Όψεις της Θεσσαλονίκης σε δύο στιγμές καμπής στηνιστορία της, (την απελευθέρωση και την καταστροφή της από τη σαρωτική πυρκαγιά του 1917) παρουσιάζει η έκθεση φωτογραφιών του Ελβετού φωτογράφου Φρεντερίκ Μπουασσοννά , που παρουσιάζεται από την ερχόμενη Τρίτη 15 Μαίου στο βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ ( Τσιμισκή 11, Θεσσαλονίκη).
Στις 26 εικόνες της έκθεσης (σύγχρονα τυπώματα από γυάλινες διαφάνειες του Φρεντερίκ Μπουσσοννά που απόκεινται στο ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ) καθώς και σειρά πρωτότυπων τεκμηρίων και εκδόσεων του οίκου Fréd. Boissonnas, αναδύονται τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν το πολύπλοκο και σαγηνευτικό ψηφιδωτό της πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης: ο βυζαντινός της πλούτος, μέσα από τις ωραίες και επιβλητικές εκκλησίες και τα Κάστρα, αλλά και το αρχιτεκτονικό αποτύπωμα των Οθωμανών, που μαρτυρεί τη μακραίωνη παρουσία τους. Πανοραμικές λήψεις και στιγμές καθημερινού βίου υφαίνουν τον οπτικό καμβά της Θεσσαλονίκης των αρχών του 20ού αιώνα, μιας πόλης ταυτόχρονα μνημειακής και σύγχρονης. Έτσι την πρωταντίκρισαν και την απαθανάτισαν ο ταξιδιώτης – φωτογράφος και ο αχώριστος συνταξιδιώτης του Ντανιέλ Μπω-Μποβύ, ο πρώτος με το φακό κι ο δεύτερος με την πένα του.
Ο πρωτοπόρος της φωτογραφίας 
Γεννημένος στη Γενεύη το 1858 ο Φρέντ Μπουασονά κληρονόμησε το φωτογραφικό εργαστήριο του πατέρα του, το 1888 και το διεύθυνε μαζί με τον αδελφό του – χημικό Εντμόν-Βικτόρ. Οι δυο τους εφεύραν την ορθοχρωματική πλάκα, η οποία έδωσε ένα ασύγκριτα βελτιωμένο φωτογραφικό αποτέλεσμα.
Το 1900, εισάγοντας τη χρήση τηλεφακού, πέτυχε την αποτύπωση του Λευκού Όρους (Mont Blanc) ξεχωρίζοντας για πρώτη φορά στην ιστορία της φωτογραφίας, το μπλε από το άσπρο στο φάσμα του φωτός. Η φωτογραφία αυτή έλαβε πολλαπλές διακρίσεις και τράβηξε την προσοχή του Λόρδου Νάπιερ, ενός Σκωτσέζου ευγενούς, ο οποίος προσέφερε μια επιταγή εκατό λιρών για να ταξιδέψει ο Μπουασονά στον Παρνασσό και να φωτογραφίσει το βουνό. Δώδεκα μήνες μετά κι ενώ ο φωτογράφος είχε ξεχάσει σχεδόν την προσφορά, έλαβε την επιταγή για τα έξοδα της αποστολής. Έτσι, στα 1903, έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Ελλάδα, μαζί με τον πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης, Ντάνιελ Μπάουντ – Μπόβι.
Το 1907 επανήλθε και το 1913, πάλι με τη συντροφιά του Μποβύ και με τον Έλληνα (από το Λιτόχωρο Πιερίας) κυνηγό, Χρήστο Κάκκαλο, είναι ο πρώτος που ανέβηκε στον Μύτικα – την υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου. Το 1928 πραγματοποίησε το τελευταίο του ταξίδι στην Ελλάδα και επισκέφθηκε το Αγιον Ορος.
Ο Μπουασονά ήταν ο πρώτος φωτογράφος, ο οποίος, ύστερα από συμφωνία με την κυβέρνηση Βενιζέλου, ανέλαβε να φωτογραφήσει εκδηλώσεις της κυβέρνησης και του στρατού εκείνης της εποχής. Πραγματοποίησε εκθέσεις και διαλέξεις, ως ένας άτυπος πρεσβευτής της Ελλάδας στις σημαντικότερες ευρωπαϊκές πόλεις, όπου παρουσίαζε την Ελλάδα που τόσο αγάπησε και που, όπως ο ίδιος γράφει, «η μαγεία της προσανατόλισε και φώτισε όλη του τη ζωή». Πέθανε στη γενέτειρά του, τη Γενεύη, το 1946.
Παράλληλα με την έκθεση, που φέρει τον τίτλο: «Στην πόλη των ωραίων εκκλησιών. Η Θεσσαλονίκη του Φρεντερίκ Μπουασσονά, 1913 και 1919. Από το αρχείο του ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ», το ΜΙΕΤ εκδίδει, στη σειρά ΑΦΕΛΙΑ, ένα τόμο με τίτλο: «F. Boissonnas – D. Baud-Bovy, Δύο ταξίδια, 1913 & 1919».
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή – βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ έως το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2018 (Δευτέρα, Τετάρτη 09:00-15:30, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 09:00-20:00,Σάββατο 09:30-16:00).
