Το προσωπικό του εργοστασίου της Nissan στο Sunderland, γιορτάζει την κατασκευή 11 εκατομμυρίων οχημάτων, από τότε που ξεκίνησε η παραγωγή, το 1986. Αυτή η επίδοση σημαίνει ότι, κατά μέσο όρο, ένα νέο αυτοκίνητο βγαίνει από τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου κάθε δύο λεπτά, κάθε ώρα, κάθε μέρα, για 37 χρόνια.
Το 11 εκατομμυριοστό αυτοκίνητο ήταν ένα Qashqai e-Power σε απόχρωση Blade Silver, ένα από τα τρία «εξηλεκτρισμένα» μοντέλα που κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή στο εργοστάσιο. Το πρώτο αυτοκίνητο, που βγήκε από τη γραμμή παραγωγής το 1986, ήταν ένα λευκό Bluebird, για το οποίο απαιτήθηκαν περίπου 22 ώρες στην κατασκευή του. Σήμερα, η κατασκευή του κορυφαίου Qashqai e-Power, διαρκεί περίπου 8,5 ώρες.
Το αυτοκίνητο – ορόσημο προορίζεται για έναν πελάτη στη Γαλλία, μια από τις 137 παγκόσμιες αγορές που εξυπηρετεί, επί του παρόντος, το συγκεκριμένο εργοστάσιο.
Ποια μοντέλα παράγει τώρα η Nissan
Η παραγωγή των 11 εκατομμυρίων αποτελείται από εννέα διαφορετικά μοντέλα, με 22 παραλλαγές. Τέσσερα μοντέλα, τα Qashqai, Micra, Primera και Juke έχουν μπει εδώ και καιρό στον αστερισμό των επταψήφιων επιδόσεων, με το Qashqai να διατηρεί τα σκήπτρα, με περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια αυτοκίνητα. Πέρυσι, το Qashqai ήταν το καινούργιο αυτοκίνητο με τις περισσότερες πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, όντας το πρώτο μοντέλο βρετανικής κατασκευής που κέρδισε αυτόν τον τίτλο, εδώ και 24 χρόνια.
Αποτελώντας το μεγαλύτερο εργοστάσιο αυτοκινήτων σε όγκο παραγωγής στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Sunderland απασχολεί εργατικό δυναμικό περίπου 6.000 ατόμων. Η Nissan υποστηρίζει επίσης άλλες 30.000 θέσεις εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο στην αλυσίδα εφοδιασμού, με περίπου πέντε εκατομμύρια ανταλλακτικά να φτάνουν καθημερινά στο εργοστάσιο. Το εργοστάσιο προχωρά επίσης με το έργο EV36Zero, ένα εμβληματικό οικοσυστήμα κατασκευής ηλεκτρικών οχημάτων αξίας 1 δισ. λιρών, που συνδυάζει ηλεκτρικά οχήματα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και παραγωγή μπαταριών.
Η χαμένη ευκαιρία της Ελλάδας
Κάπου εδώ να εξηγήσουμε ποια εννοούμε χαμένη ευκαιρία της Ελλάδας, όπως αναγράφουμε στον τίτλο. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 κατασκευάστηκε το εργοστάσιο της ΤΕΟΚΑΡ (όμιλος Ν.Ι.Θεοχαράκη) στο Βόλο, το οποίο συναρμολογούσε αυτοκίνητα της τότε Datsun και μετέπειτα Nissan. Η ποιότητα κατασκευής του εργοστασίου επαινέθηκε επανειλημμένως από τη Nissan με αποτέλεσμα (όπως αναφέρει το site Car & Motor):
«Στις αρχές της δεκαετίας 1980, η Nissan είχε κάνει επίσημη πρόταση στην οικογένεια Θεοχαράκη για την από κοινού ίδρυση μεγαλύτερου εργοστασίου συναρμολόγησης. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν συνέβη ποτέ. Αντιθέτως, το υψηλό κόστος παραγωγής, η ασαφής κυβερνητική πολιτική και το… χέρι των
Βρετανών, οδήγησαν στον μαρασμό του εργοστασίου και στην οριστική διακοπή των εργασιών του το 1995.
Οι Ιάπωνες ήταν αποφασισμένοι να ενισχύσουν την παρουσία τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο και το ελπιδοφόρο ξεκίνημα του εργοστασίου της Nissan στον Βόλο αποτελούσε την καλύτερη απόδειξη ότι το άνοιγμα προς τη δύση θα μπορούσε να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία.
Σε μία από τις πολλές επισκέψεις των ανθρώπων στη Nissan στην Ελλάδα και ειδικότερα στον Βόλο, την αποστολή της ιαπωνικής φίρμας συνόδευσε ο Πρόεδρος της ιαπωνικής φίρμας. Σκοπός του Γιουτάκα Κούμε ήταν να συναντήσει τους κυβερνητικούς αξιωματούχους και να διερευνήσει τις
προθέσεις τους σχετικά με τη δημιουργία ενός υπερ – εργοστασίου, το οποίο και τροφοδοτούσε με τα μοντέλα της Nissan ολόκληρη την Ευρώπη.
Βέβαια, το όνειρο του Γιουτάκα Κούμε και εκατομμυρίων Ελλήνων δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα, καθώς τόσο η Ελληνική Κυβέρνηση (τότε το παντοδύναμο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου) όσο και η δημοτική αρχή του Βόλου έλαμψαν δια της απουσίας τους, κλοτσώντας επιδεικτικά μια χρυσή
ευκαιρία.
Σε αντίθεση με τους Έλληνες αξιωματούχους, οι ενήμεροι για τις προθέσεις της Nissan Βρετανοί, έσπευσαν να αξιοποιήσουν την προκλητική απουσία ενδιαφέροντος από την ελληνική πλευρά. Μάλιστα, ο αστικός μύθος θέλει αντιπροσωπεία της βρετανικής κυβέρνησης να ταξιδεύει έως τον Βόλο και να συναντά τους Ιάπωνες, προσφέροντας γη και ύδωρ, ώστε η επένδυση των πολλών δισεκατομμυρίων… δραχμών να καταλήξει σε βρετανικό έδαφος.
Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, εκείνοι που υποστηρίζουν ότι πίσω από τα φιμέ τζάμια των πολυτελών τετράτροχων που έφτασαν στην πόλη του Βόλου βρισκόταν η ίδια η Μάργκαρετ Θάτσερ, έχοντας αναγνωρίσει την κρισιμότητα της στιγμής και ταξιδέψει κάτω από άκρα μυστικότητα στην Ελλάδα ώστε να βάλει τη δική της υπογραφή στο project της κατασκευής του νέου, ευρωπαϊκού εργοστασίου της Nissan στη Μ. Βρετανία.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, με τους Ιάπωνες να επιλέγουν το Sunderland της M. Βρετανίας για την κατασκευή μιας μονάδας παραγωγής, η οποία 40 χρόνια μετά παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια που διατηρεί η Nissan εκτός ιαπωνικών συνόρων».
Κάπως έτσι φτάσαμε στο δημοσίευμα αυτό, όπου όχι μόνο δεν έγινε το εργοστάσιο – βάση στην Ευρώπη που ήθελαν οι Ιάπωνες, αλλά το 1995 έκλεισε και αυτό της ΤΕΟΚΑΡ, με αποτέλεσμα να χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας και μια ακόμα επενδυτική ευκαιρία για τη χώρα μας.
