Τη σημασία της βιολογικής γεωργίας για τη βιοποικιλότητα, έρχεται να επιβεβαιώσει μια νέα βρετανο-σουηδική επιστημονική έρευνα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι φάρμες με βιολογικά προϊόντα, φιλοξενούν περισσότερα είδη φυτών, ζώων, πουλιών και εντόμων σε σχέση με τις συμβατικές αγροτικές καλλιέργειες

Για να καταλήξουν στο συμπέρασμα αυτό, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σον Τακ του Τμήματος Φυτικών Επιστημών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν 184 φάρμες και έφθαναν μέχρι το 1989.

Σύμφωνα με τη μελέτη, στις βιολογικές-οργανικές φάρμες κατά μέσο όρο ζουν 34% περισσότερα είδη, καθώς το αυξημένο ποσοστό κυμαινόταν από 26% έως 43%. Η σχετική αυτή υπεροχή από άποψη βιοποικιλότητας σε σχέση με τις συμβατικές φάρμες αφορούσε όλη την 30ετή περίοδο που κάλυψε η έρευνα και δεν δείχνει τάση μείωσης με το πέρασμα του χρόνου.

«Η μελέτη μάς δείχνει ότι η βιολογική γεωργία, ως εναλλακτική λύση στη συμβατική, μπορεί να αποδώσει σημαντικά μακροπρόθεσμα οφέλη για τη βιοποικιλότητα» δήλωσε ο Τακ. Μάλιστα, για ορισμένα ζωτικά είδη, όπως όσα επικονιάζουν τα φυτά (π.χ. μέλισσες), ο αριθμός των ειδών είναι έως 50% μεγαλύτερος στα χωράφια με τις βιολογικές καλλιέργειες.

Από την άλλη, οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι η μελέτη τους διαπίστωσε μεν τον αυξημένο αριθμό των ειδών, αλλά δεν έβγαλε κάποιο ανάλογο συμπέρασμα για το συνολικό αριθμό των οργανισμών, δηλαδή πόσα μέλη κάθε είδους ζουν συγκριτικά στις βιολογικές και στις συμβατικές καλλιέργειες. Πάντως, ο πλούτος μιας βιολογικής καλλιέργειας είναι τόσο μεγαλύτερος, όσο περισσότερο αυτή αποτελεί μια απομονωμένη «νησίδα» ανάμεσα σε μεγάλες εκτάσεις από συμβατικές εντατικές καλλιέργειες.

Από την άλλη, οι ερευνητές εμφανίζονται επιφυλακτικοί σε σχέση με τις βιολογικές καλλιέργειες στις τροπικές περιοχές (μπανάνες, κακάο κ.α.), καθώς, λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων, είναι ακόμα ασαφές κατά πόσο η βιολογική γεωργία έχει τα ίδια συγκριτικά οφέλη από άποψη βιοποικιλότητας, όπως αναμφίβολα συμβαίνει στην Ευρώπη και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Και αυτό επειδή για να παραχθεί μια ορισμένη ποσότητα οργανικών προϊόντων, εξαιτίας της μικρότερης παραγωγικότητας του βιολογικού χωραφιού (εξαιτίας της αποφυγής των λιπασμάτων, ζιζανιοκτόνων κ.α.), πρέπει να εκκαθαριστεί μια μεγαλύτερη έκταση άγριας φύσης, η οποία όμως πιθανότατα διαθέτει μια ακόμα πλουσιότερη πανίδα και χλωρίδα.