Πρεμιέρα έκανε στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία του Χάρη Βαφειάδη, «Μικρά πράγματα που πήγαν λάθος» που αποτελεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο σε μεγάλου μήκους ταινίες. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τους Θάνο Τοκάκη και Μιχάλη Συριόπουλο, γύρω από τους οποίους εκτυλίσσεται η ιστορία.
Η υπόθεση
Ο Φάνης ύστερα από την εφήμερη τηλεοπτική δόξα που απέκτησε ως νικητής του πρώτου Big Brother, βλέπει τη ζωή του να έχει πάρει την κάτω βόλτα, μετά το διαζύγιό του κι ενώ η έφηβη κόρη του τον κρατά σε απόσταση. Σε παρόμοια μοίρα βρίσκεται και ο Παύλος, επιτυχημένος χρηματιστής, ο οποίος βρίσκεται ξαφνικά άνεργος αλλά αρνείται να αποδεχτεί την κατάσταση, κρύβοντας από την αλκοολική σύζυγό του ότι έμεινε χωρίς δουλειά. Η μοίρα τα φέρνει έτσι και οι δρόμοι των δύο ανδρών διασταυρώνονται, μετά τον θάνατο μίας σκυλίτσας.
Πώς το περιεχόμενο επιβεβαιώνει τον τίτλο – Τα πράγματα που πήγαν λάθος
«Μικρά πράγματα που πήγαν λάθος»…. Τελειώνοντας η προβολή η πρώτη αίσθηση που είχα ήταν ακριβώς αυτή: πώς ο τίτλος της ταινίας, επιβεβαίωσε το περιεχόμενό της. Γιατί στο ντεμπούτο του Βαφειάδη, πολλά πράγματα πήγαν λάθος (δε λέμε όλα λάθος, καθώς υπήρχαν και καλές στιγμές), με το τελικό αποτέλεσμα να αδικεί την προσπάθεια.
Αρχικά, να σε ενημερώσω πως αν και η ταινία περιγράφεται ως «κωμωδία», μην περιμένεις πως θα κρατάς την κοιλιά σου από τα γέλια. Δεν φαίνεται, άλλωστε, να είναι και αυτή η πρόθεση του σκηνοθέτη, ο οποίος μάλλον προσπάθησε να την προσεγγίσει με ένα πιο… σκανδιναβικό χιούμορ, αλλά είναι πολύ λίγες οι στιγμές που το νιώσαμε αυτό, ενώ πέφτει στην «παγίδα» της ακατάπαυστης υβρεολογίας (της σχολής Οικονομίδη, θα τολμούσα να πω) που όμως έχει πια κουράσει.
Το σενάριο που μπάζει: Ο Βαφειάδης καταπιάνεται με γνώριμα θέματα, όπως η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, το τέλος της επίπλαστης κι εφήμερης οικονομικής ευμάρειας της δεκαετίας των ’00s, η αποξένωση, η κρίση στις σχέσεις, η θρησκεία που γίνεται εμμονή. Ωστόσο, δεν καταφέρνει να δώσει το κάτι παραπάνω ή το διαφορετικό από αυτά που έχουμε δει μέχρι σήμερα, ουκ ολίγες φορές. Με εξαίρεση την ιδέα «ο θάνατος μιας σκυλίτσας να φέρει κοντά τους δύο πρωταγωνιστές», που όμως, είναι αρκετά αμήχανο ως στόρι (δε δίνω σπόιλερ). Η προσέγγιση σε γενικές γραμμές είναι αρκετά επιφανειακή, ειδικά στην ιστορία του Παύλου.
Ο χαρακτήρας τους Παύλου: Ο Μιχάλης Συριόπουλος είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός, αλλά εδώ το ταλέντο του κάπου χάνεται, λόγω της ερμηνείας που θυμίζει… ρομπότ. Πολύ στημένο και μηχανικό το παίξιμο, αρκετά απόμακρο που δεν αφήνει τον θεατή να μπει στον ψυχικό του κόσμο. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πώς σκέφτεται ένας πετυχημένος χρηματιστής που φαινομενικά τα έχει όλα και τα χάνει από τη μια στιγμή στην άλλη, όταν μένει χωρίς δουλειά και το κρύβει από την οικογένειά του. Αλλά και να κατανοήσουμε λίγο τη σχέση του με την αλκοολική σύζυγό του, την οποία υποδύεται η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη.
Τι μας άρεσε
Ο Θάνος Τοκάκης. Από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Υποδύεται υποδειγματικά τον Φάνη, πάλαι ποτέ ριάλιτι σταρ που επίσης τα χάνει όλα -μαζί και την οικογένειά του, με την οποία προσπαθεί να αποκαταστήσει τη σχέση του, αλλά με τον λάθος τρόπο, ενώ έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες του στον Χριστό. Τα ξεσπάσματά του είναι εντυπωσιακά, όπως και η εναλλαγή των συναισθημάτων του. Είναι άμεσος και σε αφήνει να μπεις στον ψυχικό του κόσμο του ήρωά του και να τον κατανοήσεις λίγο περισσότερο.
Θα λέγαμε με λίγα λόγια: πώς η ερμηνεία του Θάνου Τοκάκη σώζει την ταινία!
Σκηνοθεσία: Χάρης Βαφειάδης
Σενάριο: Χάρης Βαφειάδης
Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης
Πρωταγωνιστούν: Θάνος Τοκάκης, Μιχάλης Συριόπουλος, Χριστίνα Χειλά Φαμέλη, Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Διάρκεια: 96 λεπτά
Διανομή: Danaos Films
