Το σύνολο σχεδόν του μεθανίου που απελευθερώθηκε στον Κόλπο του Μεξικού από την πετρελαιοπηγή της BP απορροφήθηκε από τα βακτήρια, σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές.
Περίπου 200.000 τόνοι μεθανίου που απελευθερώθηκαν από την πετρελαιοπηγή μετά την έκρηξη και την καταστροφή της εξέδρας της BP βυθίστηκαν σε μεγάλο βάθος. Σχεδόν ολόκληρη η ποσότητα του αερίου αυτού, που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, απορροφήθηκε από τα βακτήρια.
Τα βακτήρια απορρόφησαν το μεθάνιο πριν ανέβει προς την επιφάνεια και απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα, αλλά η διαδικασία συνέβαλε στην απώλεια περίπου ενός εκατομμυρίου τόνων διαλυμένου στη θάλασσα οξυγόνου σε περιοχές που βρίσκονται νοτιο-δυτικά της πετρελαιοπηγής.
Αυτό δίνει την εντύπωση μεγάλης απώλειας οξυγόνου, όμως επειδή απλώθηκε σε μεγάλη περιοχή αποφεύχθηκε η δημιουργία της απειλητικής για τη διατήρηση της ζωής κατάστασης, της υποξίας, διευκρίνισε ο ερευνητής Ντέιβιντ Βαλεντάιν του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σάντα Μπάρμπαρα, η μελέτη του οποίου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science.
Το τι συμβαίνει στο μεθάνιο αποτελεί σημαντικό ζήτημα για τους επιστήμονες που ασχολούνται με το κλίμα, διότι το αέριο αυτό είναι 20 φορές πιο δραστικό από το διοξείδιο του άνθρακα στον εγκλωβισμό της θερμότητας στην ατμόσφαιρα. Όπως και το διοξείδιο του άνθρακα, η έκλυση μεθανίου προέρχεται τόσο από φυσικές όσο και ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως είναι η πετρελαϊκή βιομηχανία.
Για διάστημα δύο μηνών μετά την καταστροφή της εξέδρας άντλησης πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού, στις 20 Απριλίου 2010, δεν είχε ανιχνευθεί μεθάνιο εντός και πέριξ της πετρελαιοπηγής, οδηγώντας ορισμένους επιστήμονες να εικάσουν ότι ήταν πιθανόν να είχε παραμείνει στη θάλασσα και να απελευθερωνόταν στην ατμόσφαιρα.
Το ατύχημα της BP προσέφερε ένα «τυχαίο πείραμα» που έδειξε ότι ορισμένα βακτήρια που καταναλώνουν αποκλειστικά μεθάνιο πολλαπλασιάσθηκαν ταχύτατα, καθώς το αέριο που απελευθερωνόταν από την πετρελαιοπηγή απλωνόταν μέσω των υποθαλασσίων ρευμάτων. Η κατανάλωση του μεθανίου από τα βακτήρια έφθασε στο υψηλότερο σημείο της, πιθανότατα στο τέλος του Ιουλίου και στις αρχές Αυγούστου, σύμφωνα με τον ερευνητή.
Άλλοι οργανισμοί ασχολήθηκαν με άλλους υδρογονάνθρακες, ανάμεσά τους το αιθάνιο και το προπάνιο που απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της σοβαρότερης οικολογικής καταστροφής στην αμερικανική ιστορία. Τα βακτήρια που τρέφονται με μεθάνιο ήταν τα τελευταία στο γεύμα των υδρογονανθράκων και προηγούμενες παρατηρήσεις είχαν προκαλέσει στους επιστήμονες το ερώτημα εάν μπορούν να επιτελέσουν το έργο.
