Δεν έχει σημασία αν είναι το κλάμα ενός μωρού ή οι σπαρακτικές εκκλήσεις ενός μικρού ελαφιού, που έχει χαθεί στο δάσος: τα θηλαστικά αναγνωρίζουν πότε ένα μικρό πλασματάκι –ανεξαρτήτου είδους- έχει την ανάγκη κάποιου.
Σύμφωνα με μια έρευνα, ο ήχος ενός μωρού που κλαίει μπορεί να αναγνωριστεί και να προκαλέσει αντίδραση ακόμη και σε ένα άγριο ελάφι.
Κατά τη διάρκεια πειραμάτων, διαπιστώθηκε ότι άγριοι τάρανδοι και ελάφια έτρεξαν προς βοήθεια, όταν άκουσαν τις ηχογραφημένες «κλήσει» κινδύνου από διάφορα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων, γατών, ακόμη και νυχτερίδων.
Οι ερευνητές ήθελαν να ελέγξουν τη θεωρία, ότι το ένστικτο μιας μητέρας στα θηλαστικά, μπορεί να αναγνωρίσει οποιαδήποτε κλήση ανάγκης από οποιοδήποτε μικρό, ανεξαρτήτου είδους.
Προηγούμενες έρευνες είχαν βρει, ότι οι άνθρωποι αντιδρούν στα «σήματα» των μικρών τους, καθώς επίσης και σε αυτά άλλων ζώων, όπως των σκυλιών και των γατιών.
Το ίδιο φάνηκε να ισχύει και για τα κατοικίδια σκυλιά, τα οποία είναι γνωστό ότι αντιδρούν στο κλάμα των μωρών.
Ωστόσο, και στις δύο αυτές περιπτώσεις, οι ειδικοί υπέθεσαν ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα της εξημέρωσης αυτών των ζώων.
Έτσι, για να διαπιστώσουν αν αυτή η θεωρία ίσχυε και στα άγρια ζώα, κατέγραψαν τις «κραυγές αγωνία» διαφόρων μικρών θηλαστικών.
Την έρευνα διεξήγαγαν η Susan Lingle από το πανεπιστήμιο του Winnipeg στον Καναδά και ο Tobias Riede από το πανεπιστήμιο Midwestern στο Glendale της Αριζόνα.
Ανάμεσα στις ηχογραφήσεις περιλαμβάνονταν άνθρωποι, φώκιες, γάτες, σκύλοι, μαρμότες, θαλάσσιοι ελέφαντες, εξημερωμένες γάτες, νυχτερίδες και πολλά είδη ελαφιών.
Οι ερευνητές ηχογράφησαν ακόμη διάφορους άλλους ήχους ζώων, όπως κελάηδημα πουλιών ή τις κραυγές από κογιότ.
Στη συνέχεια «έπαιξαν» αυτούς τους ήχους σε άγριους θηλυκούς ταράνδους και ελάφια, ενώ κατέγραφαν από απόσταση τις αντιδράσεις τους.
Τα συμπεράσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό The American Naturalist.
