Οδηγούμε το Audi A1 1.0 TFSI S-line S tronic 116 ίππων

Μπιζού σε τέσσερις ρόδες

09·08·2019 14:20 7 σχόλια

Πριν λίγες εβδομάδες μας δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσουμε ένα Audi A1 2ης γενιάς, που δημιούργησε ένα πιο γωνιώδες αμάξωμα (μόνο σε 5θυρο), χαμηλότερο, φαρδύτερο και μακρύτερο.

Όταν πήγαμε να το παραλάβουμε …τρομάξαμε. 30 TFSI έγραφε στην άκρη της 5ης πόρτας και αμέσως το μυαλό ταξίδεψε σε 3λιτρο κυβισμό και μια «βόμβα» εδάφους-εδάφους, που ποιος ξέρει τι κοστίζει και πόσο καίει.

Λίγες στιγμές αργότερα, διαβάζοντας την άδεια κυκλοφορίας επανήλθαμε στην κανονικότητα. Το διακριτικό πίσω, σηματοδοτούσε τον 3κύλινδρο χιλιάρη κινητήρα, με τους 116 ίππους και τα 200 Nm ροπής, που είναι επιφορτισμένος με την κίνηση αυτού του πανέμορφου γερμανικού σούπερ μίνι.

Πρόκειται για μια από τις καλύτερες περιπτώσεις downsizing, που μας έκανε να θυμηθούμε κάτι που είχε πει προ δεκαετιών η (πολύ κοντή) σταρ του Γαλλικού κινηματογράφου η Pascale Petit: «τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρό μπουκάλι».

Κάτι ανάλογο ταιριάζει και στο Α1 της δοκιμής μας, που μας κέρδισε εφ΄ όλης της ύλης στο διάστημα που ζήσαμε μαζί του, διανύοντας περισσότερα από 600 χλμ. εντός ή εκτός (πάει και εκεί χωρίς προβλήματα) πόλης.

Κοντεύοντας να κλείσει την πρώτη δεκαετία της ζωής του (παρουσιάστηκε το 2010) δεν έγινε ποτέ best seller, ενώ πριν λίγα χρόνια είχε υποστεί μια μερική ανανέωση.

Η 2η γενιά, βασισμένη πάνω στην πλατφόρμα MQB A0 του γκρουπ VW, του δίνει στοιχεία που θα το βοηθήσουν στην μάχη των πωλήσεων, αλλά πάντα στην εξίσωση θα πρέπει να μπαίνει και το θέμα, τιμή (στην περίπτωση της δοκιμής μας κοντά στα 26.000 ευρώ), τομέας στον οποίο το Α1 δεν είναι ιδιαίτερα δυνατό.

Η μεγένθυση σε φάρδος και μήκος (το μεταξόνιο μεγάλωσε κατά 94χλστ), δίνει πρόσθετο χώρο στο εσωτερικό, όπου 4 ενήλικες θα συνυπάρξουν …ειρηνικά, ενώ θα έχουν επιπλέον 65 λίτρα για τις αποσκευές τους (σύνολο 335 λίτρα). Οι πίσω θα έχουν περιορισμένο χώρο για τα πόδια, καθώς το προεξέχων στην καμπίνα ταμπλό και τα μεγάλα καθίσματα «κλέβουν» από την άνεση των επιβατών.

Από την άλλη, ο οδηγός (ανεξαρτήτως αναστήματος) αισθάνεται «βασιλιάς» με τον οδηγοκεντρικό προσανατολισμό του ταμπλό, ενώ η ποιότητα υλικών και συναρμολόγησης δεν κάνει εκπτώσεις, παρά το ότι ένα μέρος των πλαστικών παραμένουν σκληρά. Τα ψηφιακά όργανα στο ταμπλό είναι στάνταρ και με μικρή επιβάρυνση αγοράζεις το Virtual Cockpit. Για την ψυχαγωγία, ενημέρωση και πλοήγηση, φροντίζει το MMI Navi Plus, ενώ στα συστήματα ασφαλείας, το Audi pre sense έρχεται σε βοήθεια του οδηγού όταν αυτός χρειαστεί και το drive select προσφέρει 4 επιλογές (Efficiency, auto, dynamic και individual).

Στον δρόμο, εντυπωσιάζει η συμπεριφορά του μικρού κινητήρα που δεν «κολώνει» από τα 1150 κιλά βάρους του αμαξώματος, ενώ το αυτόματο 7 σχέσεων κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, εκμεταλλεύεται άψογα τις δυνατότητες του 3κύλινδρου συνόλου, χωρίς όμως να επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς για κατανάλωση μόνο 4,8 λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα. Των γραπτών το αληθές, απεδείχθη περίτρανα από τα πολλά χιλιόμετρα της δοκιμής μας, τα περισσότερα των οποίων έγιναν με το drive select στην θέση efficiency, με μέση κατανάλωση 7,8 λτ/100χλμ.

Στην διάρκεια όλων αυτών των χιλιομέτρων, ουδέποτε μας προβλημάτισε το τράβηγμα του κινητήρα, που είχε την καλύτερή του απόδοση από τις 2000-3500 στροφές. Την αίσθησή μας επιβεβαιώνουν και οι επιδόσεις με 9.4΄΄ για τα 0-100 από στάση και 203 χλμ/ώρα τελικής ταχύτητας.

Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι, με την επιλογή dynamic στο μενού οδήγησης, ο ήχος αποκτά τεχνητή, μπάσα χροιά ήχο για να προσομοιώνει την σπορ οδήγηση και να ανεβάζει την αδρεναλίνη, την ώρα που κατεβάζει τα αποθέματα καυσίμου με ρυθμούς περί τα 10λτ/100χλμ.

Όσον αφορά την οδική συμπεριφορά, το Α1 της δοκιμής μας πατάει γερά στον δρόμο, ισορροπεί ανάμεσα στην σπορ και την ποιοτική μετακίνηση, αλλά υστερεί σε επίπεδο ποιότητα κύλισης και άνεσης.

Ο λόγος είναι τα διαμέτρου 18 ιντσών χαμηλού προφίλ ελαστικά που φορούσε η έκδοση S line της δοκιμής μας και δεν ταιριάζουν καθόλου στα ελληνικά δεδομένα, αν και του δίνουν πολλούς πόντους σε εμφάνιση.

Σε κάθε περίπτωση πάντως το γερμανικό σούπερ μίνι, είναι ασφαλές, προβλέψιμο και ευχάριστο (για όσους μπορούν να αντέξουν την σφιχτή ρύθμιση της ανάρτησης), με ελαφρύ και αρκετά σαφές τιμόνι και ανθεκτικά φρένα. Στα συν θα προσθέσουμε τα δυνατά φώτα και την ακαμψία του πλαισίου, που παρά τα ακατάλληλα λάστιχα δεν «διαμαρτυρήθηκε» ακόμα και στις έντονες ανωμαλίες των δρόμων της χώρας μας.

Κοντολογίς, εδώ έχουμε να κάνουμε, με ένα από τα πιο ευχάριστα και επιθυμητά μικρά αυτοκίνητα της αγοράς, που παρέχει στον οδηγό του περισσότερα από όσα θεωρητικά υπόσχεται, όντας παράλληλα ένα από τα πλέον εντυπωσιακά και όμορφα αμαξώματα της κατηγορίας.