Λίγοι ίσως θυμούνται πως ο Γούντι Άλεν, εκτός από σκηνοθέτης και σεναριογράφος, έχει υπάρξει και επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας. Το «Play it Again Sam», το δεύτερο θεατρικό του έργο, ανέβηκε στο Broadway με πρωταγωνιστή τον ίδιο στον ρόλο του Άλλαν και την Ντάιαν Κίτον σε αυτόν της Λίντα.

Το θεατρικό έργο γνώρισε μεγάλη επιτυχία (453 παραστάσεις και 3 βραβεία TONY), καθιερώνοντας τον Γούντι Άλεν ως μία κωμική, νευρωτική περσόνα. Κατόπιν, αποφάσισε να το διασκευάσει για τη μεγάλη οθόνη, με την ταινία («Ωραίος και σέξι») να σημειώνει επίσης μεγάλη επιτυχία.

Πέρυσι, ο Γιώργος Ζαχαράκης αποφάσισε να μεταφέρει το «Play it Again Sam» στη σκηνή του Faust, με τον Αρμάν Μενετιάν να αναλαμβάνει τον ρόλο του νευρωτικού και αδέξιου, Άλλαν. Η παράσταση γνώρισε επιτυχία και φέτος στις 8 Νοεμβρίου επιστρέφει για δεύτερη χρονιά. Λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα, ο πρωταγωνιστής Αρμάν Μενετιάν μίλησε στο Newsbeast για την παράσταση, τον ήρωα που υποδύεται και «σφράγισε» ο Γούντι Άλεν, αλλά και για τις δυσκολίες στις ερωτικές σχέσεις.

– Ο ρόλος που υποδύεστε καθιέρωσε τον Γούντι Άλεν ως κωμική, νευρωτική περσόνα. Πόσο δύσκολο ήταν να βάλετε τα δικά σας στοιχεία στην περσόνα του Άλλαν, του χαρακτήρα που υποδύεστε;

Μπορώ να πω πως μοιράζομαι ορισμένα στοιχεία με τον Άλλαν. Είμαι αρκετά ατσούμπαλος, και συχνά είμαι κατά κάποιον τρόπο στην κοσμάρα μου. Οπότε τον καταλαβαίνω τον Άλλαν, συμπάσχω μαζί του ακόμα και στις ανησυχίες που έχει. Όμως ο νευρωτισμός, ο οποίος αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό του και εκφράζεται με ποικίλους τρόπους είναι κάτι άγνωστο για μένα. Άρα, έπρεπε να μελετήσω τον νευρωτισμό και τις συμπεριφορές που προκύπτουν από αυτόν ούτως ώστε να εντάξω ορισμένα χαρακτηριστικά στον ρόλο. Και το δύσκολο σε όλο αυτό το εγχείρημα είναι να βρεθούν οι σωστές ισορροπίες.

– Το «Play it again, Sam» μιλά, μεταξύ άλλων, για τις ερωτικές σχέσεις και τη δυσκολία τους. Ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που συναντά ο Άλλαν μέχρι να βρει το άλλο του μισό;

Αν και υπερβολικά κλισέ, όπως και να το κάνουμε το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Πρέπει να τολμήσει, να ξεπεράσει τους φόβους του, να κάνει την υπέρβαση. Για κάποιους ανθρώπους η αναζήτηση ερωτικού συντρόφου είναι εύκολη και διασκεδαστική. Ο Άλλαν βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Για τον ίδιο αποτελεί μια ψυχοφθόρα διαδικασία, μια συνεχή αμφισβήτηση του εαυτού του και του κόσμου γύρω του. Ένα ακόμη εμπόδιο θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η ασυμβατότητά του με τις γυναίκες. Δυσκολεύεται αφάνταστα να βρει κάποια με την οποία να μπορεί να συνδεθεί και να επικοινωνήσει. Περιττό να πούμε πως του λείπει το τακτ και οι επικοινωνιακές του δεξιότητες είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

– Η πλοκή διαδραματίζεται το 1969. Σήμερα, θα λειτουργούσε διαφορετικά ο χαρακτήρας σας; Θα ζητούσε τη βοήθεια των φίλων του για να βρει κοπέλα ή θα κατέφευγε σε κάποιο dating app;

Αρχικά θα απέρριπτε οποιαδήποτε μορφής κοινωνική δικτύωση, μέχρι που θα καταλάβαινε πως- φαινομενικά τουλάχιστον- είναι πιο ασφαλές να χρησιμοποιείς dating app όταν δεν έχεις τα κότσια να κάνεις την κίνησή σου τετ α τετ. Παρ’ όλα αυτά, όταν θα έκανε match με κάποια κοπέλα, θα την απέφευγε με κάθε δυνατό τρόπο. Δεν θα ερχόταν αντιμέτωπος με τους φόβους του. Βασικά, ο Άλλαν δεν αντέχει τον ίδιο του τον εαυτό. Άλλωστε, όπως λέει και ο ίδιος, δεν μπορεί τα τυφλά ραντεβού διότι θα δει την έκφραση της κοπέλας όταν τον αντικρίσει για πρώτη φορά. Κοινώς, κλάφτα ΧαρΆλλανμπε.

– Ο Άλλαν, προσπαθώντας να ξεπεράσει το πρόσφατο διαζύγιό του, βρίσκει καταφύγιο στην «Καζαμπλάνκα» και φαντασιώνεται τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ να του δίνει συμβουλές. Υπήρξε κάποια ταινία που σας βοήθησε να δείτε τη ζωή αλλιώς;

Σίγουρα θα υπήρξε, αλλά όχι στον βαθμό που επηρεάζει τον Άλλαν. Πάντως, θα πω το «Η ζωή είναι ωραία». Επιτομή της θέλησης για ζωή και ωδή στην περήφανη και αξιοπρεπή αντιμετώπιση του θανάτου. Άλλα πολύ περισσότερο από τις ταινίες, το δώρο του να βλέπω τα πράγματα αλλιώς, μου το χαρίζουν κυρίως τα βιβλία.

– Είναι η ανασφάλεια και η μοναξιά, τα μεγαλύτερα αγκάθια για τον σύγχρονο άνθρωπο;

Δεν βλέπω την μοναξιά ως αγκάθι. Μαζί με τον θάνατο, θεωρώ πως αποτελεί κινητήρια δύναμη των πράξεων του ανθρώπου. Η ανασφάλεια από την άλλη, μάλλον προκύπτει από τον λανθασμένο τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε και εντασσόμαστε στην κοινωνία. Είναι αγκάθι και μπορεί- και πρέπει- να ξεριζωθεί.

«Play it again, Sam» – Λίγα λόγια για την υπόθεση

Nέα Υόρκη 1969. Ο νευρωτικός, παράξενος και αδέξιος κριτικός κινηματογράφου Άλλαν Φέλιξ, προσπαθώντας να ξεπεράσει το πρόσφατο διαζύγιό του, βρίσκει καταφύγιο στην ταινία Καζαμπλάνκα. Φαντασιώνεται τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ να ζωντανεύει μέσα από το πόστερ της αγαπημένης του ταινίας και να τον συμβουλεύει. Βοήθεια τού προσφέρει και το φιλικό του ζευγάρι, ο Ντικ και η Λίντα, οι οποίοι του κανονίζουν μια σειρά ραντεβού με διάφορες γυναίκες, τα οποία καταλήγουν σε φιάσκο λόγω του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του. Οι απανωτές αποτυχημένες προσπάθειες κάνουν τον Άλλαν να φαντασιώνεται διάφορα ερωτικά σενάρια, ακόμα και με τη γυναίκα του καλύτερού του φίλου…

Σκηνοθεσία / Μετάφραση: Γιώργος Ζαχαράκης
Σκηνικά – κοστούμια: Χρύσα Δαπόντε
Επιμέλεια Μετάφρασης: Μαρία Παπαγιάννη
Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά): Σοφία Κικιλίντζια (Λίντα), Αρμάν Εδουάρδος Μενετιάν (Άλλαν), Χρήστος Ντόβας (Μπόγκαρτ), Τάσος Προβιάς (Ντικ), Αλεξάνδρα Τσιάγκα (Νάνσυ, 7 γυναίκες).
Φιλική συμμετοχή: Άρης Δημοκίδης

Πού: FAUST Bar-Theatre-Arts, Καλαμιώτου 11, Αθήνα
Έναρξη: 8 Νοεμβρίου
Πότε: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30, Κάθε Κυριακή στις 18:30 (από 8 Νοεμβρίου 2024)
Τιμές εισιτηρίων: 15 € (γενική είσοδος, more.com), 12€ (φοιτητικό, ανέργων μόνο στα ταμεία του θεάτρου)
Προπώληση: more.com
Διάρκεια: 80’ (χωρίς διάλειμμα)