Μπορεί οι έρευνες να δείχνουν ότι η κλιματική αλλαγή επιφέρει τη σταδιακή εξαφάνιση ορισμένων ειδών, ωστόσο σε βάθος χρόνου η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη οδηγεί στον πολλαπλασιασμό των ειδών και στον εμπλουτισμό της βιοποικιλότητας, σύμφωνα με μία νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Υόρκης, του Λιντς και της Γλασκώβης, με επικεφαλής τον εξελικτικό βιολόγο Πίτερ Μέιχιου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στην επιθεώρηση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το «Nature», ανέλυσαν στοιχεία απολιθωμάτων και γεωλογικών δεδομένων που φθάνουν έως 540 εκατ. χρόνια πίσω στο παρελθόν. Οι ερευνητές -προς «μεγάλη έκπληξή» τους, όπως είπαν- διαπίστωσαν μια ευθέως ανάλογη σχέση ανάμεσα στη θερμότητα και τη βιοποικιλότητα: όταν η πρώτη αυξανόταν, το ίδιο έκανε και η δεύτερη, ενώ όταν η πρώτη υποχωρούσε, τότε και η δεύτερη μειωνόταν.

Η μελέτη κατέληξε έτσι στο συμπέρασμα ότι οι προηγούμενες θερμές κλιματικές περίοδοι στη Γη συνοδεύτηκαν μεν από αυξανόμενες εξαφανίσεις ειδών, όμως παράλληλα προώθησαν τη δημιουργία νέων ειδών, αυξάνοντας τελικά τη βιοποικιλότητα μακροπρόθεσμα. Με βάση αυτό το σκεπτικό, οι Βρετανοί επιστήμονες υποθέτουν ότι και η σημερινή τάση ανόδου της θερμοκρασίας θα προκαλέσει την απώλεια διαφόρων ειδών, όμως σε βάθος χρόνου- κάτι που τώρα δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό- η παγκόσμια βιόσφαιρα τελικά θα εμπλουτιστεί χάρη στην κλιματική αλλαγή.

Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, οι επιστήμονες εδώ και χρόνια έχουν παρατηρήσει ότι η πληθώρα των ειδών αυξάνεται όσο πλησιάζει κανείς προς τον πιο ζεστό Ισημερινό. Η νέα μελέτη υποστηρίζει ότι η ίδια τάση -η αναλογία μεταξύ θερμότητας και βιοποικιλότητας- δεν ισχύει μόνο στο χώρο, αλλά και διαχρονικά. Φυσικά, όπως επισήμανε ο καθηγητής βιολογίας Τιμ Μπέντον, «αυτό δεν σημαίνει ότι η τρέχουσα παγκόσμια άνοδος της θερμοκρασίας είναι καλή για τα υπάρχοντα είδη. Οι αυξήσεις στην παγκόσμια βιοποικιλότητα χρειάζονται εκατομμύρια χρόνια και στο μεταξύ πρέπει να αναμένεται ότι θα συμβούν αρκετές εξαφανίσεις ειδών».

Σύμφωνα με τον Μέιχιου, καθοριστικό ρόλο παίζει ο διαφορετικός ρυθμός που λαμβάνουν χώρα οι δύο αλλαγές, καθώς η εξέλιξη νέων ειδών από τα προϋπάρχοντα απαιτεί χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, δηλαδή γίνεται πολύ πιο αργά από τις εξαφανίσεις των ειδών που ήδη παρατηρούνται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.