Είναι πελώρια και είναι χορτοφάγα, περνώντας τη μέρα τους στα βοσκοτόπια των θερμών νερών από τις ακτές της Ανατολικής Αφρικής μέχρι και την Αυστραλία, περιλαμβανομένων του Ειρηνικού και Ινδικού Ωκεανού.
Το ντουνγκόνγκ (αλικόρη) είναι πρωτοξάδελφος του μανάτου και ανήκει στα σειρηνοειδή, αποτελώντας χαρακτηριστικό πλάσμα του γένους. Το κοντινότερο μάλιστα χερσαίο ζώο του είναι ο ελέφαντας, παρά το γεγονός ότι εμφανισιακά είναι ολότελα διαφορετικά.
«Θαλάσσιες αγελάδες» τα αποκαλεί κοινά η επιστήμη, καθώς περνούν τη μέρα και τη νύχτα τους βοσκώντας στα υποθαλάσσια λιβάδια με τα τραχιά χείλη τους. Είναι θηλαστικά όμως, κι έτσι κάτω από το νερό μπορούν να παραμείνουν μόλις έξι λεπτά, καθώς είναι αναγκασμένα να βγαίνουν στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν.
Και είναι μονογαμικά, περνώντας τις ζωές τους είτε ολομόναχα είτε με το ταίρι τους, αν και τα έχουν εντοπίσει κάποιες φορές και σε κοπάδια εκατοντάδων μελών. Η επιστήμη τα μελετά άλλωστε τα τελευταία χρόνια και οι γνώσεις μας υπολείπονται.
Τα θηλυκά γεννούν μόνο ένα μικρό σε μια κύηση που διαρκεί έναν ολόκληρο χρόνο και οι μητέρες είναι υποχρεωμένες μάλιστα να τα βοηθήσουν να φτάσουν στην επιφάνεια για την πρώτη τους ανάσα. Το μικρό παραμένει δίπλα στη μητέρα για τους πρώτους 18 μήνες της ζωής του.
Τα νωθρότατα αυτά θαλάσσια θηλαστικά είναι ωστόσο εύκολος στόχος για τους ψαράδες που τα κυνηγούν μανιασμένα για το κρέας τους, το λίπος, το δέρμα, τα οστά και τα δόντια. Σήμερα που απειλούνται με εξαφάνιση είναι πια προστατευόμενο είδος, ο πληθυσμός τους συνεχίζει ωστόσο να μειώνεται μέσω της παράνομης αλίευσής τους.
Κάποιοι πιστεύουν πως τα ντουνγκόνγκ ήταν η πραγματική έμπνευση πίσω από τους θρύλους του παρελθόντος για γοργόνες και σειρήνες, καθώς κυκλοφορούν κοντά στις ακτές και είναι ολότελα άκακα.
