Σε μια εποχή που, όπως λέει ο Αλέξανδρος Μυράτ, διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ), οι ορχήστρες στην Ελλάδα, παρά την «εξωτερική βαρβαρότητα, ζουν παραδόξως, τη δική τους άνοιξη και βρίσκονται σε μια καλλιτεχνική άνθιση, έχουμε την ευκαιρία να στηρίξουμε έργα όπως η όπερα Σαμψών και Δαλιδά».
Πρόκειται για μια βιβλική όπερα σε τρεις πράξεις του Καμίλ Σεν-Σαν (Camille Saint-Saens), που έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα αριστουργήματα της γαλλικής σκηνής.
Η όπερα παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (ΜΜΘ), στο πλαίσιο του προγράμματος «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι πολιτισμών» για πέντε παραστάσεις.
«Πέρα από τα ηχηρά ονόματα, στην παραγωγή συμμετέχει μια αφρόκρεμα νέων καλλιτεχνών» όπως τόνισε ο Γ. Ε. Λαζαρίδης, συντονιστής καλλιτεχνικού προγραμματισμού ΜΜΘ.
«Είναι μια ελληνική παραγωγή που αποτελεί μια από τις τρεις συμπαραγωγές του Μεγάρου Μουσικής με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, η οποία θα μείνει εδώ» πρόσθεσε.
Η υπόθεση της όπερας αντλείται από τη γνωστή ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης.
Σύμφωνα με το σκηνοθέτη Μιχάλ Ζνανιέκι (Michal Znaniecki), ο Σαμψών είναι ένας διαχρονικός ήρωας, κατά κάποιον τρόπο ένας Χαϊλάντερ, που ταξιδεύει στο χρόνο.
«Πρόκειται για μια ιστορία που βασίζεται στη βιβλική διαμάχη Ιουδαίων και Φιλισταίων, περνάει μέσα από το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, για να φτάσει στο σημερινό γκράφιτι και στις προκλήσεις των Νέο Ναζί. Πραγματεύεται διαχρονικά θέματα και για αυτό φοβάμαι ότι τα ίδια θα συνεχίσουν να μας απασχολούν και στο μέλλον» τόνισε ο σκηνοθέτης, ο οποίος μάλιστα χαρακτήρισε τον Σαμψών καμικάζι αυτοκτονίας που αντί για βόμβες χρησιμοποιεί τη δύναμη του».
Η Χαντάρ Χαλεβί (Hadar Halevy) ενσαρκώνει τη Δαλιδά για τις τέσσερις από τις πέντε παραστάσεις (4, 6, 11 και 13 Νοεμβρίου ενώ, στις 9/11 Δαλιδά είναι η Μαρία Κατσούρα).
Η μεγαλύτερη δυσκολία για την καλλιτέχνιδα είναι να βρίσκεται στην «άλλη πλευρά», όπως λέει, γιατί «τοποθετείται απέναντι σε εβραϊκά και ισραηλίτικα σύμβολα, τα οποία για την ίδια είναι κάτι παραπάνω από απλά σύμβολα, ως εβραία που έχασε ανθρώπους της οικογενείας της στο ολοκαύτωμα» υπογράμμισε.
Διαφώνησε κάθετα με το σκηνοθέτη για το χαρακτηρισμό του τρομοκράτη που αποδίδει στο Σαμψών και αυτό γιατί «οι βομβιστές αυτοκτονίας έχουν επιλογή ενώ ο Σαμψών όχι» και τόνισε ότι «στη Βίβλο, η ζωή είναι ιερή».
«Ο Θάνατος του Σαμψών ουσιαστικά σηματοδοτεί την απελευθέρωση του εβραϊκού λαού» είπε ο Γκερμάν Βιλάρ (German Villar), που ενσαρκώνει το Σαμψών (4,6,11 και 13 Νοεμβρίου ενώ στις 9/11 στο ρόλο του Σαμψών θα είναι ο Παολο Καουτερούτσο (Paolo Cauterrucio).
Η όπερα παρουσιάστηκε πρώτη φορά στις 2 Δεκεμβρίου του 1877. Ο Σεν-Σαν έγραψε την όπερα για να παραδειγματίσει τους Γάλλους που είχαν νικηθεί στον πόλεμο με την Πρωσία το 1870-71.
Η ταπείνωση των Εβραίων ήταν σαν υπόμνηση της δικής τους ταπείνωσης. Οι όρκοι για την πατρίδα του και η αγνότητα που ο ηγέτης των Εβραίων δεν μπόρεσε να τηρήσει, λειτουργούσαν σαν ένα μήνυμα προς τους Γάλλους να προχωρήσουν σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και εξυγίανση της χώρας, μετά τη διαφθορά και την παρακμή της κατά την εποχή του Ναπολέοντα ΙΙΙ.
