Για «την ψευδαίσθηση της ομορφιάς, για τις λεπτές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην τρέλα και τη λογική, για τον πανικό πίσω από το γέλιο», μιλάει το «Minus One», όπως λέει ο ίδιος ο δημιουργός του στον πρόλογο του έργου, ο διάσημος Ισραηλινός χορογράφος Οχάντ Ναχαρίν που μεταρρύθμισε το σύγχρονο μπαλέτο και παρέδωσε ένα νέο, παγκόσμιο λεξιλόγιο στην κίνηση.

Στο «Minus One» μαγνητοφωνημένες εξομολογήσεις των χορευτών για τη ζωή και τη δουλειά τους, πλαισιώνουν τις κινήσεις τους. Πρόκειται για ένα από τα πιο πρωτοποριακά έργα στο ρεπερτόριο των Μεγάλων Μπαλέτων του Καναδά-ένας «φόρος τιμής στο χορό και τους χορευτές»- το οποίο θα παρουσιαστεί για δύο βραδιές, την Πέμπτη 3 και την Παρασκευή 4 Απριλίου, στις 20.00, στην Αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Με πενήντα χρόνια ιστορίας, τα Μεγάλα Μπαλέτα του Καναδά, έχουν καθιερωθεί ως ένα από τα κορυφαία σύνολα χορού παγκοσμίως, μέσα από τους κόλπους του οποίου έχουν αναδειχθεί πολλοί αναγνωρισμένοι διεθνώς χορογράφοι. Εξελίσσονται διαρκώς, εξερευνούν νέα πεδία στην τέχνη του χορού και παράλληλα εξακολουθούν να υπηρετούν το κλασικό μπαλέτο. Από το 2000 καλλιτεχνικός διευθυντής είναι ο Γκραντίμιρ Πανκόφ, άνθρωπος με ανοιχτή σκέψη και πάθος για τη δουλειά του, που άνοιξε μια καινούρια εποχή για το χορευτικό αυτό σύνολο, μέσα από πρωτότυπες επιλογές ρεπερτορίου και σιδερένια πειθαρχία.

Ο Πανκόφ βρέθηκε σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής και μίλησε για τη φιλοσοφία της δουλειάς του και για το «Minus One» που δημιουργήθηκε ειδικά για τα Μεγάλα Καναδικά Μπαλέτα και πρωτοπαρουσιάστηκε τον Μάιο του 2002, στο Τheatre Maisonneuve, στο Μοντρεάλ. «Πρόκειται για μία ιδιαίτερη παράσταση. Δεν περιλαμβάνει εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια, είναι ένα έργο όλο εκπλήξεις και γεμάτο χιούμορ. Λέμε μία ιστορία χωρίς ασάφειες και προβληματισμούς, την οποία το κοινό θα κατανοήσει και θα απολαύσει», εξήγησε.

Ιδιαίτερα ευτυχής -δήλωσε ο Πανκόφ- που συμπεριέλαβαν την Αθήνα στην περιοδεία τους παρά τη δύσκολη συγκυρία που βιώνει η χώρα «Στην πάροδο των αιώνων πάντα υπήρχαν πολιτικά και οικονομικά προβλήματα που έπλητταν τον πολιτισμό, ακόμα και σε πλούσιες χώρες όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Δική μου φιλοσοφία όμως, είναι να διατηρώ τον ενθουσιασμό μου σε ό,τι κάνω. Πρέπει να καταφέρνουμε να υπερβαίνουμε όλα τα εμπόδια και να προχωρούμε αδιάκοπα. Άλλωστε, η τέχνη έρχεται για να γεφυρώνει λαούς και χώρες».

Με τον Οχάντ Ναχαρίν τους συνδέει μακρά φιλία καθώς έχουν συνεργαστεί στο παρελθόν όταν ο Πανκόφ ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στο Μπαλέτο του Μεγάλου Θεάτρου της Γενεύης. «Όταν ανέλαβα τα Μεγάλα Μπαλέτα του Μοντρεάλ, τον κάλεσα να δημιουργήσει για εμάς. Ο Ναχαρίν ήταν τότε καλλιτεχνικός διευθυντής της ομάδας χορού της Μπατσέβα και η απάντηση του ήταν ξεκάθαρη:«Δεν έχω έμπνευση για τη δικιά μου ομάδα χορού , θα έχω για την δική σου ; ». Του πρότεινα λοιπόν να βασιστεί στα έργα που είχε δημιουργήσει για το Μπαλέτο της Γενεύης και να βρει ένα τρόπο σύνδεσής τους μέσω μιας νέας χορογραφίας», είπε ο ίδιος τονίζοντας πως το “Minus One” είναι μικρά, αρμονικά συνδεδεμένα μεταξύ τους έργα, που διαδέχονται το ένα το άλλο ή συμβαίνουν παράλληλα σε διαφορετικά σημεία της σκηνής.

Σε αυτή τη δύσκολη άσκηση χορογραφικής ανθολογίας, ο Ναχαρίν, με συμμάχους τους εξαιρετικούς χορευτές των Μπαλέτων του Καναδά, αποκαλύπτει στο κοινό τη χορογραφική του ευαισθησία. Οι χορευτές δεν περιορίζονται σε μια προκατασκευασμένη φόρμα, αλλά βρίσκονται σε έναν ανοιχτό διάλογο με τη χορογραφία. «Οι περισσότερες χορογραφίες μου είναι ανοιχτές μεταμοντέρνες συνθέσεις, που σημαίνει ότι αλλάζεις το χορό με την αφαίρεση για να ανακαλύψεις τα συστατικά του, χωρίς να τον ακυρώσεις. Είναι μεταμοντέρνα κομμάτια που επιστρέφουν στη ρίζα τους», υποστηρίζει ο Ισραηλινός χορογράφος.

Με τους ήχους από παραδοσιακά ή ποπ τραγούδια, κομμάτια μπαρόκ ή έθνικ μουσικής και πρωτότυπες συνθέσεις, οι χορευτές επιχειρούν να παρασύρουν το κοινό σε μια πανηγυρική διάθεση. Η φιλοσοφία του Ναχαρίν είναι ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να χορεύουν. «Δημιούργησα μια γλώσσα της κίνησης, έναν αυτοσχεδιασμό, που μετατρέπει το σώμα σε δημιουργικό όργανο… Δεν υπάρχουν παρθένες ιδέες. Όλα έχουν ήδη γίνει. Αυτό που κάνω είναι η αναδιοργάνωση. Ξαναδουλεύω διαρκώς τις χορογραφίες μου και τις απαντήσεις μου τις δίνουν οι ίδιοι οι χορευτές. Τους διαλέγω από όλο τον κόσμο για τη μουσικότητά τους, τη δεξιοτεχνία και την απόλυτη αγάπη τους στην κίνηση» λέει ο ίδιος, που με τις ιδέες του μετέτρεψε την Μπατσέβα σε παγκόσμια δύναμη του χορού.

Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 15,00 – 27,00 – 38,00 – 55,00 ευρώ (Διακεκριμένη Ζώνη) . Ειδικές τιμές: 8,00 (φοιτητές, νέοι, άνεργοι, Α.Μ.Ε.Α.), 10,00 ευρώ (65+, πολύτεκνοι).