Η έκθεση «Γραμμή Αναφοράς για τη Βιοποικιλότητα στην Ε.Ε. 2010», που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, αποτελεί το σημείο εκκίνησης για τη μέτρηση της κατάστασης της βιοποικιλότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση στους υπεύθυνους για τη χάραξη πολιτικών.
Ειδικοί και ηγέτες από την παγκόσμια κοινότητα συγκεντρώνονται στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας στο πλαίσιο μιας σημαντικής διάσκεψης για να συζητήσουν με ποιους τρόπους θα σταματήσουν την απώλεια βιοποικιλότητας στον πλανήτη.
Τη «γραμμή αναφοράς» ανέπτυξαν από κοινού η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να προσδιορίσουν τη βάση αναφοράς που είναι αναγκαία για την επιτάχυνση των δράσεων εντός της Ε.Ε. με στόχο την άμεση αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης στη βιοποικιλότητα.
Η γραμμή αναφοράς υποστηρίζει τη θέσπιση των επιμέρους στόχων στην Ε.Ε. για τη μετά το 2010 εποχή και προσφέρει τα στοιχεία για τη μέτρηση και την παρακολούθηση της προόδου, την περίοδο 2011-2020. Μετά το 2010, οι επικαιροποιήσεις, σε τακτά χρονικά διαστήματα, των στοιχείων θα δίνουν ένα σαφές ιστορικό της προόδου.
Τα στοιχεία για τον πλανήτη είναι ανησυχητικά: σε παγκόσμιο επίπεδο, το 12% έως 55% επιλεγμένων ομάδων σπονδυλωτών, ασπόνδυλων και φυτών απειλούνται με εξαφάνιση. Ιδιαίτερα σοβαρή είναι η επιδείνωση της κατάστασης άγριων σπονδυλωτών στους τροπικούς (51%) και σε οικοσυστήματα γλυκού νερού (41%). Μόνον το 0,7% των ωκεανών προστατεύεται σήμερα. Η αποδάσωση στους τροπικούς έχει επιβραδυνθεί κατά σχεδόν 20% μεταξύ 2000 και 2010, αλλά το ποσοστό παραμένει υψηλό (ετήσια απώλεια 130 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων).
«Με αυτή την έννοια, η ζήτηση για φυσικούς πόρους στην Ευρώπη υπερβαίνει κατά πολύ τα σύνορά της», σημειώνεται στην έκθεση.
Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος υπογραμμίζει στην έκθεσή της ότι για να είναι αποτελεσματικές οι όποιες πολιτικές στη διατήρηση και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας στην Ευρώπη, πρέπει να αντιμετωπιστούν οι ακόλουθες απειλές:
– η απώλεια των οικοσυστημάτων, καθώς το 70% των ειδών απειλείται από την απώλεια των οικοσυστημάτων τους. Τα πτηνά αγροοικοσυστημάτων μειώθηκαν κατά 20% έως 25% μεταξύ 1990 και 2007.
– η υπερεκμετάλλευση, καθώς το 30% των ειδών απειλείται από αυτήν. Παραδείγματος χάρη, το 88% των ψαριών αλιεύεται πέραν της μέγιστης αναμενόμενης παραγωγής και το 46% εκτός των ασφαλών βιολογικών ορίων, το οποίο σημαίνει ότι τα αποθέματα δεν μπορούν να αναπληρωθούν.
– η ρύπανση, καθώς το 26% των ειδών απειλείται από παρασιτοκτόνα και λιπάσματα, παρά το ότι διαπιστώνεται βελτίωση σε ορισμένους τομείς.
– τα χωροκατακτητικά ξένα είδη, που απειλούν το 22% των ειδών.
– η κλιματική αλλαγή, καθώς διαπιστώνονται μεταβολές στα οικοσυστήματα και στην κατανομή των ειδών και ερημοποίηση.
