Για δύο συνεχόμενες ημέρες κατά το 1944 οι συμμαχικές Δυνάμεις βομβάρδιζαν ασταμάτητα τις παραλίες των νησιών Καρολίνα στο Νότιο Ειρηνικό. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η λιμνοθάλασσα Chuuk -μέχρι τη δεκαετία του 1990 ονομαζόταν Truk- και η γύρω έκταση των 125 τετραγωνικών χιλιομέτρων χρησίμευσε ως η κύρια ιαπωνική στρατιωτική βάση στο Νότιο Ειρηνικό, η οποία καταστράφηκε μετά την Επιχείρηση Hailstone, που συχνά αναφέρεται ως το Περλ Χάρμπορ της Ιαπωνίας.
Σήμερα, εκατοντάδες ιαπωνικά αεροσκάφη και άλλα στρατιωτικά μηχανήματα παραμένουν στον πυθμένα της λιμνοθάλασσας, καθιστώντας το σημείο έναν από τους καλύτερους καταδυτικούς χώρους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πώς δημιουργήθηκε το πιο καλοδιατηρημένο «νεκροταφείο» ναυαγίων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Τα νησιά αποτελούσαν κάποτε μέρος των Ισπανικών Δυτικών Ινδιών, εξερευνήθηκαν από τον Μαγκελάνο και αργότερα αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για Ισπανούς εμπόρους και ιεραπόστολους. Το γεγονός, μάλιστα, ότι περιβάλλονται από έναν αξιόλογο, προστατευμένο ύφαλο, τα καθιστούσε ιδανική επιλογή για να τεθούν ως βάση ακόμη και ολόκληρου ναυτικού.
Στις 17 Φεβρουαρίου 1944, λοιπόν, πέντε αεροπλανοφόρα μαζί με υποστηρικτικά πλοία και περίπου 500 αεροσκάφη επιτέθηκαν αιφνίδια στα νησιά. Μόλις μια εβδομάδα πριν από την επίθεση, ο ιαπωνικός στρατός είχε μεταφέρει επιπλέον πλοία στην περιοχή και, ως αποτέλεσμα, περίπου 250 ιαπωνικά αεροσκάφη καταστράφηκαν και περισσότερα από 50 πλοία βυθίστηκαν, ενώ περίπου 400 Ιάπωνες στρατιώτες σκοτώθηκαν μόνο σε ένα πλοίο, παγιδευμένοι στο φορτίο. Έκτοτε, το μεγαλύτερο μέρος του στόλου παραμένει στο ίδιο ακριβώς σημείο που είχε βυθιστεί, με το κοινό να ξεχνάει το συμβάν μέχρι και το 1960.
Η ταινία που έφερε στο φως το «νεκροταφείο» ναυαγίων
Η ταινία «Lagoon of Lost Ships» του 1969 του Ζακ Κουστό εξερεύνησε τη λιμνοθάλασσα με τα ναυάγια και πολλά από τα βυθισμένα πλοία να παραμένουν ακόμα γεμάτα με πτώματα στρατιωτών. Καθώς οι δύτες των ναυαγίων έφεραν την προσοχή στην περιοχή, η Ιαπωνία άρχισε τις προσπάθειες επαναφοράς και πολλά από τα πτώματα αφαιρέθηκαν και επέστρεψαν στην Ιαπωνία για ταφή. Μερικά, ωστόσο, παραμένουν μέχρι σήμερα εκεί.
Πολλά από τα ναυάγια είναι ορατά από τα ρηχά, καθαρά νερά της λιμνοθάλασσας, καθιστώντας την κατάδυση σε αυτά σχετικά εύκολη, ωστόσο, τα ίδια τα ναυάγια μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνα, λόγω της διαρροής πετρελαίου και καυσίμων για περισσότερο από μιό αιώνα στο νερό, δημιουργώντας μια πιθανώς επικίνδυνη κατάσταση.
Σήμερα, οι δύτες της περιοχής μπορούν να παρατηρήσουν από κοντά καταστρώματα πλοίων γεμάτα με ανθρώπινα αντικείμενα, αμπάρια με απομεινάρια όπλων, στρατιωτικά οχήματα και αντικείμενα και, αυτό που πολλοί θεωρούν πιο ενδιαφέροντα, τα ερείπια του υποβρυχίου I-169 Shinohara, ένα πλοίο που εμπλέκεται στην επίθεση του Περλ Χάρμπορ το 1941.
