντική δίκη πριν από λίγες ημέρες και χωρίς να θέλω να παρέμβω στα ζητήματα του δικαστηρίου, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε μια ολιστική προσέγγιση του τι σημαίνει περιβαλλοντική επιβάρυνση από τη δόμηση. Δεν είναι μόνο το ύψος, πρέπει να εξετάσουμε και την ποιότητα των υλικών, την ενεργειακή απόδοση. Σε αυτή τη λογική κινήθηκε ο ΝΟΚ», ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης.

«Προφανώς υπάρχουν και άλλες προβλέψεις του ΝΟΚ, όπως τα υπόσκαφα, για τα οποία οι απόψεις διίστανται. Πιστεύω ότι το μέτρο έχει λειτουργήσει θετικά, αλλά δεν είμαι ειδικός», ανέφερε. Για τις πισίνες στα νησιά είπε ότι δεν πρέπει να έχουμε προκαταλήψεις, αλλά να εξετάζουμε βάσει γεγονότων. «Τι μέρος της κατανάλωσης είναι; Αν είναι 20%, να το συζητήσω (σ.σ. τον περιορισμό τους), αλλά αν είναι 1%, δεν δημιουργεί πρόβλημα διαχείρισης νερού».