Συνήθως τα θέματα που αφορούν στο φοινικέλαιο δεν προσελκύουν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Και όμως: από το πρωί που ξυπνάμε και τρώμε το πρωινό μας μέχρι την ώρα που βουρτσίζουμε τα δόντια μας πριν πέσουμε για ύπνο, οι περισσότεροι από εμάς καταναλώνουμε φοινικέλαιο χωρίς να το γνωρίζουμε.
Πόσω μάλλον χωρίς να συνειδητοποιούμε τις επιπτώσεις της παραγωγής φοινικέλαιου στο φυσικό περιβάλλον.
Το φοινικέλαιο αποτελεί βασικό συστατικό σε διάφορα προϊόντα, από δημητριακά, μπισκότα και μαργαρίνη έως σαμπουάν, κραγιόν και οδοντόκρεμες. Στην τεράστια ζήτηση για τα προϊόντα αυτά στη Δύση οφείλεται η αποψίλωση εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών στην Ασία οδηγώντας την ενδημική πανίδα σε αφανισμό.
Ένα από τα είδη που κινδυνεύουν είναι και ο ελέφαντας της Σουμάτρα, το πλέον απειλούμενο είδος παγκοσμίως. Η αποδάσωση έχει μειώσει τον πληθυσμό τους στο μισό μέσα σε λίγα χρόνια, ενώ μόλις 2000 συνεχίζουν να επιβιώνουν στη φύση.
Το 85% των βιοτόπων του ελέφαντα της Σουμάτρα δεν είναι χαρακτηρισμένο ως προστατευόμενη περιοχή: πεδιάδες και λόφοι, οι πρώτες υποψήφιες περιοχές για υλοτομία, εξορύξεις και εγκατάσταση μονάδων χαρτοποιίας και παραγωγής φοινικέλαιου.
Ενώ τα δάση εξαφανίζονται, οι ελέφαντες αναγκάζονται να κυκλοφορούν σε φυτείες φοινίκων και αγροκτήματα, ερχόμενοι σε ευθεία αντιπαράθεση με τον άνθρωπο.
Οι επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης στάθηκαν δραματικές για τον ελέφαντα: μεταξύ 1984 και 2009, αιχμαλωτίστηκαν 700 ελέφαντες και τοποθετήθηκαν σε καταφύγια. Οι περισσότεροι πέθαιναν στην αιχμαλωσία έως ότου παρενέβησαν οι ΜΚΟ Elephant Family και Sumatran Wildlife Conservation για να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους.
Πολλοί ακόμα ελέφαντες βρήκαν φρικτό θάνατο από δηλητηρίαση, με το πιο πρόσφατο περιστατικό να αφορά σε δύο ζώα που βρέθηκαν νεκρά στις 3 Ιουνίου στο Εθνικό Πάρκο Τέσσο Νίλο. Εκτιμάται ότι έφαγαν ποντικοφάρμακο από μια κοντινή φυτεία φοινίκων.
Ομοίως τραγική είναι η ιστορία του μωρού ελέφαντα Ράγια (φωτογραφία) που πέθανε αιχμάλωτος από χωρικούς, οι οποίοι ζητούσαν αποζημιώσεις για τις ζημιές που προκαλούν οι ελέφαντες στις φυτείες τους.
Ο ελέφαντας Ράγια και οι υπόλοιποι ίσως να ήταν ακόμα ζωντανοί, εάν οι βιότοποί τους δεν είχαν καταστραφεί.
Παρόλα αυτά η αποφυγή της κατανάλωσης προϊόντων με φοινικέλαιο δεν είναι προφανής. Κι αυτό διότι το φοινικέλαιο συχνά δεν κατονομάζεται στη λίστα των συστατικών στοιχείων, αλλά «κρύβεται» υπό τον γενικό όρο «φυτικό έλαιο» ή κάτω από τα πολλά παράγωγα προϊόντα του, όπως το θειικό άλας στα προϊόντα ομορφιάς.
Σημειώνεται ότι το φοινικέλαιο είναι λάδι που παράγεται από τον φοίνικα «Elais guineensi». Παράγεται σε χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής καθ ς και στην Ασία. To φυσικό χρώμα του λαδιού είναι κοκκινωπό επειδή περιέχει μεγάλες ποσότητες σε βήτα-καροτένιο που αποτελεί πρόδρομο μόριο της βιταμίνης Α (το βράσιμο καταστρέφει το βήτα- καροτένιο).
Το φοινικέλαιο χρησιμοποιείται σε όλες τις βιομηχανίες τροφίμων (από την παρασκευή μπισκότων και μαργαρίνης έως και στη βιομηχανία καλλυντικών) Αποτελεί το πιο συχνό μαγειρικό λάδι για την παρασκευή έτοιμων τροφίμων στην Αμερική.
Πηγή: econews.gr