Αν η φωτογραφία με το νεκρό θαλασσοπούλι που αποσυντίθεται- αντίθετα με τα δεκάδες πλαστικά που έχει φάει- σοκάρει, ακόμα πιο σοκαριστική είναι η διαπίστωση πως το φαινόμενο αυτό όχι απλά δεν είναι η εξαίρεση αλλά αποτελεί ήδη τον κανόνα και σε μερικές δεκαετίες δεν θα υπάρχει σχεδόν κανένα πουλί που να ξεφεύγει από αυτόν.

Το 1960 το ποσοστό των θαλασσοπουλιών που είχε φάει κάποιο είδος πλαστικού δεν ξεπερνούσε το 5%. Το 1980 έφτασε στο 80% εξαιτίας της ρύπανσης των θαλασσών. Σήμερα κυμαίνεται στο 90% και έως το 2050, σύμφωνα με νέα βρετανο-αυστραλιανή επιστημονική έρευνα, θα έχει πλησιάσει το 100%.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον θαλάσσιο οικολόγο Κρις Ουίλκοξ του αυστραλιανού ερευνητικού Ινστιτούτου CSIRO, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, δήλωσαν ότι έως τα μέσα του αιώνα μας κάθε νεκρό θαλασσοπούλι θα βρίσκεται με πλαστικά στο στομάχι του (κομμάτια από πλαστικές σακούλες, πλαστικά καπάκια, πλαστικές ίνες συνθετικών ρούχων κ.α.). Τα πουλιά μπερδεύουν τα χρωματιστά πλαστικά με την τροφή τους ή τα τρώνε κατά λάθος.

Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικού διπλασιάζεται περίπου κάθε δεκαετία μετά το 1950. Καθώς ολοένα περισσότερα πλαστικά, μικρά και μεγάλα, καταλήγουν στις θάλασσες του πλανήτη μας (περίπου οκτώ εκατομμύρια τόνοι ετησίως σύμφωνα με πρόσφατη εκτίμηση), οι κίνδυνοι για τα πουλιά και τα ψάρια αυξάνονται – και κατ’ επέκταση για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας.

Οι ερευνητές μελέτησαν στοιχεία για τα περίπου 400 είδη θαλασσοπουλιών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι περιοχές του μεγαλύτερου κινδύνου δεν είναι οι εκτεταμένοι σκουπιδότοποι («νησίδες» πλαστικού) των μεγάλων ωκεανών, αλλά εκεί όπου ζουν τα περισσότερα θαλασσοπούλια, μεταξύ των οποίων γιγάντια άλμπατρος, γλάροι, θαλασσοβάτες και πιγκουίνοι, κοντά στην Αυστραλία, τη Ν. Αφρική και τη Ν. Αμερική.

«Δεν υπάρχει πια παρθένος ωκεανός. Όλοι είναι γεμάτοι πλαστικά. Μερικοί απλώς έχουν περισσότερα από άλλους», δήλωσε ο ερευνητής δρ Έρικ Βαν Σέμπιλ του Imperial College του Λονδίνου. Όπως είπε, έχουν βρεθεί και θαλασσοπούλια με σχεδόν 200 κομμάτια πλαστικού στο στομάχι τους.

Οι επιστήμονες εξέφρασαν πάντως την αισιοδοξία τους ότι αν, με την λήψη κατάλληλων μέτρων, σταματούσε ή έστω περιοριζόταν αισθητά όλη αυτή η ροή πλαστικών προς τις θάλασσες, τότε τα θαλασσοπούλια αρκετά γρήγορα θα ανέκαμπταν.