Όργανα με ηλεκτροϋποδοχείς είναι αρκετά διαδεδομένα στα ψάρια και στα αμφίβια. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες θεωρούσαν πως το μοναδικό θηλαστικό, που διαθέτει τέτοιου είδους όργανα ήταν ο πλατύπους.
Η νέα αυτή έρευνα απέδειξε ότι αν και, όπως όλα τα κητοειδή με δόντια, κυνηγά χρησιμοποιώντας τον ήχο υπό την έννοια του σόναρ, σε κοντινές αποστάσεις φαίνεται πως μπορούν να αισθανθούν και ηλεκτρικά σήματα.
Ωστόσο, τα αισθητήρια όργανα που διαθέτουν δεν είναι τόσο ευαίσθητα όσο αυτά των καρχαριών και των σαλαχιών. Δύνανται όμως να ανιχνεύουν σήματα μεγέθους ομοίου με αυτά που παράγονται από τις κινήσεις των μυών των ψαριών όταν αυτά κινούνται στο νερό.
Επειδή η ανίχνευση με σόναρ δεν είναι αποδοτική σε κοντινές αποστάσεις, εκεί ακριβώς είναι που χρησιμοποιούν την «ηλεκτροανίχνευση».
Σε πειράματα που διεξήχθησαν στο ζωολογικό κήπο του Muenster, στη Γερμανία, οι ερευνητές εκπαίδευσαν ένα από τα δελφίνια να βάζουν το κεφάλι τους σε ένα συγκεκριμένο σημείο όταν λάβαιναν ένα συγκεκριμένο ηλεκτρικό σήμα μέσω ηλεκτροδίων που κατέληγαν μέσα στο νερό.
Όταν υπήρχε σήμα και αυτό κατευθυνόταν στο υποδειγμένο σημείο τότε επιβραβευόταν με μία ανταμοιβή, ενώ όταν δεν υπήρχε κάποιο σήμα και έμενε ακίνητο τότε πάλι το επιβράβευαν.
Όταν τοποθέτησαν στο δελφίνι ένα πλαστικό κάλυμμα πάνω από τους υποδοχείς του, μπλοκάροντας τους πρακτικά, τότε το δελφίνι παρέμεινε στάσιμο, επαληθεύοντας έτσι ότι όντως είναι σε θέση να ανιχνεύουν ηλεκτρικά σήματα.
