Έξι υπερμεγέθη σαλιγκάρια χρησιμοποιούνται σε σταθμό καθαρισμού υδάτων στην Αγία Πετρούπολη για να μετράται η ατμοσφαιρική μόλυνση που δημιουργείται από τη λειτουργία του εργοστασίου Βόντακαναλ.
Τρία σαλιγκάρια αφρικανικού τύπου, της οικογένειας Αχατίνα, στα οποία έχουν συνδεθεί μηχανισμοί με οπτικές ίνες προκειμένου να ελέγχονται οι καρδιακοί παλμοί τους και η κινητική τους δραστηριότητα, εισπνέουν τον αέρα και τα αέρια που εκλύονται από το εργοστάσιο αυτό και άλλα τρία σαλιγκάρια, που διαθέτουν τα ίδια μηχανήματα, αναπνέουν εν είδει συγκρίσεως αέρα χωρίς τους συγκεκριμένους καπνούς.
Τα είδος αυτό από τα σαλιγκάρια, που μπορούν να φθάσουν σε μήκος και τα 20 εκατοστά, επελέγη διότι μπορούν να αναπνέουν με τους πνεύμονες – όπως ακριβώς και το ανθρώπινο είδος – και διαθέτουν ένα κέλυφος στο οποίο μπορούν να προσαρμοσθούν τα μηχανήματα χωρίς να βλάπτουν τα ζώα. Επίσης, η βραδύτητά τους ευνοεί τις παρατηρήσεις.
Τα μαλάκια έχουν τοποθετηθεί σε ένα ανοικτό κιβώτιο, όπου επιμειγνύονται ο αέρας του περιβάλλοντος και οι καπνοί. Όσο περισσότερο μολυσμένος είναι ο αέρας, τόσο περισσότερο επιταχύνονται οι καρδιακοί παλμοί και η αναπνοή τους.
Για να πραγματοποιηθούν οι μετρήσεις, τα μαλάκια τοποθετούνται πάνω σε ένα μπαλόνι που επιπλέει στο νερό ενός κιβωτίου στο οποίο έχει μετακενωθεί ελεγμένος αέρας.
Τούτη δεν πρόκειται για την πρώτη εμπειρία τέτοιου τύπου για τη Βόντακαναλ. Η επιχείρηση είχε χρησιμοποιήσει το 2005 καραβίδες για να ελέγχει την ποιότητα του νερού στον ποταμό Νέβα. Η καρδιά αυτών των μαλακίων χτυπά γρηγορότερα όταν το περιβάλλον τους είναι μολυσμένο.
