Η Κύνθια Βουκουβαλίδου είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Από τo 2012 που επέστρεψε στην Ελλάδα από το Λονδίνο, μέχρι και σήμερα έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Από το 2019 έως και σήμερα κάνει stand-up comedy, με εμφανίσεις σε πολλές γνωστές σκηνές της Αθήνας.

Και τώρα, η Κύνθια Βουκουβαλίδου συναντά ξανά τον βραβευμένο θεατρικό συγγραφέα Ανδρέα Φλουράκη, δέκα χρόνια από την τελευταία τους συνεργασία στην παράσταση «Μήδειας Πατούσες», ενσαρκώνοντας την «Αντιγόνη μου». Ένα σύγχρονο κοινωνικό έργο που θέτει με χιούμορ
καίρια ερωτήματα για την ανθρώπινη φύση, τη θέση της γυναίκας, την εξουσία και την ατομική
ευθύνη.

Με αφορμή την παράσταση «Αντιγόνη μου», η ηθοποιός μίλησε στο Newsbeast.

– Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και η «Αντιγόνη μου» του Ανδρέα Φλουράκη. Πόσα τις ενώνουν και πόσα τις χωρίζουν;

Έρχονται απ’ την ίδια οικογένεια αλλά ζουν σε άλλη στιγμή για αρχή. Τις ενώνει μια βαθιά ανάγκη δικαίου. Τις χωρίζει σίγουρα η σχέση τους με το θείο.

– Η «Αντιγόνη μου» ζει στη σημερινή εποχή. Ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που καλείται ν’ αντιμετωπίσει;

«Σήμερα οι Κρέοντες ξεφυτρώνουν σα σπυριά σε πρόσωπο δεκαεξάχρονου.», γράφει ο Α. Φλουράκης και μέσα στο χιούμορ της η φράση είναι τρομαχτική. Η Αντιγόνη μου είναι πιο μόνη από ποτέ σε έναν κόσμο γεμάτο προϊόντα, παρά αρχές.

– Και έχει συμμάχους σ’ αυτή της την προσπάθεια;

Φοβάμαι μόνο εμάς που θέλουμε να φωτίσουμε την ιστορία της ανεβάζοντάς την στη σκηνή.

– «Όλοι μου λέγαν πως έγινα πλέον γυναίκα κι έπρεπε να κάθομαι στα αυγά μου», λέει σε κάποιο σημείο η Αντιγόνη σας. Έχετε αντιμετωπίσει λόγω του φύλου σας αντίστοιχες προτροπές;

Ω! Φανερά και μη. Είναι τόσο βαθιά τα πλοκάμια της πατριαρχίας που δεν είναι απαραίτητα το χειρότερο όταν στο λένε. Που μπορεί να μην το παίρνεις καν χαμπάρι ότι συμβαίνει. Ειδικά στη δίκη μας κοινωνία. Η κόρη ή σύζυγος και η μάνα παίρνουν a priori μια παρακαταθήκη για την μανιέρα του ρόλου τους. Ο οποίος βέβαια όπως το κυρία/δεσποινίς εξαρτάται απ’ την σχέση τους με κάποιον σημαντικό άντρα (σύζυγο ή πατέρα). Απ’ την πλευρά της μητέρας μου η καταγωγή είναι από την Μάνη, η μητέρα μου γεννήθηκε πρωτοχρονιά και δεν έφαγαν καν απ’ την στεναχώρια τους που γεννήθηκε κορίτσι. Τι φοβερό καλωσόρισμα στη ζωή!

– Υπάρχει κάποια φράση στην «Αντιγόνη μου» που σας συγκλόνισε βαθιά και αν ναι, ποια;

Νιώθω ότι σας απαντώ λιτά γιατί ρωτάτε πράγματα για τα οποία θα μπορούσα να μιλάω για ώρες. Από την άλλη βέβαια δεν θέλω να κάνω σπόιλερ. Πολλές και πολύ. Όταν το δείτε θα καταλάβετε.
«Ο κόσμος μοιάζει με λάκκο, που κάποιοι τον σκάβουν συνεχώς, χωρίς να ξέρουν για ποιον προορίζεται ο τάφος αυτός.» Το έργο του Φλουράκη έχει μια ποιητικότητα που αν κάποιος ακούσει (ή διαβάσει) με προσοχή το κείμενο θα μπορούσε να βγάζει quotes για καιρό!

– Υπάρχουν στην εποχή μας ήρωες;

Υπάρχουν. Υπάρχουν πολλοί καθημερινοί ήρωες, το εννοώ. Δεν φοράνε πάντα κάπα οι ήρωες, ούτε κάνουν θόρυβο. Άνθρωποι που διαλέγουν παρά τις δυσκολίες να ακολουθήσουν έναν υψηλότερο ηθικό νόμο από «την πάρτη μου», που κάνουν το καλό κι ας βλέπουν να πετυχαίνει στη ζωή το κακό, που είναι στη βιοπάλη και κάθε πρωί σηκώνονται και πάλι απτό κρεβάτι και ανοίγουν την πόρτα αντί να τους συνθλίψει το βάρος που κουβαλούν στους ώμους τους. Και με έχουν εκπλήξει οι μάνες αδικοχαμένων παιδιών που κάνουν τον αβάσταχτο πόνο τους δράση και σκοπό. Δεν την ξέρω προσωπικά, αλλά η κα. Καρυστιανού για μένα είναι ηρωίδα! Τα βάζει με Κρέοντες! Και αυτές τις μέρες έχει έρθει στην επιφάνεια η κα. Πελικό! Ηρωίδα! Μένω άναυδη με δέος απέναντι στη δύναμη της.
Σήμερα που σας απαντώ, έβλεπα τη φωτογραφία της ιρανής φοιτήτριας που έμεινε με τα εσώρουχα διαμαρτυρόμενη έναντι του χιτζάμπ, πληρώνοντας το κόστος και βάζοντας σε κίνδυνο τη σωματική της ακεραιότητα. Η Άσλεϊ Τζαντ, η πρώτη επώνυμη που βγήκε on record να μιλήσει για τον Γουαϊνστάιν. Είναι Ηρωίδα. Άπειρα παραδείγματα κάθε μέρα. Δυο τα τινά όμως αυτού. Τρώνε απίστευτη λάσπη και πόλεμο οι σημερινές ηρωίδες/ήρωες. Και οι πολλοί σκοτεινές εποχές γεννούν πολλά ηρωικά πρόσωπα όχι αυτές που επικράτησε ο σεβασμός και η αλληλεγγύη. Θα ‘πρεπε να μην χρειάζεται να υπάρχει η Καρυστιανού. Να μην πέθαιναν εξαρχής τα παιδιά στα Τέμπη και απ’ την στιγμή που το έγκλημα έγινε, να υπήρχε ο δρόμος και η απαίτηση του λαού και κράτους για δικαιοσύνη. Απουσία αυτών ξεπροβάλουν ηρωικά πρόσωπα.

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Είχατε ποτέ την ευκαιρία να γνωριστείτε με μια ηρωίδα; Τώρα την έχετε! Η Αντιγόνη υπήρξε ένας διαχρονικός μύθος, γνωστός σε όλους. Η «Αντιγόνη μου» έρχεται για να τ’ αλλάξει όλα. Στέκεται στη σκηνή και εκμυστηρεύεται στους θεατές τις σκέψεις, τα όνειρα και το παρελθόν της. Τους χρίζει κοινωνούς της «σημαντικότερης μέρας της ζωής της». Aναζητά τη θέση της στον κόσμο, ψάχνει την αλήθεια της πέρα από τα πρέπει, την ουσιαστική πράξη πέρα από τα προφανή και εντέλει, αναζητά αν την χωρά τούτος ο τόπος! Αν αφεθείτε και την ακούσετε, μπορεί να σας εκπλήξει. Ίσως και ν’ ανακαλύψετε και κρυμμένες πτυχές του ίδιου σας του εαυτού μέσα απ’ τα λόγια της.

Θεατρικό έργο: Ανδρέας Φλουράκης
Ερμηνεία – Σκηνοθεσία: Κύνθια Βουκουβαλίδου
Πού: Θέατρο 104, Ευπολπιδών 41, Γκάζι
Πότε: Από 15 Νοεμβρίου και κάθε Παρασκευή στις 21:15 έως και 17 Ιανουαρίου
Προπώληση: MORE.COM
Διάρκεια: 50’