Στο σχεδιασμό των πρώτων ζωνών βιώσιμης αλιείας στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων Κορσεών προχωρεί το Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος» σε στενή συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση και τον τοπικό αλιευτικό σύλλογο κι έπειτα από πολύμηνη προεργασία, διαβουλεύσεις και επεξεργασία επιστημονικών δεδομένων.

Στο πλαίσιο της συνεργασίας του Ινστιτούτου σε θέματα περιβαλλοντικού δικαίου με τη αμερικανική νομική Σχολή του Yale, ομάδα ερευνητών από το Environmental Protection Clinic του Πανεπιστημίου έφτασε στα τέλη Νοεμβρίου στην Ελλάδα και πραγματοποιεί σειρά επαφών στους Φούρνους, στη Σάμο και στην Αθήνα προκειμένου να συντάξει τον φάκελο και να συμβάλλει στη νομική οχύρωση του σχεδίου.

Η ομάδα ερευνητών του Yale θα καταθέσει στο επόμενο χρονικό διάστημα, αφιλοκερδώς, συγκεκριμένες προτάσεις που θα κατοχυρώνουν νομικά την αναγκαιότητα της δημιουργίας διαχειριζόμενων ζωνών αλιείας με βάση αντίστοιχα διεθνή μοντέλα που εφαρμόζονται με επιτυχία σε χώρες με κυρίαρχη την αλιευτική παράδοση, αναφέρει το «Αρχιπέλαγος» σε ανακοίνωσή του.

«Η Ελλάδα διαθέτει τον μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο, αλλά και τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρώπη. Όμως, η πολιτική της χώρας μας ουσιαστικά αγνοεί παντελώς τη θεμελιώδη σημασία της αλιείας για τις νησιωτικές και παράκτιες κοινωνίες. Δεν έχει δημιουργήσει διαχειριζόμενες ζώνες, στις οποίες να εξασφαλίζεται η αειφόρος χρήση του κάθε εργαλείου, με συγκεκριμένα κριτήρια επιλεκτικότητας, όπως συμβαίνει στις υπόλοιπες αλιευτικές χώρες. Παράλληλα συνεχίζουμε να αγνοούμε τον πολύτιμο ρόλο που θα μπορούσαν να έχουν οι τοπικές αλιευτικές κοινωνίες, στην συνδιαχείριση των ιχθυαποθεμάτων και αυτοέλεγχο έναντι των καταστροφικών αλιευτικών πρακτικών», προσθέτει το «Αρχιπέλαγος».

Η περίπτωση των Φούρνων είναι χαρακτηριστική, καθώςαποτελεί μία από τις πλέον παραδοσιακές μικρές αλιευτικές κοινωνίες της Ελλάδας και οι κάτοικοι ακόμα και σήμερα ζουν σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό από την αλιεία. Το νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων εντάσσεται στο Δίκτυο Natura 2000.

Αν και πριν μια δεκαετία η περιοχή συνέθετε ένα από τα πλουσιότερα αλιευτικά πεδία, η διαρκώς αναπτυσσόμενη καταστροφική και παράνομη αλιεία από εργαλεία που φτάνουν από κάθε γωνιά της Ελλάδας, έθεσε την αλιευτική παραγωγή σε ιστορικό χαμηλό και την τοπική κοινωνία στα όρια της επιβίωσης.

Η προσπάθεια έχει, μεταξύ άλλων, και τη στήριξη της Επιτροπής Θαλάσσιων Υποθέσεων & Αλιείας που σταθερά υποστηρίζει τον καθορισμό ενός δικτύου προστατευόμενων περιοχών αλιείας στη Μεσόγειο, ως μία ασφαλή οδό για την ανάκαμψη και τη διαφύλαξη της παραγωγικότητας των θαλασσών, τη βιωσιμότητα της αλιείας και την επιβίωση των προστατευόμενων ειδών.