Ο Dani Pedrosa της Repsol Honda είναι ο νικητής του αγώνα στην Μαλαισία που διακόπηκε πρόωρα λόγω καταρρακτώδους βροχής. Είναι η 6η φετινή νίκη του Dani, με την οποία μείωσε ακόμα περισσότερο την απόστασή του από τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας, Jorge Lorenzo.

Αν ο τελευταίος όμως δεν εγκαταλείψει σε κάποιον από τους 2 απομένοντες αγώνες, δύσκολα θα χάσει τον δεύτερο τίτλο του στα MotoGP. Εναν τίτλο που θα έχει κερδίσει και με την ρομποτική του σταθερότητα, πέρα από την ταχύτητά του.

Ο αγώνας ξεκίνησε, όπως είχε προβλεφθεί, με την πίστα κάθυγρη από την καταιγίδα που είχε προηγηθεί. Έτσι όλοι ξεκίνησαν με λάστιχα βροχής, άλλοι με σκληρή γόμα πίσω και άλλοι με μαλακή, όπως ο Lorenzo και όλοι οι αναβάτες με Yamaha.

Οι περισσότεροι οδηγοί είχαν ολοκληρώσει ελάχιστους γύρους με την πίστα υγρή στα Δοκιμαστικά. Ως εκ τούτου είχαν μικρή εμπειρία και λίγα δεδομένα ώστε να επιλέξουν τη γόμα, πράγμα που σήμαινε κάποιο ρίσκο στην επιλογή. Οι οδηγοί των Honda και των Ducati φόρεσαν τη σκληρή γόμα.

Με την εκκίνηση οι Lorenzo και Pedrosa ξέκοψαν από τον συρμό και άρχισαν να χτίζουν διαφορά που στον 10ο γύρο είχε φτάσει τα 6 δευτερόλεπτα. Όπω το συνηθίζει στους τελευταίους νικηφόρους αγώνες, ο Dani περίμενε κάμποσους γύρους, παίρνοντας τα μέτρα του Jorge πριν κάνει την κίνησή του στο τέλος του 10ου.

Πέρασε και άρχισε γλυκά και σταθερά να απομακρύνεται από τον αναβάτη της Μ1 που επίσης ως συνήθως, προέβαλε ελάχιστη αντίσταση. «Όλα τώρα είναι ο τίτλος» για τον Jorge και παρά τις γενναίες δηλώσεις, έχει προφανώς αποφασίσει να μην διακινδυνέψει αμφισβητώντας την υπεροχή του Dani, αλλά να μείνει 2ος ή και 3ος αν αυτό τον φέρνει με σιγουριά στον τίτλο.

Ο Lorenzo κέρδισε (πιθανότατα) αυτό το πρωτάθλημα στο πρώτο μισό της σαιζόν, όταν η M1 ήταν η πιο ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα, και οι μηχανικοί της Honda αδυνατούσαν να εξουδετερώσουν το chattering από τα νέα λάστιχα της Bridgestone. Εν πάσει περιπτώσει, μετά την προσπέραση του Dani η βροχή άρχισε να πέφτει λίγο πιο δυνατή, πάνω που ο Lorenzo έδειχνε να αποκτά πρόβλημα, πιθανότατα με το πίσω του λάστιχο.

Για 4 γύρους φάνηκε ότι ο Jorge θα έχανε τη σιγουριά της 2ης θέσης, αφού ξαφνικά ο Stoner αρχισε να μειώνει τη διαφορά τους με καταιγιστικό ρυθμό, κόβοντας μόνον στον 14ο γύρο 1,5 ολόκληρο δευτερόλεπτο. Αυτό σημαίνει ότι η διαφορά είχει μειωθεί από τα 4 σχεδόν δευτερόλεπτα στα 2, ενώ ο 14ος γύρος πλησίαζε κι αυτός στο τέλος του.

Ήδη ο Lorenzo είχε αρχίσει με χειρονομίες να ζητά τη διακοπή του αγώνα. Στην τελευταία φουρκέτα πριν την ευθεία του τερματισμού, κι ενώ ο Stoner ανάσαινε στη ράχη του, o Lorenzo έχασε στιγμιαία το μπροστινό, αλλά ήδη είχε κόψει τόσο ταχύτητα που έσωσε την κατάσταση κατεβάζοντας και το πόδι στην άσφαλτο. Μετά από αυτό κι ενώ ο Stoner ήταν έτοιμος να τον περάσει, ο Ισπανός της Yamaha διασώθηκε από τη Γραμματεία Αγώνα που έδωσε την εντολή για τις κόκκινες σημαίες της διακοπής.

Αργότερα ο Lorenzo εξήγησε ότι εκείνη τη στιγμή το πέλμα του πίσω ελαστικού του είχε φθαρεί εξολοκλήρου. Αντίθετα οι Pedrosa και Stoner δεν έδειχναν να έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα στον ρυθμό του αγώνα (2’15” και κάτι) παρά την ενίσχυση της βροχής. Ο Pedrosa μάλιστα που είδε ξαφνικά τις κόκκινες σημαίες, έδειχνε χαμένος, αναζητώντας στα paddock την αιτία της διακοπής σε κάποιο “κακό” συμβάν και όχι στη βροχή.

Μετά τη διακοπή, και επειδή δεν είχαν συμπληρωθεί τα δύο τρίτα του αγώνα, η Γραμματεία ανακοίνωσε ότι σύμφωνα με τον κανονισμό θα έπρεπε, εφόσον βελτιωνόταν ο καιρός, να δοθεί νέα εκκίνηση για έναν αγώνα 7 γύρων. Αγωνία απλώθηκε, κυρίως στο γκαράζ του Lorenzo. Όμως δεν κράτησε πολύ. Σύντομα έγινε φανερό ότι η βροχή όχι μόνον δεν έκοβε, αλλά δυνάμωνε κιόλας.

Έτσι ο αγώνας κηρύχθηκε ολοκληρωμένος με τελικά αποτελέσματα τις θέσεις των αναβατών στο τέλος του 13ου γύρου. Αυτό σημαίνει νίκη του Pedrosa με διαφορά 3,7δ από τον Lorenzo, και τον Stoner 3ο, στα 7,4δ πίσω από τον Pedrosa. Με δύο αγώνες να απομένουν, ο Lorenzo προηγείται πλέον με 23 βαθμούς διαφοράς. Και μαθηματικά πλέον μπορεί να πάρει τον τίτλο στον επόμενο αγώνα, στο Phillip Island της Αυστραλίας.

Πίσω από τους μόνιμους επισκέπτες του βάθρου τερμάτισαν οι αναβάτες της Ducati, με 4ο τον Nicky Hayden και 5ο τον Valentino Rossi. Ο μεν Hayden ανέβηκε σταθερά από την 8η στην 4η με πολύ στρωτή οδήγηση μετά την εκκίνηση, ενώ ο Rossi είχε μια… τεθλασμένη πορεία ως την 5η θέση.

Ο πολυπρωταθλητής μετά την εκκίνηση κέρδισε 6 θέσεις, και από 11ος βρέθηκε να οδηγεί 5ος. Ξαφνικά, στον ένατο γύρο και χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα την αιτία, υποχώρησε πάλι στην 9η θέση. Όμως χάρη στα λάθη και τις πολλές πτώσεις των προπορευόμενων, ξαναβρέθηκε στην 6η θέση.

Τερμάτισε 5ος επειδή στον τελευταίο μόλις γύρο πέρασε τον Alvaro Bautista (Gresini Honda). Πολύ ώριμα οδήγησε και ο Hector Barbera (Pramac Ducati) που μένοντας μακριά από μπελάδες, ανταμείφθηκε με την 7η θέση.

Νικητής της μάχης των CRT ήταν και πάλι ο Aleix Espargaro (Aspar) έχοντας πίσω του τον James Ellison (PBM) που απέδειξε ότι μπορεί να οδηγήσει και να πάρει αποτέλεσμα, όταν η αδυναμία της μοτοσυκλέτας του δεν αποτελεί μειονέκτημα. Στην 10η θέση ακολούθησε ο διπλωματούχος πλέον δικηγόρος Karel Abraham, της Cardion AB Ducati.

Ο Lorenzo ήταν ο μόνος αναβάτης με Yamaha που δεν έπεσε. Ο «γκαντέμης της χρονιάς» Ben Spies όχι μόνον έπεσε στον 9ο γύρο, αλλά και τραυματίστηκε στον αριστερό ώμο μετά από χάισαϊντ στη βροχή! Αν είναι δυνατόν…

Ακολούθησαν οι δύο δορυφορικοί της Yamaha Tech 3, Cal Crutchlow και Andrea Dovizioso. Λίγο αργότερα τους μιμήθηκε και ο ρούκι Stefan Bradl της LCR Honda και μια σειρά αναβατών CRT: ο έμπειρος Randy de Puniet, ο Ivan Silva και ο Roberto Rolfo. Όλοι τους έπεσαν στους 3 γύρους πριν τη διακοπή του αγώνα, και ενώ η βροχή δυνάμωνε. Δεν αποκλείεται να πλήρωσαν ακριβά την επιλογή της μαλακής πίσω γόμας.

Ο Dovizioso που είχε ένα άγριο γλίστρυμα στην αρχή του αγώνα και λίγο έλλειψε να πέσει πάνω στον Spies, είχε αρχίσει να πλησιάζει τον Stoner για την 3η θέση, όταν γλίστρησε το μπροστινό του. Ο Ιταλός ξανακαβάλησε, και τερμάτισε 13ος και τελευταίος.

Ο θίασος πετάει αύριο για την Αυστραλία, όπου ο τοπικός ήρωας Casey Stoner θα κυνηγήσει την 6η συνεχόμενη νίκη του εκεί πριν κρεμάσει τη φόρμα του και το γυρίσει στους αγώνες αυτοκινήτων και το ψαρεμα.

Αποτελέσματα:

1. Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 29′ 29.049
2. Jorge Lorenzo ESP Yamaha Factory Racing (YZR-M1) 29′ 32.823
3. Casey Stoner AUS Repsol Honda (RC213V) 29′ 36.193
4. Nicky Hayden USA Ducati Team (GP12) 29′ 39.567
5. Valentino Rossi ITA Ducati Team (GP12) 29′ 45.808
6. Alvaro Bautista ESP San Carlo Honda Gresini (RC213V) 29′ 46.325
7. Hector Barbera ESP Pramac Racing (GP12) 30′ 19.331
8. Aleix Espargaro ESP Power Electronics Aspar (ART CRT) 30′ 20.634
9. James Ellison GBR Paul Bird Motorsport (ART CRT) 30′ 25.725
10. Karel Abraham CZE Cardion AB Motoracing (GP12) 30′ 26.671
11. Danilo Petrucci ITA Came IodaRacing (Suter-BMW CRT) 30′ 31.854
12. Michele Pirro ITA San Carlo Honda Gresini (FTR-Honda CRT) 30′ 31.940
13. Andrea Dovizioso ITA Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 30’58.038

Εγκατέλειψαν

Stefan Bradl GER LCR Honda MotoGP (RC213V)
Cal Crutchlow GBR Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1)
Randy De Puniet FRA Power Electronics Aspar (ART CRT)
Ivan Silva ESP Avintia Blusens (FTR-Kawasaki CRT)
Colin Edwards USA NGM Forward Racing (Suter-BMW CRT)
Ben Spies USA Yamaha Factory Racing (YZR-M1)