H Yamaha στα πλαίσια της παρουσίας της στην Διεθνή έκθεση Intermot τη Κολωνίας, εμφάνισε και έναν εντελώς νέο τρικύλινδρο κινητήρα. Σε ένα εντυπωσιακό, φουτουριστικό όσο και αρτίστικο σταντ, θέλησε να μετρήσει τον παλμό του κόσμου για να πάρει τις αποφάσεις της.
Ο τρικύλινδρος κινητήρας είναι σύμφωνα και με τον αείμνηστο Θανάση Λέφα, ο ιδανικός κινητήρας για μοτοσυκλέτες. Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά και σημαντικά: Συνδυάζει την ευστροφία των πολυκύλινδρων με τη ροπή των δικύλινδρων, το πλάτος είναι μικρότερο, το βάρος και ο όγκος επίσης, ενώ και τα κινούμενα μέρη είναι λιγότερα σε σχέση με των τετρακύλινδρων.
Η Βρετανική Triumph έχει υιοθετήσει τους τρικύλινδρους κινητήρες στους μεσαίους κυβισμούς. Το αποτέλεσμα είναι το Daytona 675 να έχει στρογγυλοκαθίσει στον θρόνο του καλύτερου Supersport «600» εδώ και χρόνια, χωρίς να αλλάζει ιδιαίτερα ή να ξοδεύεται για να εξελίσσεται. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε πρόσφατα και η MV Agusta για το φρέσκο Supersport μοντέλο της.
Η Yamaha έρχεται τώρα να επιχειρήσει μια συνολική ανανέωση στους κινητήρες ορισμένων μοντέλων, επιλέγοντας τον τρικύλινδρο κινητήρα. Πριν το αποφασίσει όμως –καθώς οι καιροί είναι δύσκολοι και απαγορεύονται οι λάθος κινήσεις – σταθμίζει όλους τους παράγοντες. Μεταξύ αυτών και την άποψη του κοινού.
Συνδυάζοντας τους τρείς κυλίνδρους με την crossplane διάταξη στον στρόφαλο, το αποτέλεσμα γίνεται εκρηκτικό και αναμφίβολα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Η τεχνολογία που έχει εξελιχθεί στα MotoGP και συνοδεύει την καλύτερη μοτοσυκλέτα του παγκοσμίου πρωταθλήματος σήμερα, έχει περάσει στις μοτοσυκλέτες παραγωγής ήδη με την R1 από το 2009.
Ένας απλός τρόπος (στην εφαρμογή, όχι όμως και στην σύλληψη), ώστε μία μοτοσυκλέτα με ισχύ κοντά στους 200 ίππους και βάρος κάτω από 200 κιλά να βάζει πειστικά την δύναμή της κάτω, χωρίς να απαιτεί πανάκριβα ηλεκτρονικά βοηθήματα. Τα οποία απέκτησε βέβαια το 2011, για βιοποριστικούς όμως λόγους και όχι γιατί τα είχε απόλυτη ανάγκη όπως ο ανταγωνισμός της.
Η ίδια τεχνολογία εφαρμόζεται ακόμη πιο εύκολα σε έναν τρικύλινδρο κινητήρα, ενώ αν αυτός προορίζεται για ηπιότερου χαρακτήρα μοντέλα, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι τουλάχιστον απολαυστικό. Περίσσεια δύναμη, άλλη τόση ροπή και όλα αυτά υπό τον έλεγχο του οδηγού, συνθέτουν ένα δελεαστικό πακέτο.
Αν αναρωτιέστε γιατί τόσα χρόνια δεν έχει γενικευτεί η χρήση τρικύλινδρων έναντι των τετρακύλινδρων η απάντηση είναι κάπως απογοητευτική: είναι απλά θέμα marketing. Ο «τετρακύλινδρος» ακούγεται «ανώτερος» και επιπλέον είναι πια απόλυτα αποδεκτός από το κοινό.
Κάθε παρέκκλιση από την πεπατημένη, «κοστίζει» σε πωλήσεις. Οι καιροί όμως αλλάζουν και η Triumph έχει κάνει αρκετό μασάζ όλα αυτά τα χρόνια στο κοινό. Οπότε αν η Yamaha κάνει δημοψήφισμα του είδους «ναι ή όχι στον τρικύλινδρο», εμείς ψηφίζουμε ναι και μάλιστα δαγκωτό…
