«Ένας Ντελικανής» στο Ηρώδειο

Για πρώτη φορά στο Ηρώδειο, την Κυριακή 9 Οκτωβρίου στις 20:00, μια μουσικοχορευτική παράσταση με 26 ηθοποιούς, 30 χορευτές και 15 μουσικούς επί σκηνής, μας μεταφέρει στην Κρήτη του ’50, για να παρακολουθήσουμε την απότομη ενηλικίωση ενός παιδιού στο στενό κοινωνικό περιβάλλον της Κρήτης. Μέσα από κωμικά και δραματικά επεισόδια ακολουθούμε τα βήματα του Ντελικανή, ως την ανέλιξη του σε σύμβολο της αιώνιας νεότητας!

Το έργο

Πρόκειται για ένα υπερθέαμα με την παραδοσιακή μουσική πανδαισία της Κρήτης, αλλά και με κομμάτια από την παλιά πολυβραβευμένη ταινία του Ελληνικού κινηματογράφου σε μουσική του Μανώλη Σκουλούδη. Μια ταινία μύθος του ελληνικού κινηματογράφου, βραβευμένη όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό (φεστιβάλ Σαν Φρανσίσκο 1963), ο «Ντελικανής», ήρθε η ώρα να δει τα φώτα της σκηνής, ένα θεατρικό έργο βασισμένο στο εξαιρετικό μυθιστόρημα του Μανώλη Σκουλούδη που έγραψε ιστορία, ετοιμάζεται για τη σκηνή του Ηρωδείου με κεντρικό ήρωα το νιόβγαλτο στον έρωτα παλικαράκο της Κρήτης. Αυτή τη φορά ο «Ντελικανής» θα πάρει τη μορφή μιας μεγάλης μουσικής παράστασης που, πέρα από την υπόθεση που είναι πια κλασσική, θα φιλοξενήσει και όλο το πνεύμα και την ψυχή της μουσικής της Κρήτης. Μια σειρά από θρυλικά πρόσωπα στο χώρο του Κρητικού τραγουδιού σήμερα, θα δώσουν το κομμάτι της αυθεντικότητας στο ταξίδι μας στο χώρο και τον χρόνο του πολιτισμού της μεγαλονήσου (Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Μάνος Μουντάκης, Μανόλης Αλεξάκης, Μανόλης Κακλής, Ζαχαρίας Σπυριδάκης, Ειρήνη Δερέμπεη, Κάρολος Κουκλάκης, Μανόλης Κονταρός, Αντώνης Καραγιαννάκης, Ηλίας Τουσούνης κ.ά.), ενώ θα χορέψουν επιλεγμένες χορευτικές ομάδες από τα Κρητικά σωματεία της Αθήνας. Παίζουν οι ηθοποιοί Μαρία Τζομπανάκη, Γιώργος Χρανιώτης, Σοφία Μουτίδου, Βίβιαν Κοντομάρη, Δέσποινα Πόγκα, Νίκος Τσεργάς, Κωνσταντίνος Φερεντούρος, Ρενάτα Καπετανάκη, Χρυσάνθη Γεωργαντίδου, Χριστίνα Γερογιάννη, Γιώτα Βόκαλη, Φανή Παρλή, Γεωργία Κυριακίδου, Περικλής Ματαράγκας, σε πρώτη εμφάνιση Αλέξανδρος Ψυχράμης, Γιάννης Γρηγοράκης, Ιωάννης Καρέλλης, Τόμας Τζόρτα, Ελένη Καρατσόλη και η μικρή Κατερίνα Τουσούνη. Φιλική συμμετοχή Πάνος Σκουρολιάκος και Τέλης Ζώτος. Μαζί τους τραγουδούν οι Αρετή Κετιμέ, Θοδωρής Βουτσικάκης, Ελένη Πέτα, Ανδρέας Σμυρνάκης, Γεωργία Βεληβασάκη. Την εικαστική πρόταση της παράστασης φιλοτέχνησε ο Αλέκος Φασιανός. Το έργο ανεβαίνει με πρωτοβουλία της Εταιρίας Φίλων Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, με σκοπό να τιμήσει τα 80 χρόνια από το πέρασμα στην οριστική αθανασία του Ελευθέριου Βενιζέλου και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Κρήτης, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Κρητικών Σωματείων, της Παγκρητίου Ένωσης, της Εθνικής Χοροαθλητικής Ομοσπονδίας και της Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος, μιας και θα είναι η πρώτη φορά που μια παράσταση στο Ηρώδειο θα έχει ταυτόχρονη διερμηνεία στη νοηματική γλώσσα.

Ο κοινωφελής σκοπός

Τα καθαρά κέρδη που θα προκύψουν από την παράσταση θα ενισχύσουν την εκστρατεία της ΟΜ.Κ.Ε. για τη Συνταγματική αναγνώριση της Ελληνικής νοηματικής γλώσσας και την παροχή ίσων ευκαιριών στην ενημέρωση, στον πολιτισμό και στην εκπαίδευση, στα άτομα με προβλήματα ακοής, τα οποία στην Ελλάδα αριθμούν περίπου στα 25.000.

Η Χρυσάνθη Γεωργαντίδου στο newsbeast.gr

Είναι ελκυστικό και ταυτόχρονα βασανιστικό για μια γυναίκα να υποπίπτει στα θέλγητρα ενός γυναικά; Βασανιστικό είναι σίγουρα, όταν είσαι άνθρωπος που επιθυμείς την «αποκλειστικότητα». Όσο για το αν είναι ελκυστικό, προσωπικά, ποτέ δεν με έλκυσε αυτό ο τύπος άντρα. Ίσως γιατί είναι εντελώς αντίθετο με την ιδιοσυγκρασία μου. Η ασφάλεια και η εμπιστοσύνη που θα μου εμπνεύσει ένας άντρας είναι το πρώτο πράγμα που θα με τραβήξει σε αυτόν ή θα με απωθήσει, αντίστοιχα. Αν σας έλεγαν να διαλέξετε ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη τι θα λέγατε ότι είναι σημαντικότερο; Ή μήπως αυτό που έχει περισσότερη σημασία στο πέρασμα των ετών είναι η αγάπη μου μένει; Και τα δύο είναι σαφώς σημαντικά για τη ψυχική μας υγεία και ισορροπία. Η αγάπη είναι το στέρεο οικοδόμημα όπου στηρίζουμε την ύπαρξη και την ζωή μας και ο έρωτας, ένα υπέροχο συναίσθημα , που μας θυμίζει πως είμαστε ακόμα νέοι και ζωντανοί. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα από τα δύο, όμως, σίγουρα θα επέλεγα την αγάπη. Είναι πιο στερεή και διαχρονική από τον έρωτα, και απαραίτητη για την εξέλιξή μας ατομικά και κοινωνικά. Χρειάστηκε να επισκεφθείτε την Κρήτη στη διάρκεια των ετοιμασιών για την παράσταση, έτσι ώστε να… εγκλιματιστείτε καλύτερα στο κλίμα και τις απαιτήσεις της; Παρόλο που είναι κάτι που επιθυμούσα πολύ, δυστυχώς, οι χρόνοι που είχαμε στη διάθεσή μας, για να στήσουμε μια τέτοια φιλόδοξη παραγωγή, ήταν απαγορευτικοί για ένα τέτοιο ταξίδι. Έχω όμως επισκεφτεί την Κρήτη, στο παρελθόν, αρκετές φορές και σίγουρα οι εμπειρίες μου με βοήθησαν αρκετά στην προσπάθεια μου να αποδώσω τον ρόλο της Κρητικιάς. Πόσο απέχει μία πολυπληθής παράσταση με έντονα χαρακτηριστικά τοπικότητας από το φορκλόρ ή μήπως αυτό είναι τελικά το ζητούμενο – σε ένα βαθμό τουλάχιστον – για το συγκεκριμένο έργο; Δεδομένου ότι το έργο διαδραματίζεται στη Κρήτη του ’50, αναπόφευκτα το τοπικό στοιχείο είναι πολύ έντονο. Άλλωστε και ο στόχος της παράστασης αυτής είναι η ανάδειξη του μεγαλείου του κρητικού πολιτισμού στο σύνολό της και σε όλες τις εκφάνσεις του: λόγος, μουσική, χορός, τραγούδι, λαογραφία. Θα δούμε τη συγκεκριμένη παράσταση και σε κάποιον άλλο χώρο στη διάρκεια της χειμερινής περιόδου; Η επιθυμία όλων των συντελεστών, αλλά και της εταιρείας παραγωγής είναι ο «Ντελικανής» να συνεχίσει το ταξίδι του, και κυρίως, να παρουσιαστεί στην πατρίδα του, την Κρήτη! Ωστόσο, λόγω του πολυάριθμου θιάσου, κάτι τέτοιο είναι μία πρόκληση, λόγω των επιμέρους επαγγελματικών υποχρεώσεων των συμβαλλομένων. Ας ελπίσουμε το όνειρό μας, να γίνει πραγματικότητα. Όταν είσαι νέος μπορείς να κάνεις τα πάντα; Είναι αυτό το βασικότερο από τα στοιχεία της προσωπικότητας του Ντελικανή, ο οποίος καταφέρνει να αντλεί αυτοπεποίθηση λόγω του νεαρού της ηλικίας του; Ο Ντελικανής χαρακτηρίζεται από την αθωότητα της ηλικίας του, την άγνοια του για τους κινδύνους αλλά και για τις επιπτώσεις των πράξεών του. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τον έρωτα, που αδυνατεί να χαλιναγωγήσει, τον οδηγούν και τον παρασύρουν σε πράξεις που εκπλήσσουν ακόμα και τον ίδιο.